نتایج یک مطالعه جدید منتشر شد؛
هوش مصنوعی در همدلی با احساسات از انسانها بهتر عمل می‌کند
یادداشت/ سیدمحمد جعفر رضوی
رؤیایی که تحقق می‌یابد؛ به رسمیت شناختن فلسطین در سازمان ملل
به رسمیت شناختن فلسطین در سازمان ملل طرحی است که تشکیلات خودگردان برای این روزهای خود به دنبال اجرایی کردن آن است.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران،"سیدمحمد جعفر رضوی" کارشناس سیاست خارجی طی یادداشتی به بررسی طرح به رسمیت شناختن فلسطین در سازمان ملل پرداخت.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
به رسمیت شناختن فلسطین در سازمان ملل طرحی است که تشکیلات خودگردان برای این روزهای خود به دنبال اجرایی کردن آن است هرچند این طرح طی سه سال گذشته در دستور کار ابومازن و تشکیلات خودگردان قرار داشته، اما مسئولان تشکیلات خودگردان این روز‌ها اظهار می‌کنند که هم قدمهایی نو در این راه می‌خواهند بردارند و هم اینکه شرایط به گونه‌ای شده است که اجرایی شدن آن را به تحقق نزدیک کرده است.
محمود عباس اعلام کرد با ترکیب جدید شورای امنیت کشور فلسطین در سازمان ملل به رسمیت شناخته خواهد شد. این اظهار نظر ابومازن در روزنامۀ صهیونیستی یدیعوت نیز بیان شد. این روزنامه نوشت با خروج کشورهایی که حامی رژیم صهیونیستی بودند از شورای امنیت و ورود کشورهایی که مخالف این رژیم هستند امکان به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطین در این شورا تقویت شده است.
ماجرا از این قرار است که از آغاز سال جدید میلادی اسپانیا و نیوزلند به جای استرالیا و لوکزامبورگ، ونزوئلا به جای آرژانتین، مالزی به جای کره جنوبی و انگولا به جای رواندا به عضویت شورای امنیت در می‌آیند. با این ترکیب هفت کشور روسیه، چین، آنگولا، مالزی، اردن، چاد و ونزوئلا با طرح به رسمیت شناختن دولت فلسطین موافق و چهار کشور آمریکا، انگلیس، فرانسه و لیتوانی با این طرح مخالف‌اند.
همین امر موجب نگرانی صهیونیست‌ها شده است و عباس را بر آن داشته که به موفقیت در شورای امنیت امیدوار‌تر از قبل باشد. به همۀ این مسائل باید اختلافات اخیر ایالات متحده و رژیم صهیونیستی را نیز افزود که موجب نگرانی این رژیم شده است. روزنامۀ صهیونیستی یدیعوت در تحلیل خود نوشته است علاوه بر سنگینی کفۀ ترازوی حامیان فلسطین در شورای امنیت، این رژیم نگران این است که آمریکا در صورت موافقت اکثریت اعضای شورای امنیت با این طرح آن را وتو نکند.
مجموع این مسائل تشکیلات خودگردان را به موفقیت طرح عضویت رسمی کشور فلسطین در سازمان ملل امیدوار‌تر کرده است. اما آنچه نباید از خاطر برد موانعی است که در این مسیر سخت پیش پای تشکیلات خودگردان قرار دارد. مهم‌ترین مانع در این راه، کشورهای مرتجع عرب منطقه هستند. در کنفرانس بازسازی غزه که در قاهره برگزار شد بسیاری از اعراب ابومازن را در مورد رفتن به شورای امنیت و اقدام برای این کار تهدید و نهی کردند.
از سوی دیگر مشکل اقتصادی تشکیلات خودگردان و مسئلۀ هماهنگی امنیتی خود مانع بزرگی است که به راحتی قابل حل نیست. زیرا به محض اقدام در این مورد، تمامی راههای اقتصادی تشکیلات خودگردان بسته خواهد شد. رژیم صهیونیستی درآمدهای گمرکی و مالیاتی آن‌ها را بلوکه خواهد کرد. کمک‌های عربی و اروپایی قطع خواهد شد و رژیم صهیونیست با ایجاد موانعی چون منع رفت و آمد مسئولان تشکیلات خودگردان در کرانۀ باختری و دستگیری‌های وسیع آن‌ها در تنگنا قرار خواهد داد.
با همۀ این اوصاف صائب عریقات اعلام کرد آمادۀ پیوستن به دادگاه جنایات بین‌الملل و قطع همکاری امنیتی با رژیم صهیونیستی هستیم. این دو مسئله دو خط قرمز برای صهیونیست‌ها به حساب می‌آید.
تشکیلات خودگردان تا کنون از خط قرمزهایی مثل این دو مورد عبور نکرده است عرفات بهای عبور از خط قرمز‌ها را با مخالفتش در مقابل آمریکایی‌ها که می‌خواستند قدرت دستگاه امنیتی در اختیار نخست وزیر باشد با دادن جان پرداخت.
