جنگ غزه، فصلی جدید در کتاب شگفتیهای عرب
سومین جنگ علیه غزه، فصل جدیدی به کتاب شگفتی های عرب که پر است از عناوین تعجب انگیز و غافلگیر کننده، افزود؛ در این گزارش، برخی از عوامل شگفتی ساز را تبیین می کنیم
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "فلسطین الآن"؛ سومین جنگ علیه غزه، فصل جدیدی به کتاب شگفتی های عرب که پر است از عناوین تعجب انگیز و غافلگیر کننده، افزود. در این گزارش، برخی از عوامل شگفتی ساز را تبیین می کنیم:
1. شاهکار مقاومت یکی از بارزترین نمونه های شگفتی ساز در این جنگ است؛ آنچه موجب شگفتی است، تنها به پایداری و توانمندی مقاومت در به شکست کشاندن برنامه های توطئه گرانه ی صهیونیستی و متزلزل ساختن آن، محدود نیست، بلکه واکنش برخی محافل عربی که دستاورد های مقاومت را انکار کرد و به خاطر هرینه ای که متحمل شده، نه از روی اندوه برای شهدا، بلکه از روی بخل و حسد نسبت به اذعان به شگفتی سازی مقاومت و تقدیر از آن، اشک می ریزد.همین موضوع را که برخی از عرب ها در مقابل آن سکوت کردند، برخی منتقدان اسرائیلی در راستای سرزنش و انتقاد از سیاست های نخست وزیر، نتانیاهو، به ثبت رسانده اند که نمونه هایی از آن چه به ثبت رسیده را در اینجا، یاد آوری می کنیم:
-وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی، شائول موفاز، در گفتگو با شبکه ده تلویزیون اسرائیل، به شکست این رژیم در جنگ میدانی علیه غزه و موفقیت جنبش حماس در کشاندن اسرائیل به جنگی فرسایشی، اعتراف کرد و اضاف کرد که عملیات"صخره سخت"به هیچ یک از اهداف خود دست نیافت و علاوه برآن، باعث شد تا شهرک نشینان به شدت احساس ناامنی کنند.
-کارشناس امنیت ملی، اوری بار یوسف، در مصاحبه با روزنامه "یدیعوت احارنوت" گفت: این عملیات توان نظامی ارتش اسرائیل را تضعیف کرد و توضیح داد که اسرائیل، با وجود برتری نظامی خود از لحاظ امکانات، باید بپذیرد که قدرت نظامی این رژیم، توانایی رویارویی با حماس را ندارد و اشاره کرد که مشکل عدم بازدارندگی صهیونیست ها در مقابله با حماس، به توانایی حماس در به کارگیری ادوات ابتدائی درمبارزه ی خود علیه اسرائیل، نهفته است.
-میخائیل بار زوهار، در روزنامه ی "یدیعوت احارونوت" نوشت: این حمله نظامی روشن ساخت که "این ارتش هوشمند، شکست خورده و اکنون به دنبال نوآوری است"؛ او برای اثبات این ادعا، به این موضوع استناد کرده که ارتش اسرائیل تنها به وسایل تکنولوژیک مانند گنبد آهنین و ترورهایی که از این طریق انجام می دهد، اتکا دارد. همچنین، او از شکست نیروی هوایی در تخریب انبار موشکی حماس که منجر به دوام مقاومت در مقابل قوی ترین ارتش خاورمیانه به مدتی طولانی و ارسال ملیون ها اسرائیلی به پناه گاهها شد، انتقاد کرد.
-تحلیلگر سیاسی و نظامی، رونین پیرگمان، اعتقاد دارد که مقاومت فلسطین، در مقابله با عملیات نظامی اسرائیل، پیروز شده و اشاره کرد که تعداد کشته ها، مهمترین معیار برای تعیین پیروز میدان نیست، بلکه مهمترین معیار، میزان تحقق اهدافی است که هر دوطرف برای آن برنامه ریزی کرده اند.
بنابراین، از این دیدگاه، حماس پیروز به نظر می رسد؛ چراکه توانایی خود در پرتاب موشک به دورترین نقاط اسرائیل و نیز استفاده از تونل ها برای نفوذ به اراضی اشغالی و هدف قرار دادن برخی مواضع نظامی اسرائیل را همچنان حفظ کرده است.
2. موضع مصر در قبال این جنگ نیز، تعجب وا را برمی انگیزد؛ مقامات مصری، از ارائه ی مشاوره به مقاومت خود داری کرد و در حالیکه راه های میان قاهره و مصر باز بود، ولی همچنان بر غزه بسته ماند که شاید این از همدستی مصر و اسرائیل علیه مقاومت فلسطین، نشان داشته باشد.
بلکه این موضوع، در اظهارات و سخنان صهیونیست ها که همچنان بر اتحاد مصر و اسرائیل در مقابله با حماس و مقاومت اصرار دارد، واضح و نمایان است؛ حتی اسرائیل به هنگام ویرانگری خود در غزه، تصریح کرد که برای این اقدام خود، از کشورهای عربی افزون بر مصر، مانند آل سعود، امارات و اردن، جواز گرفته است که برخی از آن به عنوان "پیمان جدید" در منطقه یاد کردند.
