آموزش ادبيات داستاني با بي توجهي روبه رو است

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران حاضر در محل؛همايش علمي جشنواره هنري ايران 1404 امروز در حوزه هنري برگزار شد.

محمدرضا سرشار،‌نويسنده و منتقد ادبي در اين همايش گفت:آينده نمايي نه تنها در حوزه ي ادبيات؛بلكه در هر كار ديگري در صورت داشتن برنامه ريزي و هدف امكان پذير است و من از بابت اينكه بعد از گذشت چند دهه درباره آينده ادبيات صحبت مي شود،بسيار خوشحالم زيرا بيشتر بحث ها و همايش ها در اين حوزه مربوط به توصيف حال و يا تفسير گذشته بوده است.

محمدرضا سرشار ادامه داد:اشراف و احاطه ي كامل انسان نسبت به گذشته و شناخت كمبودهاي حال او را براي توصيف و ترسيم آينده ياري مي كند.

وي 4 محور اساسي را براي ترسيم آينده ادبيات در سال 1404 آموزش،تدوين كتابهاي درسي و منابع ديگر،‌اقدامات جنبي و ترجمه دانست و در خصوص آموزش گفت:بهره هاي ادبيات انقلاب اسلامي و يا كمبودهاي اين ادبيات مربوط به آموزش است و آموزش ادبيات داستاني بدون شك يكي از بي هزينه ترين انواع آموزش محسوب مي شود.

اين نويسنده اظهار داشت:آموزش ادبيات داستاني برخلاف سينما يا تئاتر نياز به هيچ وسيله و يا حتي امكانات دولتي ندارد؛ولي متاسفانه با وجود همه ي اين مزايا ما در اين عرصه كوتاهي هاي فراواني را انجام داده ايم.

سرشار ضمن مطلوب خواندن تاسيس رشته هاي ادبيات داستاني در دانشگاه تربيت مدرس كرج،گسترش اين رشته را در دانشگاه هاي ديگر ضروري دانست و افزود:يكي از راهكارهاي مهم در حوزه ي گسترش ادبيات داستاني تاسيس رشته هاي ادبيات داستاني با زير شاخه هايش و همچنين قراردادن درس هاي داستان نويسي و يا نقد ادبي و ادبيات كودك و نوجوان به عنوان دروس انتخابي در رشته هاي علوم انساني است.

اين منتقد ادبي آموزش آزاد را نيز يكي ديگر از راههاي تربيت داستان نويسان متعهد دانست و ادامه داد:آموزشهاي آزاد از طريق كلاس هاي داستان نويسي بخش مهمي از نيروهاي متعهد نويسندگي را در كشور تربيت مي كنند و البته آموزش مدرسان داستان نويسي از طريق نويسندگان بزرگ و مطرح از اهميت بالاتري برخوردار است.

سرشار تصريح كرد:ايجاد دوره هاي آموزشي براي كتاب فروشان،بازاريابان كتاب وتربيت ويراستاران ادبي؛نمونه خوانان حرفه اي و همچنين احياي مجدد الگوهاي شعر و قصه هاي دانش آموزان دهه ي شصت از راههاي ديگر رسيدن به ادبيات داستاني موفق و پيشرفته در كشور است.

وي منابع درسي را محور ديگر ترسيم آينده ي ادبيات داستاني دانست و ادامه داد:منابع درسي لازمه آموزش است و ايجاد تعاريفي دقيق براي داستان نويسي از سوي اساتيد و ارائه ي يك معيار دقيق و اسلامي براي 14 سال اينده امري ضروري است.

وي عنوان كرد:تاليف يك كتاب درمورد عناصر داستان نويسي عناصر داستاني اسلامي،‌فرهنگنامه نويسندگان ايراني تاليف كتابي در خصوص تجربيات نويسندگان متعهد ايران تاسيس ماهنامه تخصصي داستان براي بزرگسالان و كودكان،تاسيس مجله ي الكترونيكي جذاب در حوزه ي داستان،احياي رمان هاي ترجمه شده از طريق تلخيص آنها از جمله برنامه هايي است كه بايد براي آينده ي ادبيات داستاني در 14 سال آينده كه بايد براي آينده ي ادبيات داستاني در 14 سال آينده قرار گرفته شود.

سرشار درخصوص دو محور ديگر در ترسيم آينده ي ادبيات داستاني يعني اقدامات جنبي و ترجمه خاطرنشان كرد:طي 15 سال اخير بسياري از نويسندگان ما با روي آوردن به كارهاي جنبي از نوشتن رويگردان شده اند كه برخي دلايل آن را مسائل اقتصادي و برخي نيز معنوي مي دانند.بنابراين ايجاد شأن اجتماعي براي نويسندگان از جمله اقدامات ما براي آينده نويسندگان است همچنين بايد به ترجمه آثار فاخر خودمان به زبان هاي ديگر اهتمام ورزيد.

همچنين؛شاه حسيني محقق و مدرس سينما در ادامه گفت:ادبيات ما در سينما است و هيچ كشور صاحب سبكي در سينماي جهان نيست كه داراي بيشينه اي قوي در ادبيات نباشد.

اين سينماگر افزود:‌خشت اول سينماي كشور ما در دوران قبل از انقلاب كج بنا گذاشته شد؛اما خوشبختانه با وقوع انقلاب اسلامي سينما به عنوان ابزار و محركي براي انتقال مفاهيم عميق در جمهوري اسلامي ايران در آمد.

شاه حسيني در تعريف سينماي غرب و سينماي ديني گفت:سينماي غرب سينمايي وهمي،‌مخيل،‌متحرك و مصور ولي سينماي ديني سينمايي براساس وحي،‌بوده و عقلاني و مصور و متحرك است؛يعني قدم اول در سينماي غرب و هم بوده و سينماي ديني براساس احاديث معتبر در رابطه با هنر است.

شاه حسيني خاطرنشان كرد:سينماي آينده ي ما بايد سينماي صالحين باشد؛چراكه در قرآن نيز هرگاه صحبت از آينده به ميان مي آيد از كلمه ي صالحان استفاده مي شود./ه