اختصاصی/

پاکستان در نوروز +تصاویر

امروزه، نوروز جشن اصلی بسیاری از مردم جهان است. کشورهایی که حتی هیچگاه تحت سلطه سیاسی ایران نبوده اند، آنرا به عنوان یکی از جشنهای اصلی خود محسوب می کنند. هرکدام از ملیت های مختلف، مراسم ویژه خود را برای جشن گرفتن نوروز دارند، اما همه این جشن را «نوروز» می نامند و آمدن آن را همزمان با حلول بهار حساب می کنند. از این پس هر روز در بخش خواندنی ها باشگاه خبرنگاران به یکی از این کشورها و آداب رسومشان در نوروز می پردازیم.

به گزارش ویژه نامه نوروزی باشگاه خبرنگاران، کشور پاکستان ، همسایه ما در شمال شرقی است و کشوری مسلمان به حساب می آید. با توجه به تاثیرات بسیار فرهنگ ایرانی که بر روی فرهنگ ، زبان و آداب و سنتهای این کشور مشترکات فراوانی بین دو کشور وجود دارد که یکی از آنها جشن نوروز است.

هر ساله، با فرا رسيدن ماه فوريه و نزديك شدن فصل بهار، در كشور هاي آسياي جنوبي بويژه هند و پاكستان، مراسمي تحت عنوان «روز بَسَنت» برگزار مي شود كه اين روز را با هوا کردن بادبادكهاي گوناگون جشن مي گيرند.در پاكستان نوروز را «عالم افروز» نیز، به معناي روز تازه رسيده، كه با ورودش جهان را روشن و درخشان مي كند، مي نامند.
در ميان مردم اين سرزمين، تقويم و روزشمار يا سالنماي نوروز، اهميت خاصي دارد. ازاين رو گروه ها و دسته هاي مختلف ديني و اجتماعي در صفحات اول تقويم هاي خود، به تفسير و توضيح نوروز و ارزش و اهميت آن مي پردازند و اين تقويم را در پاكستان «جنتري» مي نامند.

اين‌ جشن‌ در سراسر پاكستان‌ برگزار مي‌شود و تقريباً همة‌ مردم‌ آن‌ سرزمين‌ در آن‌ شركت‌ مي‌جويند و از نمايشهاي‌ حيوانات گرفته تا بازي‌هاي‌ سنتي‌ و كشوري‌ و بين‌ المللي‌ اجرا مي‌شود؛ مانند كشتي‌، دو و ميداني‌، هاكي‌، فوتبال‌، تنيس‌ و همچنين‌ اسب‌ سواري‌ و اسب‌ دواني‌ و مهمتر از همه‌ نيزه‌ بازي‌ و كبدي‌ و غيره‌.

علاوه‌ بر آن‌ نمايشهاي‌ هر نوع‌ حيوان‌ و حتي‌ خريد و فروش‌ آن‌ و به‌ مسابقه‌ گذاشتن‌ بهترين‌ حيوانات‌ و چهارپايان‌ مانند گاو، گاوميش‌، شتر، اسب‌، گوسفند،بز، خر و غيره‌ اجرا مي‌شود و به‌ بهترين‌ و سالم‌ترين‌ حيوانات‌ جوايزي‌ تعلق‌ مي‌گيرد. اينگونه‌ جشنها در محدوده‌ يا مكان‌ بزرگي‌ برپا مي‌شود. تئاترهای مختلف،آكروبات‌ بازي‌ و بازي‌هاي‌ ديگر ديده‌ مي‌شود. دسته‌هاي‌ سرود و آهنگ‌ و رقص‌هاي‌ محلي‌ نیزدر همه‌ جا مشهود است.

از آداب و رسوم عيد نوروز در ميان مردم پاكستان، مي توان به خانه تكاني يا به عبارتي پاكيزه كردن خانه و كاشانه، پوشيدن لباس نو، تهيه انواع شيريني مانند «لدو»، «گلاب حامن»، «رس ملائي»، «كيك»، «برفي»، «شكرپاره»، «كريم رول»، «سوهن حلوا»، همچنين پختن غذاهاي معروف اين ايام، عيدي دادن و گرفتن و ديد و بازديد اقوام اشاره كرد.

در اين ايام مردم پاكستان از گفتار نامناسب پرهيز مي كنند و با محبت، احترام و اخلاص يكديگر را نام مي برند. همچنين سرودن اشعار نوروزي به زبان هاي اردو، دري و عربي در اين عيد مرسوم است كه بيشتر در قالب قصيده و غزل بيان مي شود.

