روایت روسفیدی پیش امام(ره) با شلیک موشک حرارتی

به گزارش خبرنگار دفاعی- امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران، همه اقشار مردم ایران از هر صنف و گروهی از امام خوبی‌ها خاطره‌ای دارند و او را به بزرگی و عظمت یاد می‌کنند. نمی‌شود از قشری نام برد ولی آن گروه یا صنف تصویری زیبا را از پیر جماران در ذهن نداشته باشند.

در این میان نیروهای مسلح و بالاخص نیروی هوایی ارتش که از نخستین بیعت کنندگان با امام امت در جریان پیروزی انقلاب هستند، از جایگاه ویژه ای برخوردارند.

نیرویی قهرمان و فداکار که امام امت آنها را نیروی الهی خطاب کرد و کارکنانش در روز تاریخی 19 بهمن لقب سربازی امام زمان(عج) را از دست پیر خمین دریافت کردند. 

در دوران دفاع مقدس هم این تیزپروازان با نصب‌العین قرار دادن فرمایش امام که فرمودند "ما می‌توانیم" اولین بخش از نیروهای مسلح بودند که به ندای امام لبیک گفتند و مجموعه پرافتخار "جهاد خودکفایی" درهمین راستا ایجاد کردند که ثمره این نگاه را امروز می‌توان در دستاوردهای عظیم بدست آمده توسط متخصصان نهاجا مشاهده کرد. 

یکی از یادگاران دوران دفاع مقدس که از خیل عظیم عقابان تیرپرواز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است از افتخاری می‌گوید که این نیرو را در پیشگاه امام روسفید کرد.

امیرسرتیپ دوم خلبان حسین خلیلی از 19 بهمن سال 66 می‌گوید و از عملیاتی که در روز 22 بهمن توسط او و همرزمش انجام گرفت عملیاتی که موشک شلیک شده در آن نیروی هوایی را در پیشگاه حضرت روح‌الله روسفید کرد. 

 اما شرح ماجرا:

سرتیپ حسین خلیلی: روز 19 بهمن سال 66 بود که شهید بزرگوار "سرلشکر ستاری" به مناسبت روز نیروی هوایی به همراه جمعی از کارکنان نهاجا خدمت حضرت امام شرف‌یاب شده بود. مرحوم ستاری از توفیقات نیروی هوایی خدمت حضرت امام گزارش می‌داد که در آن شرایط سخت و تحریم‌های عجیب صورت گرفته بود و اولین جرقه‌های خودکفایی در نیروی هوایی به حساب می‌آمد.

 یکی از مهمترین آنها که آن مرحوم به خدمت امام گزارش آن را عرضه داشت، استفاده از موشک‌های مخصوص هواپیماهای دیگر بر روی جنگنده F14 بود. آن روزها نیروی هوایی به دلیل تحریم‌های تحمیلی از لحاظ وجود موشک‌های "فینیکس" که یک موشک مخصوص هواپیمای F14 است در مضیقه بسر می‌برد و  به منظور جبران این خلل نیروی هوایی با همت کارشناسان خود توانسته بود در یک ابتکار موشک‌های دیگری که پایه آن برای هواپیماهای جنگنده دیگر طراحی شده بود را بر روی F14 سوار کند. سه روز بعد از گزارش شهید ستاری و در روز 22 بهمن من به اتفاق یکی از جوان‌ترین خلبانهای نیروی هوایی که از جمله اولین تربیت شده‌های دانشکده خلبانی در داخل کشور بود به عنوان شیفت آماده باش یا آلرت در پایگاه حضور داشتیم. همان روز مأموریتی پیش آمد تا به مقابله با هواپیماهای متجاوز دشمن بعثی برویم.

قبل از عملیات تفألی به قرآن زدیم آیات 38 تا 42 سوره توبه آمد که اگر بخواهم به صورت خلاصه به ترجمه آن اشاره کنم بخش آخر آن به این معناست: "خداوند کلمه کافران را پایین و کلمه خودش را بلند و بالا قرار داد"

 آن روز ما به تنهایی به مصاف 4 جنگنده دشمن رفته بودیم هواپیمای ما که همان جنگده F14 بود از موشک‌هایی استفاده می‌کرد که مخصوص این هواپیما نبود یعنی همان موشک‌هایی که شهید ستاری در پیشگاه امام امت بیان داشته بود. درگیری شروع شد شرایطی که بسیار سخت و خطرناک نشان داده می‌شد یک تنه به مصاف 4 هواپیمای عراقی!

اقدام به رهگیری و انهدام هواپیماهای دشمن کردیم. دو فروند از موشک‌هایی که ذکر کردم را به سمت دو هواپیمای عراقی شلیک کردیم موشک‌ها با موفقیت و بدون هیچ مشکلی شلیک شدند و لحظاتی بعد موشک‌ها در دل هواپیماهای بعثی نشست. بله! دو فروند جنگنده عراقی با این موشک‌ها ساقط شدند

 پس از آن دو فروند دیگر باقی ماندند یکی از آنها با دیدن معرکه فرار کرد و ماند هواپیمای آخر.پس از یک درگیری سنگین و تعقیب و گریز موشک حرارتی دیگری را به سمت جنگنده باقی مانده دشمن شلیک کردیم موشک رها شد و با سرعت در اگزوز هواپیمای دشمن نشست.  وقتی این هواپیما مورد اصابت قرار گرفت از داخل کابین منتظر ماندیم تا ببینیم چه اتفاقی می‌افتد درست می‌دیدیم! هواپیما هدف قرار گرفته و در حال سقوط در آب‌های بین‌المللی خلیج فارس بود.

وقتی هواپیما مورد نظر به حالت شیرجه یا به اصطلاح"دایپ" در آمده بود برای یک لحظه به یاد آیه‌ای افتادم که قبل از پرواز به آن تفعل زده بودم همانطور که جنگنده سقوط می‌کرد این جملات در ذهنم مرور می‌شد "خداوند کلمه کافران را پایین قرار داد..."  آن روز موشک حرارتی ما را پیش امام روسفید کرد روسفیدی از جنس توانمندی و اقتدار اینکه "ما می‌توانیم". 

اینکه ما با تمام توان خود اگر وارد عرصه شویم هیچ تحریم و تحمیلی نمی‌تواند جلوی ما را بگیرد این همان درسی بود که از امام گرفتیم "ما می‌توانیم" و "ما توانستیم".

گزارش از : میثم پوراعظم

انتهای پیام/