گفت‌و‌گو با مردی که هزاران کیلومتر را به عشق محیط زیست رکاب زد
دوچرخه‌سوار جهانگرد وحامی محیط زیست مازندرانی که به مناسبت هفته هوای پاک سفر خود را از شهرستان آمل در مازندران شروع کرده بود، با عبور از استان‌های گلستان، خراسان شمالی، رضوی و جنوبی و سمنان روز جمعه به آمل بازگشت
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، دوچرخه‌سوار جهانگرد وحامی محیط زیست مازندرانی که به مناسبت هفته هوای پاک سفر خود را از شهرستان آمل در مازندران شروع کرده بود، با عبور از استان‌های گلستان، خراسان شمالی، رضوی و جنوبی و سمنان روز جمعه به آمل بازگشت
رحمت‌الله آزاد رکابزن 54 ساله که با شعار صلح و دوستی و همچنین حمایت از معلولان جهان به بیش از 50 کشور سفر کرده است در گفت‌و‌گو با خبرنگار گرو ه زندگی از روزهای تلخ و شیرین این سفرها و همچنین تجربیاتی که در 25 سال دوچرخه سواری اندوخته است گفت: پیام من در این سفر1884 کیلومتری به تمام مسئولان و مردم این بود که با دوچرخه امکان تردد و سفر طولانی وجود دارد. سفر با دوچرخه محیط زیست را تخریب نمی‌کند و این ورزش مفرح باعث پاکی طبیعت و نشاط روح می‌شود.
وی ادامه داد: در سفرهایی که به کشورهای اروپایی، آسیایی و آفریقایی داشتم، متوجه شدم با وجود امکانات بسیار و خودروهای گرانقیمت بسیاری از مردم ایـــن کشورها با دوچرخه در شهر تردد می‌کنند تا هوای شهرکمتر آلوده شود.
وی ادامه داد: به دلیل احساس وظیفه‌ای که در قبال جامعه و مردم دارم تعدادی از استان‌های کشور را رکاب زدم تا بگویم همه ما در مقابل محیط زیست مسئول هستیم تا جامعه‌ای پاک و عاری از آلودگی را به آیندگان هدیه کنیم و بگویم مشکل آلودگی زیست محیطی مختص به یک مکان خاص نیست.
رحمت‌الله آزاد که 23 مهرماه به مناسبت روز جهانی نابینایان به کشورهای حاشیه دریای خزر سفر کرده بود درباره این سفر گفت: همیشه آرزو داشتم تا بتوانم به نابینایان کشور خدمتی کنم و بهترین راه این بود که با رکابزنی در کشورهای دریای خزر به مردم بگویم نگرانی نابینایان ندیدن نیست بلکه نگرانی اصلی آنها دیده نشدن است و معلولان نیازمند توجه و عشق ورزی هستند.
وی ادامه داد: سفر 4 هزار کیلومتری‌ام را از استان مازندران آغاز کردم و پس از عبور از شهرهای رودسر، رشت و انزلی از بندر آستارا در غرب استان گیلان به کشور جمهوری آذربایجان رفتم و کشورهای گرجستان، ارمنستان و ترکیه را در یک ماه رکاب زدم.
عمیق ترین پیام
این دوچرخه سوار آملی مهم ترین پیام سفر به بیش از 50 کشور دنیا را حمایت از 500 میلیون معلول جهان، صلح و دوستی، مبارزه با ظلم، فقر و فساد، مبارزه با نابرابری و تقسیم عادلانه ثروت عنوان کرد و گفت: اتیوپی، تانزانیا، کنیا، اوگاندا، سوریه، لبنان، عراق، ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان، روسیه، هندوستان، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، صربستان، ترکیه، ارمنستان، ایتالیا و کرواسی از جمله کشورهایی هستند که در آنها رکاب زدم و تاکنون نیز بیش از سه بار همه ایران را با دوچرخه طی کرده‌ام.
