تفاوت تشخیص زود هنگام و غربالگری چیست؟

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران؛ معنای تشخیص زود هنگام این است که ما علائم هشدار دهنده سرطان را بدانیم تا اگر این علائم را در خود پیدا کردیم به سرعت با مراجعه به مراکز بهداشت و یا درمانی که آمادگی شناسایی این علائم را دارند،‌مورد بررسی قرار گیریم و برای اقدامات تشخیص کاملتر به مراکز بالاتر و مجهزتری معرفی شویم، اما معنی غربالگری این است که در افرادیکه هیچ علامت هشدار دهنده ای برای سرطان ندارند، به علت قرارگیری در شرایط مثلا سرطان سینه به طور بالقوه در معرض خطر  هستند، اقدامات تشخیصی انجام شود.

این گزارش حاکی از آن است که: بسیاری از سرطان ها تنها با معاینه پزشکی و آزمایش های تکمیلی تشخیص داده می شوند که از جمله آنها، سرطان های سینه و روده بزرگ است و غربالگری به عنوان بخشی از برنامه تشخیص زودرس سرطان است و به معنای شناسایی بیماری احتمالی ناشناخته با استفاده از معاینه و آزمایش های ساده در فردی که هنوز علائم ندارد و در یک برنامه کنترلی سرطان ملی، بعد از غربالگری، افراد تشخیص داده شده تحت درمان مناسب قرار می گیرند.

طبق این گزارش، لازم است که هم بیمار و هم ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به اهمیت تشخیص زود هنگام و انجام فعالیت های غربالگری سرطان پایبند باشند که منجر به بهبود نتیجه و کاهش اتلاف منابع می شود و برای اینکه اقدامات غربالگری یک بیکاری را گروه جمعیتی خاص که هیچ علائمی ندارند انجام دهیم، باید آن اقدامات غربالگری شرایط خاصی را در برگیرند.

گفتنی است، شرایط ویژه برای انجام غربالگری شامل موارد زیر است:

ساده باشد، ارزان باشد/مقبولیت عمومی داشته باشد، حساسیت بالا داشته باشد( منفی کاذب کمی داشته باشد)، اختصاصیه قابل قبولی داشته باشد( مثبت کاذب قابل قبولی داشته باشد،در صورتیکه بیماری با این روش پیدا شده درمان مناسبی در علوم پزشکی برای آن وجود داشته باشد.

در صورتیکه بیماری با این روش پیدا شد و درمان مناسب هم شد طول عمرش افزایش یابد یا دست کم کیفیت زندگی‌اش بهتر شود.

لازم به ذکر است: با دلایل فوق است که روش های غربالگری فقط برای سرطان های سینه، روده بزرگ، توسط سازمان بهداشت جهانی پیشنهاد شده اما اینکه در چه گروه‌هایی از نظر خطر ابتلا و از چه سنی شروع می شوند، هنوز هم با تردیدهای زیادی مواجه است.

انتهای پیام/