برخی نوشته ها، حاکی از آن است که مشاوره و هماهنگی میان مصر و اسرائیل، تنها در پیشنهاد موضوع آتش بس، محدود نبوده است، بلکه در اثنای جنگ هم، وجود داشته است.به گونه ای که گفته می شود، قاهره با ارائه اطلاعاتی که امکان حمله به اهدافی فلسطینی و موفقیت در آن را به اسرائیل می داد، به این رژیم کمک کرده است.
روزنامه ی هارتس نوشت: زمانیکه اسرائیل از توان بالای حماس و جهاد اسلامی غافلگیر شد، به سمت دستگاه های امنیتی کشورهای عربی دوست خود شتافت و از آنها درخواست کمک کرد.
حتی گفته می شود، رئیس جمهور، عبدالفتاح سیسی که روزنامه ی هآرتس از او به عنوان "قهرمان جدید اسرائیل" یاد کرده، رابطه ی بسیار نزدیکی با نتانیاهو دارد، به گونه ای که سایت اسرائیلی " دبکا" اظهار کرده که این دو در اثنای جنگ، هر روز بایکدیگر ارتباط تلفنی داشته اند. همچنین، روزنامه "جروزالم پست نیز، سیسی را به عنوان مرد سال به حساب آورده و از این طریق، از او به خاطر نقش بزرگی در مصر ایفا کرده، تشکرد کرد.
3. مذاکراتی که در آن مصر، میان فلسطین و اسرائیل میانجیگری می کند، تعجب و شگفتی را به نوعی دیگر برمی انگیزد. پس از گذشت بیش از دو هفته و بحث مداوم در خصوص توقف اعمال تجاوزکارانه، رفع محاصره، کمک رسانی به غزه و آزادی صید در آب های منطقه ای، گویا دو طرف دارند در خصوص چگونگی تداوم اشغالگری به دون وجود موانع، مذاکره می کنند.
چه کسی باور می کند که پس از گذشت بیش از بیست سال از توافقنامه ی اسلو (1993م)، که در آن بر عقب نشینی اسرائیل از کرانه ی باختری طی پنج سال و اغاز مذاکرات راه حل نهایی پس از سه سال توافق شده بود، هنوز در این مذاکرات نیز، پیرامون چنین موضوعاتی بحث شود؟ یعنی ما باید تاکنون از بررسی موضوعات قدس، اوارگان وشهرک نشیین ها به عنوان مقدمه ای برای تشکیل دولت فلسطینی، فارغ شده باشیم.
اکنون، مفاد توفقنامه اسلو فراموش شده و قدس، به شهر جدید یهودی نشین مبدل گشته و از چهره ی قدیم آن، تنها اماکنی مانند مسجدالاقصی، قبة الصخره و مناطق محدود دیگر باقی مانده است؛ اکنون، آوارگان و پناهندگان فلسطینی فراموش شده اند و شهرک نشین ها به قدری افزایش یافته که پرونده ی آن دیگر قابل بحث نیست.
در واقع، دستاورد توافقنامه اسلو، دوچیز بوده است: اول، به رسمیت شناخته شدن دولت اسرائیل توسط سازمان ازادی بخش فلسطین و دوم، افزایش سیطره قانونی آن بر بخش زیادی از سرزمین های فلسطینی و سپس هماهنگی امنیتی با اسرائیلی که توافقنامه ی اسلو از آن به عنوان همکاری میان پلیس دولت خودگردان و ارتش اسرائیل، یاد کرده است.
4. اوج شگفتی های این جنگ، در طفره روی دولت خودگردان از پیوستن به معاهده روما که امکان پیوستن به دادگاه جنایات بین المللی جهت محاکمه ی مقامات اسرائیلی به جرم اقدامات جنایتکارانه فراهم می آورد، تجسم می یابد؛ چراکه معقول و قابل توجیه نیست که اسرائیل جنایات و وحشی گری های خود را انجام دهد و فلسطینی ها امکان محاکمه و رسوا کردن آن را داشته باشد، ولی رئیس دولت فلسطین، خود از آن طفره رود و از این مسوولیت خود، شانه خالی کند.
فلسطینی ها موضع ننگ آور را به یاد دارند که فراموش نخواهد کرد و آن اینکه، سازمان ملل متحد، کمیته ای به ریاست قاضی آفریقایی، ریچارد گلدستون، برای تحقیق در خصوص جنایاتی که اسرائیل در جنگ خود علیه غزه در سال 2008، تشکیل داد و این کمیته اسرائیل را در گزارشی که شورای حقوق بشر قرائت کرد، محکوم کرد و بیشتر اعضاء سازمان ملل آن را تایید کردند، ولی دولت خودگردان با عقب نشینی و درخواست تاخیر در بررسی آن، همگان غافلگیر شدند.
انتهای پیام/