در این سفرها با وجود آنکه حمایت‌های لازم از من انجام نگرفت، اما هیچگاه دلسرد نشدم چون هدف مقدسی داشتم که برای آن باید به همه کشورها سفر می‌کردم. در این سفرها تجربیات زیادی به دست آوردم. در کشور هندوستان وقتی دیدم هزاران نفر از مردم این کشور پهناور در میان زباله‌ها زندگی می‌کنند، قلبم به درد آمد و به خود اجازه ندادم به تاج محل جایی که هزاران توریست از آن بازدید می‌کنند، بروم.
در مرز صربستان و کرواسی وقتی در جنگل راه را گم کردم به خاطر وجود حیوانات وحشی مجبور شدم شب را بالای درخت استراحت کنم. در کنیا یک شب به خاطر در امان ماندن از حیوانات در خانه‌ای که عرض آن کمتر از 5 متر بود در کنار 5 آفریقایی استراحت کردم. در بسیاری از سفرها شب‌ها زیر پل می‌خوابیدم و یک بار نیز در مرز ترکیه شب را میان لوله‌های گاز سپری کردم صبح وقتی از خواب بیدار شدم به خاطر بارندگی زیاد سیل دوچرخه‌ام را برده بود. بهترین خاطرات من در سختی‌ها رقم خورد، اعتقاد دارم این خاطرات همیشه ماندگار خواهد بود. 80 درصد سفرهای من با سختی‌های زیاد همراه بود اما هیچگاه دلسرد نشدم. یک روستایی هستم که به کار سخت خو گرفته‌ام و سخت‌ترین کار برای من نامه نگاری برای گرفتن ویزا یا هماهنگی برای جلب حمایت مسئولان است.
وی ادامه داد: در سفرهایی که به کشورهای مختلف جهان داشتم پیام صلح و دوستی را در قالب این جملات مطرح می‌کنم. کره زمین بیش از اندازه غمگین است، چون بعضی از انسان‌های طمعکار منابع و نعمت‌های سرشار را به خطر انداخته‌اند، همچنین کره زمین شاهد بی‌عدالتی‌ها و رنج‌های بی‌شمار است که ازطرف بعضی انسان‌ها به دیگر همنوعان وارد می‌شود. کره زمین شاهد نابرابری‌ها وزیاده خواهی بعضی ازانسان‌هایی است که همه نعمت‌های خداوند را برای خود می‌خواهند و به همین دلیل بزرگترها به کوچکترها ظلم می‌کنند.
دردنیایی که زندگی می‌کنیم بیش از500 میلیون معلول وجود دارد، میلیون‌ها نفر دچار سوء تغذیه هستند. میلیون‌ها انسان به علت فقر از نعمت خواندن و نوشتن محروم هستند و از همه مهم تر اینکه میلیون‌ها نفردر دام مواد مخدر گرفتار شده‌اند. چه باید کرد در دنیایی که پر از نابرابری، ظلم و ستم است، چگونه می‌شود با خیال آسوده به زندگی ادامه داد؟
وی افزود: به‌عنوان یک انسان ازدیدن دردها ورنج‌های دیگران دچار غم و اندوه می‌شوم، به همین دلیل با دوچرخه به عنوان پیک صلح و دوستی به دیگر کشورها سفر می‌کنم و از تمامی انسان‌های آزاد جهان بخصوص کسانی که سال‌ها با مشکلات مردم کره زمین آشنا هستند، از سازمان ملل متحد و سازمان‌های طرفدار محیط زیست و هواداران حقوق بشر تقاضا دارم که با هم متحد شوند و برای محرومان جهان بخصوص در کشورهای جهان سوم چاره‌ای بیندیشند چرا که در غیر این‌صورت ما شاهد ظلم‌ها و زیاده خواهی بیشتری از جانب قدرت‌های بزرگ خواهیم بود.