اگر این اقدام انجام شود باید گفت نوعی انقلاب در تشکیلات خودگردان رخ داده که هرچند با ماهیت و ذات وجودی آن تعارض دارد و امکان تحقق آن ضعیف است اما باز هم تا عملی شدن آن باید صبر کرد.
انتهای پیام/
متن این یادداشت به شرح زیر است:
به رسمیت شناختن فلسطین در سازمان ملل طرحی است که تشکیلات خودگردان برای این روزهای خود به دنبال اجرایی کردن آن است هرچند این طرح طی سه سال گذشته در دستور کار ابومازن و تشکیلات خودگردان قرار داشته، اما مسئولان تشکیلات خودگردان این روز‌ها اظهار می‌کنند که هم قدمهایی نو در این راه می‌خواهند بردارند و هم اینکه شرایط به گونه‌ای شده است که اجرایی شدن آن را به تحقق نزدیک کرده است.
محمود عباس اعلام کرد با ترکیب جدید شورای امنیت کشور فلسطین در سازمان ملل به رسمیت شناخته خواهد شد. این اظهار نظر ابومازن در روزنامۀ صهیونیستی یدیعوت نیز بیان شد. این روزنامه نوشت با خروج کشورهایی که حامی رژیم صهیونیستی بودند از شورای امنیت و ورود کشورهایی که مخالف این رژیم هستند امکان به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطین در این شورا تقویت شده است.
ماجرا از این قرار است که از آغاز سال جدید میلادی اسپانیا و نیوزلند به جای استرالیا و لوکزامبورگ، ونزوئلا به جای آرژانتین، مالزی به جای کره جنوبی و انگولا به جای رواندا به عضویت شورای امنیت در می‌آیند. با این ترکیب هفت کشور روسیه، چین، آنگولا، مالزی، اردن، چاد و ونزوئلا با طرح به رسمیت شناختن دولت فلسطین موافق و چهار کشور آمریکا، انگلیس، فرانسه و لیتوانی با این طرح مخالف‌اند.
همین امر موجب نگرانی صهیونیست‌ها شده است و عباس را بر آن داشته که به موفقیت در شورای امنیت امیدوار‌تر از قبل باشد. به همۀ این مسائل باید اختلافات اخیر ایالات متحده و رژیم صهیونیستی را نیز افزود که موجب نگرانی این رژیم شده است. روزنامۀ صهیونیستی یدیعوت در تحلیل خود نوشته است علاوه بر سنگینی کفۀ ترازوی حامیان فلسطین در شورای امنیت، این رژیم نگران این است که آمریکا در صورت موافقت اکثریت اعضای شورای امنیت با این طرح آن را وتو نکند.
مجموع این مسائل تشکیلات خودگردان را به موفقیت طرح عضویت رسمی کشور فلسطین در سازمان ملل امیدوار‌تر کرده است. اما آنچه نباید از خاطر برد موانعی است که در این مسیر سخت پیش پای تشکیلات خودگردان قرار دارد. مهم‌ترین مانع در این راه، کشورهای مرتجع عرب منطقه هستند. در کنفرانس بازسازی غزه که در قاهره برگزار شد بسیاری از اعراب ابومازن را در مورد رفتن به شورای امنیت و اقدام برای این کار تهدید و نهی کردند.
از سوی دیگر مشکل اقتصادی تشکیلات خودگردان و مسئلۀ هماهنگی امنیتی خود مانع بزرگی است که به راحتی قابل حل نیست. زیرا به محض اقدام در این مورد، تمامی راههای اقتصادی تشکیلات خودگردان بسته خواهد شد. رژیم صهیونیستی درآمدهای گمرکی و مالیاتی آن‌ها را بلوکه خواهد کرد. کمک‌های عربی و اروپایی قطع خواهد شد و رژیم صهیونیست با ایجاد موانعی چون منع رفت و آمد مسئولان تشکیلات خودگردان در کرانۀ باختری و دستگیری‌های وسیع آن‌ها در تنگنا قرار خواهد داد.
با همۀ این اوصاف صائب عریقات اعلام کرد آمادۀ پیوستن به دادگاه جنایات بین‌الملل و قطع همکاری امنیتی با رژیم صهیونیستی هستیم. این دو مسئله دو خط قرمز برای صهیونیست‌ها به حساب می‌آید.
تشکیلات خودگردان تا کنون از خط قرمزهایی مثل این دو مورد عبور نکرده است عرفات بهای عبور از خط قرمز‌ها را با مخالفتش در مقابل آمریکایی‌ها که می‌خواستند قدرت دستگاه امنیتی در اختیار نخست وزیر باشد با دادن جان پرداخت.
اگر این اقدام انجام شود باید گفت نوعی انقلاب در تشکیلات خودگردان رخ داده که هرچند با ماهیت و ذات وجودی آن تعارض دارد و امکان تحقق آن ضعیف است اما باز هم تا عملی شدن آن باید صبر کرد.
انتهای پیام/
