سیما تیرانداز در نشست رسانه ای "سه روایت از زندگی" مطرح کرد:
فرهنگ هنوز جزیی از نفس جامعه ما نیست
سیما تیرانداز در نشست رسانه ای نمایش "سه روایت از زندگی" درباره جدیدترین اثرش سخن گفت.
به گزارش خبرنگار تئاتر باشگاه خبرنگاران؛ عصر امروز نشست رسانه ای نمایش "سه روایت از زندگی" با حضور "سیما تیرانداز" کارگردان و بازیگر و "امیرکاوه آهنین جان" بازیگر نمایش در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر برگزار شد.
سیما تیرانداز درآغاز گفت: "سه روایت از زندگی" یکی از نمایشنامه های "یاسمینا رضا" است که به سال 1991 یعنی ده سال قبل از نمایشنامه "خدای کشتار" بازمی گردد. ما با تیم اجرایی دو نمایشنامه را برای اجرای عموم آماداه داشتیم که به دلیل تداخل زمانی بازیگرها قرار شد که خود را فقط برای همین اثر آماده کنیم. بازیگرها از قبل انتخاب شده بودند و در این اثر بنا نبود که خودم به ایفای نقش بپردازم و چندین کاندیدا برای بازی در این نمایش در نظر داشتم اما مسیر جوری پیش رفت که خود آنرا بازی کنم.
وی ادامه: برای اجرای حدود یک ماه و ده روز تمرین کردیم که متاسفانه تعطیلات باعث شد که روند کار به مشکل برخورد و تیم بخصوص در آماده سازی دکور و خریدها اذیت شوند.
تیرانداز افزود:نمایشنامه "سه روایت از زندگی" را انتخاب کردم زیرا این نمایشنامه از لحاظ ساختار پایه ای با نمایشنامه "خدای کشتار" شباهت داشته اما متن "سه روایت از زندگی" خیلی پیچیده تر از "خدای کشتار" است. "یاسمین رضا" یکی از درخشان ترین نویسنده های عصر حاضر است. وی بسیاری از مفاهیم پیچیده جهانی را با قلم خود روایت می کند.
این کارگردان عنوان کرد: بنده معتقدم نمایشنامه "سه روایت از زندگی" تئاتریکالیته تر از دیگر آثار "یاسمین رضا" است و هنرمندی این نویسنده این است که داستان را در سه روایت مختلف مطرح می کند. هرچه جلوتر می رویم تیکه های پازلی را می بینیم که به هم می چسبند و باتوجه به سه روایت داستان در آخر به شخصیت های اصلی نمایش می رسیم.
کاگردان نمایش "ناتمام" ادامه داد: در "خدای کشتار" درباره کشتار جهانی صحبت می شود ولی در این متن به واضحی پیرامون این مسائل حرفی زده نمی شود و بیشتر تمرکزش درباره مشکلات ارتباطی انسان عصر معاصر است. "خدای کشتار" متنی روتر و قابل فهم تر برای تماشاگر دارد. در دو اثر داستان در آپارتمان روایت می شود به همین خاطر با هم شباهت هایی دارند و بنده سعی کردم باتوجه به تجربه "خدای کشتار" از آن نمایشنامه دور و به "سه ورایت از زندگی" نزدیک شوم.
تیرانداز در ادامه افزود: ریتم اجرای این نمایش را از تجربه ی "خدای کشتار" دارم تقطیع هایی که "یاسمین رضا" در آثارش دارد نقطه ی مشترک این دو اثر باهم است. این نمایش را تجربه ی خوبی می دانم و خیلی تلاشم را کردم که تفاوت ها در آن وجود داشته باشد.
کارگردان نمایش "زنی که تابستان گذشته رسید" ادامه داد: در "سه روایت از زندگی" پیام نه بلکه پیام ها وجود دارد زیبایی نوشتاری "یاسمین رضا" این است که پیام های بسیاری را در متن خود گنجانده پیام هایی جون عدم ارتباط، آدم هایی که به نظر می رسد در جای خود قرار دارند اما اصلا این طور نیست، بحث تربیتی فرزندان، روابط زناشویی و... ؛ این اثر نتیجه گیری نیست بلکه نتایج مختلف می توان از آن گرفت.
