سناریوی جنگ نفتی و روانی آمریکا در مذاکرات هسته‌ای

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛ در هر معامله‌ای که یکی از طرفین بعد از توافقات اولیه اقدام به بر هم زدن معامله می‌کند، اصطلاحا به طرف خاطی می‌گویند" دبه در اورده است" این ضرب‌المثل در معاملات سیاسی معمولا با جمله "زیر میز بازی زدن" خود نمایی کرده است.

زیر میز بازی زدن، در تاریخ روابط غرب با جمهوری اسلامی با اشکالی چون بلوکه کردن دارایی های ایران، عدم صدور روادید برای سفیر ایران در سازمان ملل و کارشکنی در رسیدن به توافق نهایی هسته‌ای بروز کرده است.

این بار ایالت متحده تلاش دارد، با یک عهد شکنی دیگر تحریم‌های جدیدی بر ایران تحمیل کند، و ایران را وادار به انصراف از ادامه مسیر کند.

در پی این اقدامات، دکتر "محمود رضا امینی" کارشناس سیاست خارجی طی یادداشتی اختصاصی برای باشگاه خبرنگاران پرده از جنگ روانی و نفتی آمریکا در مواجهه با جمهوری اسلامی برداشته است.

متن این یادداشت به شرح ذیل است:

در روزهای اخیر جدال کنگره و کاخ سفید بر سر تحریم های جدید علیه ایران یکی از مهمترین اخباری است که در حوزه سیاست خارجی و مذاکرات هسته ای مخابره می شود. در نشست های متعددی که کاخ سفید و کنگره برگزار می کنند موضوع مذاکرات هسته ای و نحوه برخورد با ایران مرکز ثقل گفتگوها را شکل داده و در نهایت نیز هر یک از این دو نهاد ملی آمریکا بر ادامه روش خود تاکید می کنند.

کنگره جمهوری خواه آمریکا و برخی از چهره های تندور آن همچون "رابرت منندز" از ابتدای سال نو میلادی تلاش دارد تا ژست پلیس بد را به خود بگیرد و کاخ سفید را بر اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران قانع کند. این نهاد هم اکنون با طرح پیشنهاداتی به کاخ سفید همچون تحریم های تدریجی، ملایم، مشروط... جنگ روانی را به راه انداخته است تا جو مذاکرات هسته ای را از حالت طبیعی و نرمال خود خارج کند و برای امتیازگیری از مذاکره کنندگان ایران آنها را تحت فشار قرار دهد.

به واقع طرح موضوعات این چنینی با هدف ایجاد ترس از اعمال تحریم، ازسوی تندروهای آمریکایی بوده که مسأله تازه‌ای نیست. لابی صهیونیست با نفوذ مضاعف بر جمهوری خواهان جنگ طلب از یک سو و از سویی دیگر با در اختیار داشتن آژانس های خبری بسیار در مقاطع مختلف سعی دارد که جنگ روانی گسترده ای علیه مذاکره کنندگان هسته ای کشورمان ایجاد کند.

از سوی دیگر کاهش قیمت نفت و جلب همکاری کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به سرپرستی عربستان ما را به این نتیجه می رساند که دوران تمدید توافق موقت ژنو از 24 نوامبر 2014 که 7 ماه به طول می انجامد دوران بازی با کارت های مختلفی است که تصمیم گیری نهایی را برای نهادهای ملی آمریکا بیشتر محقق می کند. به عبارتی اگر چه نمی توان تمام دلایل کاهش قیمت نفت را در مذاکرات هسته ای ایران و و1+5 خلاصه کرد، اما؛ می توان گفت که یکی از دلایل سیاسی مهم کاهش قیمت نفت همین مسأله بوده است. در این میان آمریکا نیز با کمک شریک منطقه ای خود عربستان و با تولید مازاد بر تقاضا توانسته اند نفت را بیش از 50 دلار در هر بشکه کاهش دهند تا شاید بتوانند در اول ژوئیه 2015 با ایرانی که از منظر اقتصادی دچار ضعف و فشار زیادی شده است مواجه شوند و از این طریق حداکثر محدودیت ها را در برنامه هسته ای کشورمان بگنجانند.

در زمان باقی مانده از دوران تمدید که حدود 4 ماه دیگر است، آمریکا تنها به مذاکره با ایران تمرکز نداشته و همزمان تمام راه های دیپلماتیک و غیر دیپلماتیک برای مقابله با پیشرفت برنامه هسته ای کشور را مورد آزمون قرار می دهد. تاکید بر ادامه مذاکرات و دادن شانس به دیپلماسی از سوی کاخ سفید و تاکید بر اعمال تحریم های بیشتر از سوی کنگره در یک بازی هماهنگی انجام می گیرد که هدف آن توقف برنامه هسته ای ایران است. مجموع دولت آمریکا به این نتیجه رسیده است راهی جز مذاکره با ایران در پیش ندارد، بنابراین با به راه انداختن جنگ نفتی و روانی تلاش می کنند تا ضمن اتخاذ دیپلماسی از کارت های دیگر خود همزمان بهره ببرند. با نگاه به تجارب گذشته بهتر می توان رفتار آمریکایی ها را در این حوزه درک کرد.

به نظر می رسد ضرورت قاطعیت و تاکید ایران بر استفاده از حق بهره برداری از انرژی صلح آمیز هسته ای بیش از هر زمان دیگر در چنین فضایی احساس می شود.

انتهای پیام/