ایران چهارمین کشور دنیا در تولید بذر سیر

عباسی مقاومت در برابر آفات و بیماریها، ضریب تکثیر بالا، مقاومت به سرما، کاهش هزینه های تولید، ماندگاری بالا و تولید محصول سالم و با کیفیت را از جمله مزایای تولید این بذر عنوان کرد و افزود: هم اکنون مقدار مصرف بذر غیر جنسی در هر هکتار یک تن است که با مصرف بذر جنسی این میزان به حدود یک و نیم کیلو در هکتار می رسد.

ایران چهارمین کشور دنیا در تولید بذر سیر است

وی با بیان اینکه ایران چهارمین کشور دنیا در تولید بذر سیر است گفت : کشور ایران بعد از کشورهای آمریکا، فلسطین اشغالی و ژاپن چهارمین تولید کننده بذر جنسی در دنیاست.

وی افزود : سیر یکی از قدیمی ترین محصولات باغی است که از حدود پنج هزار سال قبل کشت شده وگیاهی کاملا عقیم است که روش تکثیر آن بصورت غیر جنسی (رویشی ) دارای معایب بسیار می باشد عباسی گفت: تولید جهانی سیر پیوسته در حال افزایش است و این گیاه با تولید جهانی حدود 24 میلیون تن در سال بعنوان یک محصول مهم اقتصادی محسوب می شود.

وی افزود : بر اساس آخرین آمار منتشر شده توسط سازمان خوار و بار جهانی(فائو) ایران با تولید بیش از 90 هزار تن سیر، از جمله کشورهای مطرح در تولید این محصول است به طوری که هم اکنون سطح زیر کشت سیر در ایران حدود 10 هزار هکتار و میانگین عملکرد آن 10 تن در هکتار است که با کشت این بذر میزان تولید به بالای 30 تن در هکتار خواهد رسید.

عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اراک با بیان اینکه فلات ایران از مهم‌ترین مراکز تنوع گیاهی برای خانواده پیازی و به ویژه سیر محسوب می‌شود، گفت : به دلیل نزدیکی ایران به مرکز اصلی پیدایش سیر و دارا بودن ژرم پلاسم متنوع و غنی، می‌توان انتظار داشت که با انجام آزمایش‌های پایه‌ای و با یک برنامه چند ساله موفق به تولید بذر سیر ایرانی شد.

عباسی افزود : سیر گیاهی کاملا عقیم است و روش تکثیر آن به صورت غیر جنسی (رویشی) و از طریق حبه‌های آن می‌باشد، روش تکثیر غیر جنسی در سیر دارای معایب متعددی از جمله ضریب تکثیر پائین (مهمترین مورد) هزینه و تلفات بالای انبارداری، ماندگار شدن و پراکنش‌ آفات و بیماری‌ها و همچنین هزینه بالای تولید است.

وی گفت : در روش ازدیاد رویشی، آلودگی به ویروس و دیگر عوامل بیماری‌زا، میزان محصول سیر را ممکن است تا 70 درصد کاهش دهد، علاوه بر این عدم توانایی در تولید مثل جنسی، راه را بر بسیاری از روش‌های به نژادی نظیر تلاقی درون و بین گونه‌ای بسته‌ است، بنابراین افزایش تنوع ژنتیکی در سیر تنها از طریق جهش‌های خود به خودی یا جهش‌های القا شده و یا تنوع سوماکلونالی امکان‌پذیر بوده و ارقام جدید می‌تواند به وسیله گزینش کلونی به دست آید.