وی درباره طراحی صحنه نمایش گفت: تجربه همکاری بنده با "ناصح کامکاری" به سال 81 و نمایش "محاله فکر کنی اینجوری هم ممکنه بشه" بازمی گردد. که وی در آن سال کاندید طراحی صحنه شد و جایزه را هم ازآن خود کرد. رابطه نور، صحنه و لباس را از هم دور نمیبینم. حتما طراح نور باید طراح صحنه باشد. در ابتدا عکس هایی از اجرای نمایش در کشورهای دیگر را از طریق اینترنت دیدیم. بنده اعتقاد داشتم به گونه ای که به چشم نیاید باید این نمایش روح خود را به تماشاچی انتقال دهد، یکی از دلایل انتخاب رنگ خاکستری به این دلیل بود.
این کارگردان ادامه داد: این جنس از دکور خیلی احساسی شکل گرفته و وقتی درست تعبیر می شود یعنی اجرای آن درست است که البته این اتفاق یک نوع ریسک هم بود. من اینگونه کارگاهی کار کردن را دوست دارم و بیشتر غریزی کارگردانی کرده و به همه چیز نگاه می کنم.
وی درباره نمایشنامه نویسان خانم گفت: معتقدم که در ایران نویسنده خانم کم وجود دارد. درصورتیکه نمایشنامه خانم ها فضاهایشان خیلی متفاوت است. در تجربه با "هاله مشتاقی نیا" باید بگویم که وی در ابتدا متنی را به جشنواره فجر ارسال کرد که آن متن رد شد و سپس متنی دیگر را به تئاتر شهر پیشنهاد دادیم که گفتند سیاه نمایی دارد و آن را هم رد کردند. بنده برایم مهم است که کار خوب بکنم و اگر همین الان "چیستا یثربی" زنگ بزند و بگوید متن خوبی دارد حتما آنرا خوانده و کار خواهم کرد. من همیشه از نویسنده های جوان استقبال می کنم.
تیرانداز عنوان کرد: "سه روایت از زندگی" شبیه امروز مردمان ایران است. اگر طنزی وجود دارد مال خود متن و بابت روابط به وجود آمده در نمایش است.
این بازیگر درباره وضعیت گرانی بلیت های تئاتر در سال جدید گفت: بنده معتقدم این سیاست درست است. البته که هرچه شرایط مالی سخت تر شود، قدرت مردم کمتر می شود اما در حال حاضر هزینه ها بسیار بالا رفته که به بخش صحنه از این بابت لطمات بسیاری وارد شده. ما احساس تماشاگر را درک می کنیم و ممنونم از"مجید سرسنگی" که با همراهی کردند.
وی درباره برنامه اجراهایش گفت: با شیراز، رشت و کیش رایزنی هایی راداشته ایم و قرار است که "سه روایت از زندگی" و "خدای کشتار" پس از اجرای ما در ایرانشهر برای ایرانی های مقیم در دبی اجرا شود. به نظر بنده نمایشی که تماشاگر خود را دارد چرا نباید در سالن های مختلف اجرا شود.
تیرانداز درباره حمایت از نمایش ها گفت: ای کاش اگر دولت حمایت نمی کند کارخانه ها و بخش های اقتصادی را موظف کند تا از این هنر نمایشی حمایت کنند.در تئاتر مدتی است که بحث تهیه کنندگی و تولید باب شده و که بنده از این موضوع استقبال می کنم در صورتی که به این امر حرفه ای نگاه شود اتفاقات عجیب و غریبی می افتد که مرکز هنرهای نمایشی و وزارت ارشاد می توانند این اتفاقات را به وجود آورند.
وی در آخر گفت: فرهنگ هنوز جزیی از نفس جامعه ما نیست اما در همه جای دنیا سینما و تئاتر جز مهم ترین کالای فرهنگی اعضای خانواده است.