این دوچرخه سوار جهانگرد ادامه داد: مردم بسیاری از کشورها با روی خوش از من استقبال می‌کردند و رایزن‌های فرهنگی کشورمان نیز به خاطر این حرکت و همچنین پیام صلح و دوستی و حمایت از معلولان از من قدردانی می‌کردند. برخورد مردم کشورهای مختلف بسیار قابل توجه بود. وی که دارای 4 فرزند دخترو دو فرزند پسر است در ادامه افزود: هیچگاه اجازه نداده‌ام خستگی مانع ادامه راهی که انتخاب کرده‌ام شود. بعد از تعطیلات نوروز قصد دارم به چند کشور آسیایی و اروپایی سفر کنم. اگرچه در این مدت حمایتی از من نشده اما دلسرد نشده‌ام و با بستن چادر مسافرتی روی دوچرخه‌ام بازهم به سفر ادامه خواهم داد. / ایران
رحمت‌الله آزاد رکابزن 54 ساله که با شعار صلح و دوستی و همچنین حمایت از معلولان جهان به بیش از 50 کشور سفر کرده است در گفت‌و‌گو با خبرنگار گرو ه زندگی از روزهای تلخ و شیرین این سفرها و همچنین تجربیاتی که در 25 سال دوچرخه سواری اندوخته است گفت: پیام من در این سفر1884 کیلومتری به تمام مسئولان و مردم این بود که با دوچرخه امکان تردد و سفر طولانی وجود دارد. سفر با دوچرخه محیط زیست را تخریب نمی‌کند و این ورزش مفرح باعث پاکی طبیعت و نشاط روح می‌شود.
وی ادامه داد: در سفرهایی که به کشورهای اروپایی، آسیایی و آفریقایی داشتم، متوجه شدم با وجود امکانات بسیار و خودروهای گرانقیمت بسیاری از مردم ایـــن کشورها با دوچرخه در شهر تردد می‌کنند تا هوای شهرکمتر آلوده شود.
وی ادامه داد: به دلیل احساس وظیفه‌ای که در قبال جامعه و مردم دارم تعدادی از استان‌های کشور را رکاب زدم تا بگویم همه ما در مقابل محیط زیست مسئول هستیم تا جامعه‌ای پاک و عاری از آلودگی را به آیندگان هدیه کنیم و بگویم مشکل آلودگی زیست محیطی مختص به یک مکان خاص نیست.
رحمت‌الله آزاد که 23 مهرماه به مناسبت روز جهانی نابینایان به کشورهای حاشیه دریای خزر سفر کرده بود درباره این سفر گفت: همیشه آرزو داشتم تا بتوانم به نابینایان کشور خدمتی کنم و بهترین راه این بود که با رکابزنی در کشورهای دریای خزر به مردم بگویم نگرانی نابینایان ندیدن نیست بلکه نگرانی اصلی آنها دیده نشدن است و معلولان نیازمند توجه و عشق ورزی هستند.
وی ادامه داد: سفر 4 هزار کیلومتری‌ام را از استان مازندران آغاز کردم و پس از عبور از شهرهای رودسر، رشت و انزلی از بندر آستارا در غرب استان گیلان به کشور جمهوری آذربایجان رفتم و کشورهای گرجستان، ارمنستان و ترکیه را در یک ماه رکاب زدم.
عمیق ترین پیام
این دوچرخه سوار آملی مهم ترین پیام سفر به بیش از 50 کشور دنیا را حمایت از 500 میلیون معلول جهان، صلح و دوستی، مبارزه با ظلم، فقر و فساد، مبارزه با نابرابری و تقسیم عادلانه ثروت عنوان کرد و گفت: اتیوپی، تانزانیا، کنیا، اوگاندا، سوریه، لبنان، عراق، ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان، روسیه، هندوستان، پاکستان، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، صربستان، ترکیه، ارمنستان، ایتالیا و کرواسی از جمله کشورهایی هستند که در آنها رکاب زدم و تاکنون نیز بیش از سه بار همه ایران را با دوچرخه طی کرده‌ام.
در این سفرها با وجود آنکه حمایت‌های لازم از من انجام نگرفت، اما هیچگاه دلسرد نشدم چون هدف مقدسی داشتم که برای آن باید به همه کشورها سفر می‌کردم. در این سفرها تجربیات زیادی به دست آوردم. در کشور هندوستان وقتی دیدم هزاران نفر از مردم این کشور پهناور در میان زباله‌ها زندگی می‌کنند، قلبم به درد آمد و به خود اجازه ندادم به تاج محل جایی که هزاران توریست از آن بازدید می‌کنند، بروم.
