پریشان نویسی در رمان مسیر عشق

در این رمان، توصیفات جز در موارد اندکی به چشم نمی‌خورد، دو شخصیت اصلی داستان با کودک درونن خود برخورد می‌کنند، شخصیت های نزدیک به دو شخصیت اصلی موثر نیستند تنها تصویری که از پریناز می‌توان داشت تصویر دختر دست و پا چلفتی است.
نظم منطقی بین حوادث رمان وجود ندارد، نويسنده پریشان نویسی كرده و در  تعیین سبک نویسندگی خود سردرگم است و در قسمتهایی سبک نوشته اش تغییر می‌یابد گره افکنی و گره گشایی در کلام نه در داستان شکل می‌گیرد هر فصل ادامه داستان قبلی در فصل است در صورتیکه در زمانهای قوی هر فصل با انسجامی که با فصل قبل دارد ماجرای خاصی را تعریف می کند.
نویسنده در بیان داستان رمانش سردرگم است ماجراها و اتفاقات با واقعیت منطبق نیست لجبازی های  مانی و پریناز  بچه گانه است و زود به صلح می رسد همه چیز در چند روز اتفاق می افتد زمان نامشخص و همه چیز به صورت تصادفی اتفاق می‌افتد انگار موضوع چندین رمان را در یک رمان گنجانده اند.
نقشه ذهنی قبلی برای نوشتن رمان نیست و نویسنده به خاطر جذاب تر شدن داستان، مواردی را به آن افزوده است مکانها مبهم است اشاره بر دانشگاه اصفهان دارد اما معلوم نیست اتفاقات در کدام دانشگاهها اصفهان رخ داده است بزرگنمایی بیش از حد در رمان دیده می شود./ص