محیط بان در آستانه اعدام هنوز بر لبه تیغ است

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، 24 تیر ماه سال 1389؛ غلامحسین خالدی محیط بان منطقه حفاظت شده دنا با همکارانش در حال انجام ماموریت در منطقه تحت حفاظت خود بود که از طریق منابع محلی متوجه شلیک شکارچیان می شود. شکارچی‌ها شکار به دست در حال حرکت بودند که بعد از ایست ماموران به سمت آنها حمله می‌کنند. درگیری آغاز می‌شود و تیر هوایی شلیک می‌شود. غلامحسین خالدی با دو شکارچی که به روی او چاقو کشیده بودند درگیر می‌شود. در این گیرو دار ناگهان «محمد پایه‌گذار» نقش بر زمین می‌شود.

«غلامحسین خالدی» محیط‌بان 38ساله منطقه حفاظت شده دنا به اتهام قتل یک شکارچی به اعدام محکوم شد. او بعد از «اسد تقی‌زاده»، دومین محیط‌بان منطقه «دنا» است که حالا بعد از 4 سال ، به انتظار مرگ نشسته است.

چندی پیش این محیط بان منطقه حفاظت شده دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد اعلام کرد حکم اعدامش دوباره از سوی دادگاه کیفری استان تایید شده است و از مسوولان سازمان محیط زیست خواست تا پیگیر کار وی باشند.

با وجود اینکه مسوولان سازمان محیط زیست اعلام می کنند که پیگیر کار این محیط بان هستند اما او همچنان در زندان مرکزی یاسوج به سر می برد.

محمد مجابی در پاسخ به سوال خبرآنلاین مبنی براینکه آیا حکم خالدی برای بار سوم در محکمه قضایی استان تایید شده است؟ گفت: تغییری در پرونده غلامحسین خالدی ایجاد نشده و امور مرتبط به وی همچنان به روال گذشته است، سازمان محیط زیست همچنان پیگیر کار این محیط بان و گرفتن رضایت از خانواده مقتول است.

مجابی همچنین در گفتگویی دیگر، به ایلنا گفته است: یکی از برنامه های اصلی سازمان حفاظت محیط زیست که تاکید ریاست سازمان هم بر آن است، بهبود وضعیت معیشتی محیط بانان است،به ویژه افرادی که دارای مشکل شده و در زندان بسر می برند.از این رو به طور مداوم وضعیت این افراد پیگیری می شود. با تلاش های صورت گرفته، سال گذشته موفق به اخذ رضایت از اولیای دم برای سه محیط بان محکوم به اعدام شدیم و اخیرا هم موفق شدیم رای یکی از محیط بانان که به قتل عمد محکوم شده بود را تغییر دهیم و این فرد از قتل عمد مبرا شد.

هیچکس از سازمان محیط زیست به دیدنم نیامده

«غلامحسین خالدی» چند روز پیش در گفتگو با آنا از تائید حکم اعدام خود خبر داد و گفت: وکلای پرونده با اطلاع از این موضوع که حکم اعدام من برای بار سوم تائید شده در حال اعتراض به این پرونده هستند، با این حال سازمان و اداره محیط زیست استان به طور کلی فراموش کرده اند که محیط بانی در زندان روزگار می گذراند و حکم اعدامش برای چندمین بار تائید شده است.

وی با گله از بی اعتنایی مدیران محیط زیست نسبت به او و خانواده اش گفت: در حقیقت طی شش ماه گذشته هیچ کسی از سازمان محیط زیست به دیدنم نیامده و با من و خانواده ام هیچ ارتباطی نداشته اند. مدیران و مسئولان محیط زیست در یاسوج و تهران حتی یکبار جواب تلفن من را نمی دهند چون می دانند از زندان تماس می گیرم. با این حال در ملاقاتی که مسئولان حقوقی اداره محیط زیست با یکی دیگر از محیط بانان در بند (اسد تقی زاده) داشتند حاضر به ملاقات با من نشدند.

این درحالی است که معصومه ابتکار، رییس سازمان حفاظت محیط زیست نیز خبرهای خوشی برای محیط بانان داشت. او از تبدیل وضعیت حدود ۴۴۰ نفر از محیط بانان از قراردادی به پیمانی، افزایش حقوق بر اساس ضرایب ابلاغی از سوی معاونت و برنامه ریزی و نظارت راهبردی از محل صرفه جویی‌های به عمل آمده و پرداخت حق الکشف، دیه‌ها و جبران خسارت‌ها به محیط بانان که از سال ۱۳۹۱ پرداخت نشده بود، سخن می گفت.

با این حال عده ای از کارشناسان به خلا قانون اشاره نمی کنند و عدم آشنایی محیط بانان با قوانین استفاده از اسلحه را دلیل محکومیت های اخیر این افراد بیان می کنند. بعد از آن بود که یگان حفاظت سازمان محیط زیست در این سازمان تشکیل شد و آموزش محیط بانان در دستور کار قرار گرفت.

آزادی محیط بان محکوم به قصاص

حدود ۲ سال قبل یکی از محیط بانان به نام کرامت برهانی در شهرستان خاتم در مرز استان فارس و یزد با شکارچیانی مواجه و منجر به درگیری شد که در اثر این درگیری متاسفانه یکی از شکارچیان به نام مرحوم رحیم بیگی در اثر درگیری جان خود را از دست می دهد .بر اساس حکم دستگاه فضایی این محیط بان یزدی محکوم به قصاص می شود که خوشبختانه اولیاء مرحوم بیگی پس از پیگیری های مجدانه این سازمان و استان یزد، رضایت خود را اعلام می دارند و در آخرین روز سال ۹۲ پس از ۲ سال زندانی این محیط بان با موافقت اولیاء دم و رضایت آنان و دستگاه قضایی از زندان آزاد می شود.

هر محیط بان باید در مساحتی قریب به 6هزار هکتار با بیش از 300تفنگ به دست مقابله کند.شهید شدن 116 محیط بان و زخمی شدن هفتگی محیطبان ها به دست شکارچیان و اینکه هیچ ابایی از شلیک به محیط بانان ندارند بی شک سختی این شغل پر مشقت را به رخ می کشد. اگر از محیط بانان انتظار حراست و حفاظت از وجب به وجب سرمایه های ملی خود را داریم کمی هم انصاف داشته باشیم.