در نواحی گلگت در شمال کشمیر برگزاری جشن نوروز همراه با اجرای برنامه‌های آتش بازی و تیراندازی و چوگان بازی می باشد. برنامه‌های جشن نوروز در نواحی شمال غربی، پاکستان باختری که از چندین حیث به ایران نزدیکتر است، بسیار جالب و توأم با جریانات خاصی می باشد. در آنجا علاوه بر پوشیدن لباس نو و تبریک گفتن به یکدیگر پس از تحویل سال و ترتیب یافتن مجالس قصیده و شعر ضیافتهایی نیز به مناسبت جشن مزبور در منازل صورت می گیرد و در آن سفرۀ امیرالمومنین که شامل هفت نوع میوه خشک و سبزیجات و یکنوع بیسگویت به نام «کلوچه نوروزی» و پلو با گوشت مرغ سفید و تخم مرغهای رنگ زده می باشد، گسترده می شود. مرغ سفید هر قدر هم که ناپیدا باشد فراهم می کنند زیرا که تهیه پلو با گوشت مرغ سفید را شگون نیک می دانند. کلوچه نوروزی در بین مردم پیشاور محبوبیت خاصی دارد و حتی افراد غیر شیعه نیز به آن علاقه زیادی دارند.

پس از قرائت فاتحه» و صرف (نذر) امیرالمومنین(ع)، مردان و زنان شیعه در آن نواحی از خانه بیرون می روند و مدتی درباغها و چمن زارها به گردش می بردازند و کوشش می کنند پا برهنه بر سبزه و چمن قدم بزنند و این عمل را «سبزه لگد کردن» می نامند. بدین ترتیب تمام روز را با خوشحالی و شادکامی به سر می برند و عید نوروز یکی از اعیاد جالب مرزنشینان پاکستان غربی به شمار می رود.
در ناحیه پاراچنار (پاکستان غربی)، در روز نوروز زنان با تفنگ از خانه بیرون می روند و در مرغزارها و لب رودخانه‌ها به شکار می بردازند و مردها نیز درجاهای وسیع مبادرت به نمایش بازی‌های مختلفی می ورزند.

لاهور در حال حاضر با جمعيتي بالغ بر ٨ ميليون نفر به عنوان برگزار كننده بزرگترين جشن "بسنت" در جهان معروف شده است. برنامه "بسنت" از غروب آغاز مي شود و در اين شب تا صبح، تمامي مردم از كوچك و بزرگ، پير و جوان، زن و مرد بر روي پشت بامها رفته و تدارك انواع غذاها را ديده و به رقص و پايكوبي مي پردازند. موسيقي گوش مي كنند و بادبادك هوا مي كنند.

تاريخ شكل گيري اين روز و مراسم آن دقيقاً معلوم نيست؛ امّا با توجه به سوابق تاريخي و مراسم مشترك، "روز بسنت" بين هندوان هند تا بودائيان چين و ژاپن را، حدود سيصد سال قبل از ميلاد مي دانند. چيني ها هر ساله در روز ٩ سپيتامبر و ژاپني ها نيز در ٥ سپتامبر مراسم مشابهي را برگزار مي نمايند.

جشن نوروز در لاهور كه شباهت به جشنهاي ايران دارد و مخصوص شيعيان است، جشني است كه آنرا منتسب به مولاي متقيان حضرت علي(ع) مي دانند كه در حقيقت همان جشن غدير خم است و معمولاً آنرا در ٢١ مارس برگزار مي كنند.
آنها معتقدند روزي كه حضرت محمد(ص) در يك اجتماع ١٢٤ هزار نفري از اصحاب خودشان، به حكم پروردگار، حديث معروف غدير را خواندند و حضرت امير را به جانشيني خود معرفي كردند، ٢١ مارس همزمان با ١٨ ذیحجه و مصادف با اول بهار بوده است. لذا در اين ايام خانه تكاني مي كنند و لباس نو مي پوشند.

خود، خانواده و خانه هايشان را با انواع صندل و بوهاي خوش مي آلايند و سفره اي در منازل خود پهن كرده و انواع شيريني و ميوه را در آن چيده و نذر حضرت اميرالمومنين علي(ع) مي كنند. در اين سفره يك كاسه پر آب را تدارك مي بينند و يك گل سرخ تازه را، در آن قرار مي دهند و در وقت سال تحويل كه در حقيقت آفتاب وارد برج حَمَل (فروردين) مي شود به آن گل و آب نگاه مـي كنند. مي گويند اين گل در آب به حركت در مي آيد و آن زماني است كه دعا مستجاب مي شود و مي خوانند./ ق پ

ویژه نامه نوروز باشگاه خبرنگاران را اینجا ببینید
 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۱
Iran (Islamic Republic of)
sara
۱۴:۴۸ ۱۵ فروردين ۱۳۹۲
خیلی خوب و قشنگ توضیح دادید
آخرین اخبار