يادداشت//تاسيس بيمارستان كمترين خواسته هنرمندان

به گزارش

، مدت هاي زيادي از وعده هاي معاونت هنري در خصوص تاسيس بيمارستاني براي هنرمندان مي‌گذرد با اين كه هرگاه به هر مسئولي روي مي‌آوريم از جريان روبه رشد اين روند سخن مي‌‌گويد اما هنوز خبري از اين رويداد مهم و ضروري نيست.

متاسفانه بسياري از پيشكسوتان هنرمند كشورمان هم اكنون در كسالت و ناخوشي بسر مي‌برند آن ها در تمام طول عمر هنري شان به دنبال حمايت هاي مسئولان بوده اند و اكنون كه در چنين وضعيتي قرار دارند تنها حمايت هاي مالي و درماني براي آن ها مهم است.

چه بي انصافانه وقتي كه يك هنرمند بيمار مي شود به ياد او مي‌افتيم و تصميم مي‌گيريم براي او بزرگداشتي برگزار كنيم.

چرا اين مسئله يادمان نمي‌ماند كه هنرمند تا زماني كه سالم و زنده و مشغول فعاليت است قابل تقدير و لايق برگزاري بزرگداشت است؟

اكنون در شرايطي قرار داريم كه نام بزرگداشت و يادواره تنها ما را به ياد هنرمندان و پيشكسوتان از دست رفته و يا بيمار مي‌اندازد كه واقعا شرم ‌آور است و جاي بسي تاسف دارد.

از دست دادن يك هنرمند به معني پوسيدن گوشه اي از ريسمان تئاتر است كه نبايد به راحتي از آن گذشت.

اكنون كه بسياري از اين مسائل را از سر مي‌گذرانيم و به آن توجهي نشان نمي‌دهيم دست كم بايد با راه اندازي اين بيمارستان نسبت به رفع بيماري و كسالت و به ارمغان آوردن سلامتي دوباره براي آنان و به منظور روشن نگاه داشتن چراغ اين هنر كه براي روشن ماندن تلاش مي‌كند هر چه سريعتر اقدام شود./ي2

يادداشت از شيوا حميدخاني.