بازیگری که دستش به گوی طلائی نرسید

اسکارلت جوهانسون چهار بار نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر گوی طلایی شده‌است اما تا کنون موفق به کسب آن نشده است.

به گزارش خبرنگار سینمای جهان باشگاه خبرنگاران؛ اسکارلت جوهانسون متولد ۲۲ نوامبر ۱۹۸۴ در نیویورک بازیگر، مدل و خوانندهٔ آمریکایی دانمارکی تبار است. اسکارلت چهار بار نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر گوی طلایی شده‌است. او در سال ۲۰۰۶ و برای دومین بار در سال ۲۰۱۳ توسط مجله اسکوایر به عنوان جذاب ترین زن زنده دنیا انتخاب شده‌است (او تنها زنی است که دوبار در مجله اسکوایر این عنوان را دریافت کرده‌است.)

اسکارلت در ۲۲ نوامبر سال ۱۹۸۴ در شهر نیویورک به دنیا آمد. پدر او یک معمار دانمارکی به نام کراستن جوهانسون بود که در اصل از شهر کپنهاگ به امریکا آمده بود. مادرش ملانی اسلون یک یهودی اشکنازی اهل محله برانکس نیویورک بود. خانواده مادری او نسل‌ها قبل از بلاروس به امریکا مهاجرت کرده بودند. او یک خواهر بزرگتر به نام ونسا، یک برادر بزرگتر به نام آدریان، یک برادر دوقلو به اسم هانتر، و یک برادر ناتنی به نام کریستیان دارد که حاصل ازدواج اول پدرش است.

خانواده جوهانسون خانواده نسبتاً فقیری بودند. مادر خانواده عاشق فیلم بود. جوهانسون تمرینات تئاتری خود را با رفتن به مدرسهٔ حرفه‌ای کودکان در منهتن آغاز کرد. وی در سال ۲۰۰۲ از این مدرسه فارغ التحصیل شد.

جوهانسون بازیگری را از کودکی آغاز کرد. مادر جوهانسون او را به تستهای بازیگری می‌برد. جوهانسون اولین نقشش را در سن نه سالگی و در فیلم فانتزی شمال در نقش دختر جان ریتر آغاز کرد. پس از چند نقش کوتاه در سالهای ۹۵ و ۹۶، او در مانی و لو در نقش آماندا ظاهر شد. این فیلم برای او نامزدی جایزهٔ روح مستقل بهترین بازیگر نقش اول زن و نقدهای مثبت فراوانی را به دنبال داشت.

نقش مهم بعدی او در نجواگر اسبان به کارگردان رابرت ردفورد بود. او برای این فیلم نامزد جایزهٔ خوش آتیه ترین بازیگر از جامعهٔ منتقدین شیکاگو شد. در سال ۲۰۰۱ وی در فیلم مردی که آنجا نبود به کارگردانی برادران کوئن ظاهر شد. سپس در همان سال در فیلم دنیای ارواح ایفای نقش کرد که جایزهٔ جامعهٔ منتقدین تورنتو برای بهترین بازیگر زن نقش مکمل را برایش به دنبال داشت. در سال ۲۰۰۲ اسکارلت در فیلمی کمدی ترسناک به اسم موجود عجیب هشت پا به همراه دیوید آرکوات ظاهر شد.

اسکارلت بازی در نقش‌های بزرگسالانه را از سال ۲۰۰۳ و با بازی در نقش شارلوت در فیلم گمشده در ترجمه به کارگردانی سوفیا کوپولا آغاز کرد. برای این فیلم نقدهای مثبت فراوانی به سوی اسکارلت سرازیر شدند. او برای این نقش برندهٔ جایزهٔ بفتا و جایزهٔ انجمن منتقدین بوستون و نامزد جایزهٔ گلدن گلوب برای بهترین بازیگر زن شد.

سپس وی در دختری با گوشواره مروارید اثر پیتر وبر و براساس رمانی از تریسی شوالیه بازی کرد که این نقش هم نقدهای مثبت فراوانی دریافت کرد. او برای نقش گریت در این فیلم نامزد جوایز فراوانی از جمله گلدن گلوب، بفتا، انجمن منتقدین لندن، و جوایز مستقل بریتانا برای بهترین بازیگر زن شد.

در سال ۲۰۰۴ از اسکارلت دعوت شد که به آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک بپیوندد. در همان سال او روی یکی از شخصیتهای فیلم سینمایی باب اسفنجی صداگذاری کرد و در اقتباس سینمایی داستان "هوادار لیدی وندرمیر" اثر اسکار وایلد با نام یک زن خوب ظاهر شد. همبازیهای وی در این فیلم هلن هانت و تام ویلکینسون بودند. فیلم هم از نظر منتقدین و هم از لحاظ فروش شکست خورد.

او در فیلم‌های امتیاز کامل، در شرکتی خوب، و ترانه عاشقانه‌ای برای بابی لانگ نیز بازی کرد. بازی خوبش در این فیلم سومین نامزدی گلدن گلوب را برایش به ارمغان آورد. وی همچنین مدت کوتاهی را سر صحنهٔ فیلم مأموریت غیرممکن ۳ گذراند اما به دلیل تداخل برنامه‌هایش و همچنین اختلافات جزئی با ستاره اصلی فیلم تام کروز در این فیلم شرکت نکرد.

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.