تجربه "ایتان هاوک" پیش از نیمه‌شب
پیش ازغروب با یک علامت سؤال بزرگ تمام می‌شود؛و تا سال‌ها مردم از ما می‌پرسیدندکه آیا فیلم سومی در کار خواهد بود یا نه.ما به‌مدت پنج سال اصلا به این موضوع فکر نکردیم،اما بعد کم‌کم این فکر آمد سراغمان.
باشگاه خبرنگاران- پیش از غروب با یک علامت سؤال بزرگ تمام می‌شود؛ و تا سال‌ها مردم از ما می‌پرسیدند که آیا فیلم سومی در کار خواهد بود یا نه. ما به‌مدت پنج سال اصلا به این موضوع فکر نکردیم، اما بعد کم‌کم این فکر آمد سراغمان.
درباره‌ی این‌که چرا تصمیم گرفتند پیش از طلوع را بسازند
فیلم دوم [پیش از غروب] با یک علامت سؤال بزرگ تمام می‌شود؛ و تا سال‌ها مردم از ما می‌پرسیدند که آیا فیلم سومی در کار خواهد بود یا نه. ما به‌مدت پنج سال اصلا به این موضوع فکر نکردیم، اما بعد کم‌کم این فکر آمد سراغمان. به همه‌ی سناریوهای ممکن فکر کردیم... مثلا آن‌ها می‌توانستند با آدم‌های دیگری ازدواج کرده باشند؛ بعد تصادفا همدیگر را ببینند. پیداکردن ادامه‌ی داستان سخت‌ترین بخش ماجرا بود.
به این نتیجه رسیدیم که دوباره‌نشان‌دادن آن‌ها در شرایطی که باز مشغول گپ‌وگفت بشوند، احمقانه است. در هردو فیلم اول فانتزی نقش مهمی دارد؛ تصور این‌که هرکدام از آن‌ها چه‌کسانی ممکن است باشند. آن‌قدر که به‌نظر می‌رسید باید فیلمی بسازیم درباره‌ی این‌که آن‌ها واقعا چه‌کسانی هستند.
درباره‌ی نحوه‌ی فیلمنامه‌نویسی سه‌نفره، به‌همراه ریچارد لینک‌لیتر و ژولی دلپی
تجربه‌ی به‌شدت عجیبی است. فیلمنامه‌نویسی در هرکدام از این‌سه فیلم واقعا طبیعی اتفاق افتاده و هربار به‌شیوه‌ی کاملا متفاوتی. اما پاسخ کوتاه این است که هرسه‌ی ما معمولا دور هم جمع می‌شدیم و طرح کلیِ جایی که کاراکتر‌ها در آن قرار دارند و طرح کلیِ این را که فیلم چه خواهد بود درمی‌آوردیم.
بعد هرکدام جداگانه ادامه می‌دادیم و کلی می‌نوشتیم و دوباره دور هم جمع می‌شدیم و چیزهایی را که نوشته بودیم با هم مقایسه می‌کردیم. بعد بهترین ایده‌ها و بخش‌های کار هرکدام را انتخاب می‌کردیم./ي2
منبع:مجله سينمايي 24.