امیر کاوه آهنین جان خاطرنشان کرد: در این نمایشنامه چهار شخصیت وجود دارد در دو شخصیت کدها مشخص هستند و برعکس دو کاراکتر کدهایی کمتری دارند که خوبی آن باز بودن دست بازیگر برای ساخت کاراکتر است و بدی آن سرگیجه زیادی بود که در تمرین ها داشتم و البته هنوز هم دارم چون شخصیت خیلی نزدیک به خودم نبود.
انتهای پیام/رس
سیما تیرانداز درآغاز گفت: "سه روایت از زندگی" یکی از نمایشنامه های "یاسمینا رضا" است که به سال 1991 یعنی ده سال قبل از نمایشنامه "خدای کشتار" بازمی گردد. ما با تیم اجرایی دو نمایشنامه را برای اجرای عموم آماداه داشتیم که به دلیل تداخل زمانی بازیگرها قرار شد که خود را فقط برای همین اثر آماده کنیم. بازیگرها از قبل انتخاب شده بودند و در این اثر بنا نبود که خودم به ایفای نقش بپردازم و چندین کاندیدا برای بازی در این نمایش در نظر داشتم اما مسیر جوری پیش رفت که خود آنرا بازی کنم.
وی ادامه: برای اجرای حدود یک ماه و ده روز تمرین کردیم که متاسفانه تعطیلات باعث شد که روند کار به مشکل برخورد و تیم بخصوص در آماده سازی دکور و خریدها اذیت شوند.
تیرانداز افزود:نمایشنامه "سه روایت از زندگی" را انتخاب کردم زیرا این نمایشنامه از لحاظ ساختار پایه ای با نمایشنامه "خدای کشتار" شباهت داشته اما متن "سه روایت از زندگی" خیلی پیچیده تر از "خدای کشتار" است. "یاسمین رضا" یکی از درخشان ترین نویسنده های عصر حاضر است. وی بسیاری از مفاهیم پیچیده جهانی را با قلم خود روایت می کند.
این کارگردان عنوان کرد: بنده معتقدم نمایشنامه "سه روایت از زندگی" تئاتریکالیته تر از دیگر آثار "یاسمین رضا" است و هنرمندی این نویسنده این است که داستان را در سه روایت مختلف مطرح می کند. هرچه جلوتر می رویم تیکه های پازلی را می بینیم که به هم می چسبند و باتوجه به سه روایت داستان در آخر به شخصیت های اصلی نمایش می رسیم.
کاگردان نمایش "ناتمام" ادامه داد: در "خدای کشتار" درباره کشتار جهانی صحبت می شود ولی در این متن به واضحی پیرامون این مسائل حرفی زده نمی شود و بیشتر تمرکزش درباره مشکلات ارتباطی انسان عصر معاصر است. "خدای کشتار" متنی روتر و قابل فهم تر برای تماشاگر دارد. در دو اثر داستان در آپارتمان روایت می شود به همین خاطر با هم شباهت هایی دارند و بنده سعی کردم باتوجه به تجربه "خدای کشتار" از آن نمایشنامه دور و به "سه ورایت از زندگی" نزدیک شوم.
تیرانداز در ادامه افزود: ریتم اجرای این نمایش را از تجربه ی "خدای کشتار" دارم تقطیع هایی که "یاسمین رضا" در آثارش دارد نقطه ی مشترک این دو اثر باهم است. این نمایش را تجربه ی خوبی می دانم و خیلی تلاشم را کردم که تفاوت ها در آن وجود داشته باشد.
کارگردان نمایش "زنی که تابستان گذشته رسید" ادامه داد: در "سه روایت از زندگی" پیام نه بلکه پیام ها وجود دارد زیبایی نوشتاری "یاسمین رضا" این است که پیام های بسیاری را در متن خود گنجانده پیام هایی جون عدم ارتباط، آدم هایی که به نظر می رسد در جای خود قرار دارند اما اصلا این طور نیست، بحث تربیتی فرزندان، روابط زناشویی و... ؛ این اثر نتیجه گیری نیست بلکه نتایج مختلف می توان از آن گرفت.