در مرز صربستان و کرواسی وقتی در جنگل راه را گم کردم به خاطر وجود حیوانات وحشی مجبور شدم شب را بالای درخت استراحت کنم. در کنیا یک شب به خاطر در امان ماندن از حیوانات در خانه‌ای که عرض آن کمتر از 5 متر بود در کنار 5 آفریقایی استراحت کردم. در بسیاری از سفرها شب‌ها زیر پل می‌خوابیدم و یک بار نیز در مرز ترکیه شب را میان لوله‌های گاز سپری کردم صبح وقتی از خواب بیدار شدم به خاطر بارندگی زیاد سیل دوچرخه‌ام را برده بود. بهترین خاطرات من در سختی‌ها رقم خورد، اعتقاد دارم این خاطرات همیشه ماندگار خواهد بود. 80 درصد سفرهای من با سختی‌های زیاد همراه بود اما هیچگاه دلسرد نشدم. یک روستایی هستم که به کار سخت خو گرفته‌ام و سخت‌ترین کار برای من نامه نگاری برای گرفتن ویزا یا هماهنگی برای جلب حمایت مسئولان است.
وی ادامه داد: در سفرهایی که به کشورهای مختلف جهان داشتم پیام صلح و دوستی را در قالب این جملات مطرح می‌کنم. کره زمین بیش از اندازه غمگین است، چون بعضی از انسان‌های طمعکار منابع و نعمت‌های سرشار را به خطر انداخته‌اند، همچنین کره زمین شاهد بی‌عدالتی‌ها و رنج‌های بی‌شمار است که ازطرف بعضی انسان‌ها به دیگر همنوعان وارد می‌شود. کره زمین شاهد نابرابری‌ها وزیاده خواهی بعضی ازانسان‌هایی است که همه نعمت‌های خداوند را برای خود می‌خواهند و به همین دلیل بزرگترها به کوچکترها ظلم می‌کنند.
دردنیایی که زندگی می‌کنیم بیش از500 میلیون معلول وجود دارد، میلیون‌ها نفر دچار سوء تغذیه هستند. میلیون‌ها انسان به علت فقر از نعمت خواندن و نوشتن محروم هستند و از همه مهم تر اینکه میلیون‌ها نفردر دام مواد مخدر گرفتار شده‌اند. چه باید کرد در دنیایی که پر از نابرابری، ظلم و ستم است، چگونه می‌شود با خیال آسوده به زندگی ادامه داد؟
وی افزود: به‌عنوان یک انسان ازدیدن دردها ورنج‌های دیگران دچار غم و اندوه می‌شوم، به همین دلیل با دوچرخه به عنوان پیک صلح و دوستی به دیگر کشورها سفر می‌کنم و از تمامی انسان‌های آزاد جهان بخصوص کسانی که سال‌ها با مشکلات مردم کره زمین آشنا هستند، از سازمان ملل متحد و سازمان‌های طرفدار محیط زیست و هواداران حقوق بشر تقاضا دارم که با هم متحد شوند و برای محرومان جهان بخصوص در کشورهای جهان سوم چاره‌ای بیندیشند چرا که در غیر این‌صورت ما شاهد ظلم‌ها و زیاده خواهی بیشتری از جانب قدرت‌های بزرگ خواهیم بود.
این دوچرخه سوار جهانگرد ادامه داد: مردم بسیاری از کشورها با روی خوش از من استقبال می‌کردند و رایزن‌های فرهنگی کشورمان نیز به خاطر این حرکت و همچنین پیام صلح و دوستی و حمایت از معلولان از من قدردانی می‌کردند. برخورد مردم کشورهای مختلف بسیار قابل توجه بود. وی که دارای 4 فرزند دخترو دو فرزند پسر است در ادامه افزود: هیچگاه اجازه نداده‌ام خستگی مانع ادامه راهی که انتخاب کرده‌ام شود. بعد از تعطیلات نوروز قصد دارم به چند کشور آسیایی و اروپایی سفر کنم. اگرچه در این مدت حمایتی از من نشده اما دلسرد نشده‌ام و با بستن چادر مسافرتی روی دوچرخه‌ام بازهم به سفر ادامه خواهم داد. / ایران
