قلعه‌هايی كه بی‌صدا تخريب می‌شوند
"آستارا" بيش از 12 قلعه تاريخی دارد كه هيچكدام ثبت نشده‌اند.
به گزارش خبرنگار ميراث فرهنگي باشگاه خبرنگاران؛ شهرستان آستارا در شمال غربی استان گيلان و در مجاورت دريای خزر قرار دارد كه به دليل موقعيت اقليمی و آب و هوايی و همچنين رطوبت زياد، هيچ يك از آثار تاريخی آن وضعيت مطلوبی ندارند.
اين شهرستان بيش از 12 قلعه باستانی از دوران كهن ايران دارد كه هيچكدام در فهرست ميراث فرهنگي ثبت نشده‌اند.
قلعه‌های بزه‌نوا، شاغوله، تكه‌دو، لمر، كته‌سر و ... از جمله قلعه‌های باستانی اين منطقه است كه پيشينه تاريخی برخی از آنها به ماقبل تاريخ برمی‌گردد.
شهرام آزموده، كارشناس و پژوهشگر آثار باستانی در اين زمينه می‌گويد: « به علت عدم بررسی‌های باستان‌شناسی و كاوش‌های علمی، هيچ‌گونه سندی دال بر تحقيق علمی در اين اقليم وجود ندارد و آنچه باقی است نظريه‌های ديمی و گهگاه مشاهده‌های غيركارشناسانه است.»
وي افزود: «تحقيقات باستان‌شناسی با نگرش علمی در اين منطقه منجر به شناسايی پازل‌های گمشده تمدن كهن تالش را فراهم خواهد آورد كه اين عمل مانع كاوش‌های غيرعلمی و مافيای قاچاق سودجويانه و تاراج عتيقه‌های منطقه و سرمايه‌های ملی تمدن باستانی ايران خواهد شد.»
ذكر اين نكته لازم است كه منطقه تالش در قديم از بخشي از سرزمين جمهوری آذربايجان امروزی تا بخش عمده‌ای از استان گيلان را شامل می‌شده است.
قلعه‌های "آستارا" به كلي تخريب شده‌اند و تنها آثار به جای مانده از آنها كه آن هم به مرور در حال از بين رفتن است وجود تمدنی بسيار عظيم در اين منطقه را ثابت می‌كند.
آرمين حيدريان آستارايي، پژوهشگری كه پس از چندين سال توانسته با تحقيقات ميدانی و كتابخانه‌ای بخش مهمی از اين قلعه‌ها را مستندسازی كرده و اخيرا در نشريه محلی "ماهنامه تالش" منتشر كرده می‌گويد: «در سال‌های قبل اكثر اين قلعه‌ها و اطراف آن توسط افراد ناشناس مورد حفاری غيرمجاز قرار گرفت و اشياء سنگی و مفرغی كشف شده در آنها به تاراج رفته است.»
تحقيقات وی نشان می‌دهد؛ قلعه "بزه‌نوا" يكی از مقرهای فرماندهی "خرم‌دينان" و گاها بابك خرم‌دين بوده است.
قلعه‌هاي آستارا در ميان جنگل‌های سرسبز و در ارتفاعات بخش "ويرمونی" و "لوندويل" قرار گرفته‌اند و از آنجايی كه ثبت نشده‌اند، در كمال آرامش و بی سر و صدا در حال از بين رفتن است.
اگر رطوبت و شرايط جوی بخشی از آنها را از بين ببرد، بخشی ديگر نيز بدست افراد سودجو (!) مورد كاوش قرار گرفته و با خاك يكسان خواهد شد.
گزارش از: رضا شوكتي/
انتهاي پيام/ اس
اين شهرستان بيش از 12 قلعه باستانی از دوران كهن ايران دارد كه هيچكدام در فهرست ميراث فرهنگي ثبت نشده‌اند.
قلعه‌های بزه‌نوا، شاغوله، تكه‌دو، لمر، كته‌سر و ... از جمله قلعه‌های باستانی اين منطقه است كه پيشينه تاريخی برخی از آنها به ماقبل تاريخ برمی‌گردد.
شهرام آزموده، كارشناس و پژوهشگر آثار باستانی در اين زمينه می‌گويد: « به علت عدم بررسی‌های باستان‌شناسی و كاوش‌های علمی، هيچ‌گونه سندی دال بر تحقيق علمی در اين اقليم وجود ندارد و آنچه باقی است نظريه‌های ديمی و گهگاه مشاهده‌های غيركارشناسانه است.»
وي افزود: «تحقيقات باستان‌شناسی با نگرش علمی در اين منطقه منجر به شناسايی پازل‌های گمشده تمدن كهن تالش را فراهم خواهد آورد كه اين عمل مانع كاوش‌های غيرعلمی و مافيای قاچاق سودجويانه و تاراج عتيقه‌های منطقه و سرمايه‌های ملی تمدن باستانی ايران خواهد شد.»
ذكر اين نكته لازم است كه منطقه تالش در قديم از بخشي از سرزمين جمهوری آذربايجان امروزی تا بخش عمده‌ای از استان گيلان را شامل می‌شده است.
قلعه‌های "آستارا" به كلي تخريب شده‌اند و تنها آثار به جای مانده از آنها كه آن هم به مرور در حال از بين رفتن است وجود تمدنی بسيار عظيم در اين منطقه را ثابت می‌كند.
آرمين حيدريان آستارايي، پژوهشگری كه پس از چندين سال توانسته با تحقيقات ميدانی و كتابخانه‌ای بخش مهمی از اين قلعه‌ها را مستندسازی كرده و اخيرا در نشريه محلی "ماهنامه تالش" منتشر كرده می‌گويد: «در سال‌های قبل اكثر اين قلعه‌ها و اطراف آن توسط افراد ناشناس مورد حفاری غيرمجاز قرار گرفت و اشياء سنگی و مفرغی كشف شده در آنها به تاراج رفته است.»
تحقيقات وی نشان می‌دهد؛ قلعه "بزه‌نوا" يكی از مقرهای فرماندهی "خرم‌دينان" و گاها بابك خرم‌دين بوده است.
قلعه‌هاي آستارا در ميان جنگل‌های سرسبز و در ارتفاعات بخش "ويرمونی" و "لوندويل" قرار گرفته‌اند و از آنجايی كه ثبت نشده‌اند، در كمال آرامش و بی سر و صدا در حال از بين رفتن است.
اگر رطوبت و شرايط جوی بخشی از آنها را از بين ببرد، بخشی ديگر نيز بدست افراد سودجو (!) مورد كاوش قرار گرفته و با خاك يكسان خواهد شد.
گزارش از: رضا شوكتي/
انتهاي پيام/ اس