وی درباره طراحی صحنه نمایش گفت: تجربه همکاری بنده با "ناصح کامکاری" به سال 81 و نمایش "محاله فکر کنی اینجوری هم ممکنه بشه" بازمی گردد. که وی در آن سال کاندید طراحی صحنه شد و جایزه را هم ازآن خود کرد. رابطه نور، صحنه و لباس را از هم دور نمیبینم. حتما طراح نور باید طراح صحنه باشد. در ابتدا عکس هایی از اجرای نمایش در کشورهای دیگر را از طریق اینترنت دیدیم. بنده اعتقاد داشتم به گونه ای که به چشم نیاید باید این نمایش روح خود را به تماشاچی انتقال دهد، یکی از دلایل انتخاب رنگ خاکستری به این دلیل بود.
این کارگردان ادامه داد: این جنس از دکور خیلی احساسی شکل گرفته و وقتی درست تعبیر می شود یعنی اجرای آن درست است که البته این اتفاق یک نوع ریسک هم بود. من اینگونه کارگاهی کار کردن را دوست دارم و بیشتر غریزی کارگردانی کرده و به همه چیز نگاه می کنم.
وی درباره نمایشنامه نویسان خانم گفت: معتقدم که در ایران نویسنده خانم کم وجود دارد. درصورتیکه نمایشنامه خانم ها فضاهایشان خیلی متفاوت است. در تجربه با "هاله مشتاقی نیا" باید بگویم که وی در ابتدا متنی را به جشنواره فجر ارسال کرد که آن متن رد شد و سپس متنی دیگر را به تئاتر شهر پیشنهاد دادیم که گفتند سیاه نمایی دارد و آن را هم رد کردند. بنده برایم مهم است که کار خوب بکنم و اگر همین الان "چیستا یثربی" زنگ بزند و بگوید متن خوبی دارد حتما آنرا خوانده و کار خواهم کرد. من همیشه از نویسنده های جوان استقبال می کنم.
تیرانداز عنوان کرد: "سه روایت از زندگی" شبیه امروز مردمان ایران است. اگر طنزی وجود دارد مال خود متن و بابت روابط به وجود آمده در نمایش است.
این بازیگر درباره وضعیت گرانی بلیت های تئاتر در سال جدید گفت: بنده معتقدم این سیاست درست است. البته که هرچه شرایط مالی سخت تر شود، قدرت مردم کمتر می شود اما در حال حاضر هزینه ها بسیار بالا رفته که به بخش صحنه از این بابت لطمات بسیاری وارد شده. ما احساس تماشاگر را درک می کنیم و ممنونم از"مجید سرسنگی" که با همراهی کردند.
وی درباره برنامه اجراهایش گفت: با شیراز، رشت و کیش رایزنی هایی راداشته ایم و قرار است که "سه روایت از زندگی" و "خدای کشتار" پس از اجرای ما در ایرانشهر برای ایرانی های مقیم در دبی اجرا شود. به نظر بنده نمایشی که تماشاگر خود را دارد چرا نباید در سالن های مختلف اجرا شود.
تیرانداز درباره حمایت از نمایش ها گفت: ای کاش اگر دولت حمایت نمی کند کارخانه ها و بخش های اقتصادی را موظف کند تا از این هنر نمایشی حمایت کنند.در تئاتر مدتی است که بحث تهیه کنندگی و تولید باب شده و که بنده از این موضوع استقبال می کنم در صورتی که به این امر حرفه ای نگاه شود اتفاقات عجیب و غریبی می افتد که مرکز هنرهای نمایشی و وزارت ارشاد می توانند این اتفاقات را به وجود آورند.
وی در آخر گفت: فرهنگ هنوز جزیی از نفس جامعه ما نیست اما در همه جای دنیا سینما و تئاتر جز مهم ترین کالای فرهنگی اعضای خانواده است.
امیر کاوه آهنین جان خاطرنشان کرد: در این نمایشنامه چهار شخصیت وجود دارد در دو شخصیت کدها مشخص هستند و برعکس دو کاراکتر کدهایی کمتری دارند که خوبی آن باز بودن دست بازیگر برای ساخت کاراکتر است و بدی آن سرگیجه زیادی بود که در تمرین ها داشتم و البته هنوز هم دارم چون شخصیت خیلی نزدیک به خودم نبود.
انتهای پیام/رس
