رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر تهران خبر داد؛
افزایش ۱۶ تا ۴۵ درصدی کرایههای مترو، اتوبوس و تاکسیها
روایتی خواندنی از یکی از خلبانان دفاع مقدس،
«خلبانان نیروی هوایی» در دوران دفاع مقدس چگونه روزه می‌گرفتند؟
یکی از کهنه سربازان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، روزه گرفتن خلبان نهاجا را در ماه مبارک رمضان و هنگام انجام ماموریت‌های پروازی در دوران دفاع مقدس تشریح کرد.
به گزارش خبرنگار دفاعی- امنیتی باشگاه خبرنگاران، به نقل از روابط عمومی نیروی هوایی ارتش، یکی از کهنه سربازان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، روزه گرفتن خلبان نهاجا را در ماه مبارک رمضان و هنگام انجام ماموریت های پروازی در دوران دفاع مقدس تشریح کرد.
امیر سرتیپ دوم بازنشسته رضا رمضانی از پیشکسوتان نهاجا که در عملیات «کمان 99» حضور داشته و از سال 59 تا 63 در پایگاه چهارم شکاری دزفول، از سال 63 تا 64 در تبریز و بعد از آن در اصفهان و تهران به انجام مسوولیت‌های خود در کسوت خلبانی جنگنده پرداخته است، درباره خاطراتش از ماه رمضان و چگونگی روزه داری خلبانان در دوران هشت سال دفاع مقدس می‌گوید: اگر اشتباه نکنم سال دوم جنگ، ماه مبارک رمضان با مرداد ماه مصادف شده بود، گرچه برای پرواز، خلبانان باید از شرایط ویژه جسمانی برخوردار باشند، در آن زمان شاهد بودم که آن دسته از خلبانان که روزه می‌گرفتند طوری برنامه ریزی می‌کردند که در صبح پرواز کنند و عملیات های هوایی را انجام دهند.
وی ادامه می‌دهد: گاهی آنها باید زمان زیادی را پرواز می‌کردند، برای همین همواره در داخل جیب لباس‌های مخصوص فشار هوانوردی، مقداری بادام، مغز گردو یک قمقمه کوچک آب می‌بردند تا در شرایطی که روزه‌داری بر آنها غلبه کرد، روزه خود را بشکنند و علاوه بر انجام درست مأموریت‌های خود، افت قند خون و فشارشان موجب این نشود که اموال بیت المال که بسیار هم به آنها نیاز داشتیم آسیب ببیند.
این کهنه سرباز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران توضیح می‌دهد: رزمندگان و خلبانان نیروی هوایی در شرایط جنگی، براساس حکم و فتوای امام(ره) می‌توانستند روزه نگیرند و بعد از آن قضای روزه‌های خود را بجا بیاورند، اما باز هم برخی دلشان نمی‌آمد که از این ماه پرفیض و برکت بی‌نصیب بمانند.
انتهای پیام/
امیر سرتیپ دوم بازنشسته رضا رمضانی از پیشکسوتان نهاجا که در عملیات «کمان 99» حضور داشته و از سال 59 تا 63 در پایگاه چهارم شکاری دزفول، از سال 63 تا 64 در تبریز و بعد از آن در اصفهان و تهران به انجام مسوولیت‌های خود در کسوت خلبانی جنگنده پرداخته است، درباره خاطراتش از ماه رمضان و چگونگی روزه داری خلبانان در دوران هشت سال دفاع مقدس می‌گوید: اگر اشتباه نکنم سال دوم جنگ، ماه مبارک رمضان با مرداد ماه مصادف شده بود، گرچه برای پرواز، خلبانان باید از شرایط ویژه جسمانی برخوردار باشند، در آن زمان شاهد بودم که آن دسته از خلبانان که روزه می‌گرفتند طوری برنامه ریزی می‌کردند که در صبح پرواز کنند و عملیات های هوایی را انجام دهند.
وی ادامه می‌دهد: گاهی آنها باید زمان زیادی را پرواز می‌کردند، برای همین همواره در داخل جیب لباس‌های مخصوص فشار هوانوردی، مقداری بادام، مغز گردو یک قمقمه کوچک آب می‌بردند تا در شرایطی که روزه‌داری بر آنها غلبه کرد، روزه خود را بشکنند و علاوه بر انجام درست مأموریت‌های خود، افت قند خون و فشارشان موجب این نشود که اموال بیت المال که بسیار هم به آنها نیاز داشتیم آسیب ببیند.
این کهنه سرباز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران توضیح می‌دهد: رزمندگان و خلبانان نیروی هوایی در شرایط جنگی، براساس حکم و فتوای امام(ره) می‌توانستند روزه نگیرند و بعد از آن قضای روزه‌های خود را بجا بیاورند، اما باز هم برخی دلشان نمی‌آمد که از این ماه پرفیض و برکت بی‌نصیب بمانند.
انتهای پیام/
