انتخابات آمریکا، پول و خرید رای

به گزارش سرویس بین الملل باشگاه خبرنگاران ، در آمریکا رسم شده است که شما برای پیروزی در انتخابات باید پول خرج کنید  آن هم پول خیلی زیاد . ظهور سوپر پک ها یا کمیته های فعالیت سیاسی هم برای پول خرج کردن است . سوپرپک ها بوجود آمده اند تا پولها بیشتر و بیشتر خرج شود . سوپر پکها، کمیته هایی هستند که با گرفتن کمک مالی از هرکسی، آن را به نامزدهای انتخاباتی می رسانند تا با خرج کردن آن برای خود تبلیغ کنند. اما یک مشکل وجود دارد. با وجود این سوپر پک ها هرکسی که پول دارد می تواند به طور مستقیم روی نامزد مورد نظرش تاثیر بگذارد. در واقع نامزد مورد نظر به نوعی کارمند فرد پول دهنده می شود.

طبق قانون یک شخص پولدار برای پرداخت پول به طور مستقیم به نامزدها محدودیت دارد. اما پرداخت پول به کمیته های فعالیت سیاسی یا سوپر پک ها محدودیتی ندارد. بسیاری از این کمیته ها حتی از خود کاندیداها هم پول بیشتری در اختیار دارند.

نکته جالب اما تاسف آور این است که خرید رای در آمریکا غیرقانونی نیست و کمیته های فعالیت سیاسی عملاً در ایالت های کلیدی آمریکا پول می دهند و رای خریداری می کنند. این کمیته ها پول می دهند و ساعت ها آگهی تبلیغاتی پخش می کنند. متاسفانه مردم آمریکا هم عادت به فکر کردن ندارند و این تلویزیون ها هستند که به جای آنها فکر می کنندو تصمیم می گیرند.

این رفیق صمیمی آمریکایی ها یعنی تلویزیون است که می گوید مردم به چه کسی رای بدهند. آگهی های تبلیغاتی ساخته شده توسط کمیته های انتخاباتی حقیقتاً باعث بُرد برخی از کاندیداها می شوند. در واقع این پول است که رای جمع می کند نه خود کاندیدا.

این کمیته ها طبق قانون باید به طور کامل از نامزد انتخاباتی که حمایت می کنند، مستقل باشند. اما واقعیت این است که اکثر این سوپر پک ها یا کمیته ها توسط هواداران پولدار اما پشت پرده خود نامزدها رهبری می شوند.

اکنون در آمریکا شیوه معمول تبلیغات انتخاباتی به این شکل است که سوپر پکها نقش "سگ مهاجم" کاندیداها را بازی می کنند. سوپر پک ها با بی رحمی به نامزدهای دیگر حمله می کنند، تهمت می زنند، دروغ می گویند و نامزدها با خیال راحت، آن پشت ها می نشینند و ژست مثبت و انسانی به خود می گیرند. اگر این سگها خیلی گاز بگیرند و سرو صدا کنند، نامزدها ادعا می کنند که این سوپرپک ها در کنترل آنها نیستند و آنها هم هیچ مسئولیتی ندارند. واقعاً مسخره است، اینطور نیست؟ کلاً سیستم انتخاباتی آمریکا مسخره است.

متاسفانه این پول است که در آمریکا باعث پیروزی یک نامزد می شود و به پولدارها و شرکت های بزرگ امکان می دهد تا به طور مستقیم در سیاست دخالت کنند و آن را با پول آلوده کنند. آنها در واقع سرمایه گذاری می کنند و بعداً میلیون ها میلیون دلار سود می برند.

وقتی "میت رامنی"  نامزد جمهوری خواهان می گوید "آدم های فقیر خیلی برایش اهمیتی ندارند"، شاید بگوییم اشتباه لفظی مرتکب شده، اما وقتی عمیق فکر کنید می بینید خیلی هم بیراه نگفته، این یک واقعیت تلخ است که از زبان رامنی گفته می شود. رامنی و امثال رامنی هیچ احتیاجی به مردم بی پول ندارند، آنها فقط به رای آنها نیاز دارند، رای آنها را هم که پولدارها می خرند و کار تمام می شود.

وقتی درصد "گوسفندی" یک جامعه بالا رفت خریدن آدم ها آسان می شود. گوسفند یعنی کسی که به راحتی قلب و ذهن اش از دست برود. اصلاً سیستم آموزشی آمریکایی، سیستم "گوسفند پروری" است نه آدم سازی: یعنی مردم آمریکا در سیستمی آموزش می بینند که با چیزی جز سرگرمی کار نداشته باشند. یاد میگیرند شب و روزها را با توهم تلویزیون و سینما به هم برسانند. تفکر انتقادی، امروزه در جامعه آمریکا جایی ندارد. بسیاری از آمریکایی ها از اینکه کسی به جایشان فکر کند و تصمیم بگیرد، ممنون هم می شوند.

کمیسیون اصلی انتخابات آمریکا پیش بینی می کند تا انتخابات ریاست جمهوری، 11 میلیارد دلار توسط سوپر پک ها هزینه شود. تا هم اکنون هم آن کسی که بیشتر پول خرج کرده است برنده است و این شخص میت رامنی است. همه می گویند رامنی تقریباً نسخه اصلاح شده باراک اوباما برای فریب دادن مردم است. رامنی پول دارد، رسانه های قدرتمند هم پشتش هستند.  همین رسانه ها هستند که به مردم می گویند رامنی بهترین گزینه است. بهترین گزینه است چون خوب پول خرج می کند.

یادتان باشد ، هرکسی پول خرج کرده برنده شده است . اینکه فکر کنید مردم آمریکا قبل از انتخابات با بررسی و پرس و جو و با یک نگاه انتقادی، کاندیدای خود را آگاهانه انتخاب می کنند سخت در اشتباهید.

مردم آمریکا کاری را می کنند که تلویزیون به آنها می گوید. چون کاندیدای پولدارتر تلویزیون را هم خریده است. این ها واقعیت های امروز جامعه آمریکا هستند نه چیز دیگر .../ا