امامی که او را از دیدار با مردم محروم کردند/ توصیه امام هفتم به فردی که در حکومت ستمگران کار می کرد

امام موسی بن جعفر(که درود خدا بر او باد) بیشتر دوران زندگی‏ اش را در زیر ظلم و ستمی پیوسته به سر می‏ برد، ظلم جدا کردن و دور نگه داشتن ایشان از مردم. چرا که در زندان به سر می‏ برد و از ارتباط مستقیم با مردم و یارانش منع می شد.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، امام موسی کاظم (ع) هنوز کودک بود که فقهای مشهور مثل ابوحنیفه از او مسئله می‌پرسیدند و کسب علم می‌کردند بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق(ع) در سن 20 سالگی به امامت رسید و 35 سال رهبری و ولایت شیعیان را برعهده داشت. امام موسی کاظم(ع)، معصوم نهم و امام هفتم شیعیان است که در هفتم ماه صفر متولد شد، محل تولد امام موسی کاظم(ع) ابواء (منطقه‏‌ای در میان مکه و مدینه) در سرزمین حجاز (عربستان سعودی کنونی)است و ایشان در 25 رجب در سن 55 سالگی، به‏ وسیله زهری که در زندان سندی بن شاهک به دستور هارون ‏الرشید به آن حضرت خورانیده شد به شها‌دت رسیدند. به مناسبت سالروز شهادت این امام بزرگوار، سخنانی درباره ایشان را از زبان صاحبان دین و اندیشه به انتخاب خبرآنلاین در ادامه می خوانید.


 یار نزدیک تر از من به من است / روایتی از زبان علامه حسن زاده آملی
شخصى نامور که یکی از مشایخ علمى زمان خودش بود به حضور مبارک امام صادق(ع) تشرف حاصل کرد. دید جوانى در حضور امام به سوى در باز به نماز ایستاده است. این جوان همان کس است که امام صادق(ع) به مردم فرمود: "انتم السفینه و هذا ملاحها، شما کشتى هستید و این جوان ناخداى شما است" .این جوان، فرزند امام صادق، یعنى امام هفتم امامیه، موسى بن جعفر(ع) است .
آن شخص به امام صادق(ع) عرض کرد: "آقا! فرزند شما دارد به سوى در گشوده نماز مى گذارد و این کراهت دارد." امام فرمود: "نمازش را که تمام کرد به خود او بگویید."
این شخص بى خبر از این که
گفتن بر خورشید که من چشمه نورم
دانند بزرگان که سزاوار سها نیست
آقا زاده نماز را خواند و متوجه اعتراض آن شخص شد، در جوابش فرمود: "آن کس که من به سوى او نماز مى خواندم، از این در باز به من نزدیک تر است."

 سخن امام صادق درباره ولایت فرزندش/ از زبان آیت الله جوادی آملی

«امام ششم صلوات الله علیه به فرزندش عبدالله بن جعفر فرمود: "من نوری را در برادرت موسی می بینم که در تو نمی بینم." عبدالله بن جعفر با اینکه از فقهای نامور مکتب امام ششم بود عرض کرد: "مگر جد هر دوی ما یکی نیست؟ مگر پدر هر دوی ما یکی نیست؟ مگر ما هر دو از دودمان امامت و نبوت نیستیم؟ و مگر ما هر دو فرزند تو نیستیم؟" فرمود: "فرق تو با موسی این است که او از جان من نشات گرفته است. تو فرزند من هستی همانطور که هر پدری فرزندی دارد، اما او از مقام ولایت من تجلی کرده است."
اگر اینها یک نور هستند در نشئه وحدت و در عالم کثرت زمامدار همه این انوار رسول گرامی رسول است پس همه از نورانیت او نشات می گیرند و دیگران از بدن او متکون می شوند. لذا امام ششم به پسرش عبدالله فرمود که موسی از جان من است ولی تو از بدن منی. تو فرزند منی ولی او از روح من است.»

 جدا کردن و دور نگه داشتن امام کاظم از مردم/ سخنانی از امام موسی صدر

در زندگی امام موسی بن جعفر(ع) ویژگی خاصی وجود داشته که موجب شده است زندگی این امام از دیگر امامان متمایز و متفاوت باشد. این ویژگی این است که امام تحت ظلم و ستم شدیدی زندگی می‏ کرده است که در زیارت‌نامه خاص ایشان نیز به آن اشاره شده است. امام در زندان به سر می‏ برد و از این زندان به آن زندان منتقل می‏ شد. امام موسی بن جعفر بیشتر دوران نشاط زندگی‏ اش را در زیر ظلم و ستمی پیوسته به سر می‏ برد. کدام ظلم؟ ظلم جدا کردن و دور نگه داشتن ایشان از مردم. امام را از مردم دور نگه می‏ داشتند و ایشان و اصحابشان را تحت کنترل داشتند و برای اصحاب امام توطئه‏ چینی می‏ کردند.

ماجرای علی بن یقطین معروف است. او از اصحاب امام و از علمای زمانش بود و در عین حال در دستگاه حکومت هارون الرشید نیز مقام بالایی داشت و مشاور او بود. طبیعتا تقسیمات اداری در آن زمان مانند اکنون نبود. می‏ توان گفت او در مقام یک وزیر و رازدار هارون الرشید بود و توزیع اموال به دست او بود. او مرد بزرگی به شمار می ‏رفت. این مرد از اینکه مبتلا به نیرنگ ستمگران است نزد امام کاظم(ع) شکایت آورد و گفت: دوست دارم این کار را رها کنم ولی بر سر جانم می‏ ترسم. می‏ شنوید آنها چگونه بوده‏ اند؟ از وضع خود گله می‏ کرده‏ اند و از همکاری با ظالمان راضی نبوده‏ اند، هرچند در آن مال و ثروت و مقام بوده است. آنان نگران دین خود بوده‏ اند، زیرا می‏ دانسته‏ اند که پیامبر(ص) و خاندان ایشان فرموده‏ اند کسی که ستمگر را کمک و یاری کند با او شریک است هرچند به این اندازه که قلمی به دست ستمگر بدهد تا بنویسد. علی بن یقطین می‏ گوید: از وضع خودم به امام گله کردم. امام فرمود: تو برای حاکم ستمگر کار می‏ کنی، ولی می ‏توانی از این رهگذر به هم‏ کیشان و دوستان و مستضعفان خدمت کنی و از آنان دفاع کنی و حقوق‏شان را پرداخت کنی. این کفاره کار توست. پس جایز است در این کار بمانی و بلکه رها کردن آن بر تو جایز نیست. باید آنجا باقی بمانی و کار کنی.

امام کاظم ستمگران را به حال خود نگذاشت تا مانع رسیدن دستورات و ارشادات دینی به مردم شوند و سکوت نکرد، بلکه در زمان‏ ها و مناسبت‏ های گوناگون و حتی در زندان دستورات و سفارش‏ه ای دینی خود را به مردم می‏ رساند و این عملکرد امام، معروف است.

 چرا فرزند اول امام صادق(ع) امام نشد؟/ گفتاری از دکتر صادق آیینه‌وند
چند ویژگی برای انتخاب ائمه وجود دارد اما نکته مهم این است که انتخاب امام توسط خداوند به فرزند پسر اول یا دومی نیست، چرا که انتخاب ائمه از پیش تعیین شده است.
این انتخاب توسط خداوند صورت گرفته و به پیامبر ارسال می‌شود ایشان نیز همه را به مردم ابلاغ کرده بودند، حتی در مباحث تاریخی وجود دارد که در دوران امام رضا (ع) از امام زمان (عج) صحبت شده بوده یعنی همه چیز از پیش درباره امامت مشخص است.
بنابراین شیعه 12 امامی از پیش تعیین‌شده بودند و به فرزند اول و دوم ائمه(ع) نیست، ‌این در حقیقت یک نگاه قریشی و قبیله‌ای است که به اول و دومی توجه می‌کنند و درباره امامت صدق نمی‌کند.
مادر امام موسی کاظم(ع) حمیده خاتون کنیزی بود که به عقد امام صادق(ع) در آمده است، در حقیقت خداوند مقدر ساخته که از این کنیز فرزندی به امامت برسد. ائمه به دنبال مال و منال و انتخاب همسری نبودند که خدا مقدر نساخته باشد، همه اینها تقدیر و تعیین شده است چرا که در اسلام انسانیت مهم است و در انتخاب همسر نیز چنین چیزی مدنظر بوده نه مال و منصب افراد.
امامت امام موسی کاظم(ع) از سده 148 آغاز شد و تا سال 183 یعنی به مدت 35 سال به طول انجامید.

برچسب ها: وبگردی ، امام ، موسی ، کاظم
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار