گزارش

برنج با طعم خشک شدن منابع زیر زمینی/ یک بام و دو هوای کشت جایگزین

وزارت جهاد می تواند در طرح آمایش سرزمین، کشاورزان را با آموزش و فرهنگ سازی به کشت جایگزین برای برنج تشویق کند.

به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در سال‌های گذشته امکان کشت برنج در کلیه مناطق کشور وجود داشت که در چند سال اخیر با توجه به محدودیت منابع آبی کشت برنج به غیر از استان‌های شمالی کشور، چندان به صرفه نبوده است؛ در همین خصوص مسولان امر همواره از این سخن می گفتند که باید با کمک کشاورزان کشت‌های جایگزین معرفی تا علاوه بر در نظر داشتن صرفه اقتصادی، حفظ منابع آبی در درآمد کشاورزان نیز تغییری ایجاد نشود.

بحث کشت جایگزین و حفاظت از منابع آبی به سالها پیش باز می گردد آن زمان که چاههای غیرمجاز ذخایر آبی را می بلعید و کسی خم به ابرویش نمی آوردو حال پس از سالها که منابع آب زیرزمینی رو به زوال هست مسولان کشت برنج را به غیر از استان‌های شمالی در سایر استان‌ها ممنوع کردند اما از آنجا که همواره به سبب اینکه قانون ممنوعیت تنها برای کشت خشخاش در کشور وجود دارد مسئولین  نظر خود را مبنی بر ممنوعیت کشت برنج به محدودیت کشت در این مناطق تغییر دادند.

براساس دیدگاه کشاورزان وزارت جهاد بدون منطق و استدلال تصمیم به ممنوعیت و محدودیت برنج را در سال گذشته اعلام کرده و با وجود اینکه  وزارت جهاد ترویج و آموزش محکمی در خصوص کشت جایگزین برای کشاورزان نداشته، شاهد کشت این محصول در تمامی اراضی استان‌های اصفهان خوزستان، ایلام، فارس و..در سال 94 بودیم.

یکی از مهم‌ترین برنامه وزارت جهاد کشاورزی در این باره تاکید ویژه بر اجرای عملیات آب خیز داری در کشور است چرا که این امر سبب تقویت پوشش گیاهی، کاهش تبخیر آب و تقویت سفره‌های زیر زمینی می‌شود و همچنین افزایش بهره وری از منابع آب و خاک را افزایش می‌دهد.

وزیر جهاد کشاورزی در سال گذشته با تاکید بر تغییر الگوی کشت گفت: کشت برنج منحصرا در مناطق شمالی امکان‌پذیر است چرا که غیر از این محصول امکان تولید محصول دیگری در این استان‌ها وجود ندارد، از سوی دیگر با وجود بحران کم آبی در کشور باید به تدریج خود را از نظر فرهنگی و ظرفیت‌های موجود، با شرایط سازگار کرده به گونه‌ای که بهترین روش‌های آبیاری را در مزارع در پیش بگیریم.

در واقع وزارت جهاد می‌تواند در طرح آمایش سرزمین، کشاورزان را با آموزش و فرهنگ سازی توجیه کند تا از کشت در مناطقی که دچار محدویت و بحران بوده، جلوگیری به عمل آورد، اما فراموش نکنیم که نمی‌توان نسل برنج را به سبب ذائقه مردمان آن منطقه از بین برد. 

براین اساس؛ با وجود محدودیت کشت برنج در برخی استان‌ها همواره باید پیشنهاد جایگزینی محصولی که صرفه اقتصادی داشته باشد به کشاورز داده شود زیرا کشاورزان به سبب صرفه اقتصادی محصول برنج تمایل بیشتری نسبت به تولید این محصول دارند وهمواره افزایش نرخ خرید تضمینی و قیمت توافقی صیفی جات از سوی دولت می‌تواند تاثیر بسزایی در جایگزینی کشت برنج داشته باشد.

در این راستا جمیل علیزاده شایق در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران در این خصوص اظهار داشت: در سال‌های گذشته با وجود نبود محدودیت آب اکثر استان‌ها غیر از مازندران، گیلان و گلستان در حاشیه رودخانه‌ها محصول برنج را کشت می‌کردند اما در حال حاضر با توجه به محدودیت منابع آبی کشت برنج در مناطق دیگر کشور به صلاح نیست.

وی افزود: در واقع قانونی برای منع کشاورز از کشت یک محصول خاص وجود ندارد اما می‌توان با شیوه‌های آموزشی و ترویجی لازم، دلایل قانع کننده و پیشنهاد کشت جایگزین کشاورز را در مناطقی که امکان آسیب به منابع آب‌های زیر زمینی وجود دارد از کشت برنج منصرف نمود.

علیزاده در ادامه بیان کرد: در تمام استان اصفهان محدودیت آب وجود ندارد اما متاسفانه به سبب عدم برنامه ریزی صحیح در استفاده آب‌های زیر زمینی به مرور زمان دسترسی به منابع زیرزمینی کاهش می‌یابد زیرا برداشت برنج در هر هکتار نیازمند ۱۰ الی ۱۲ هزار متر مکعب آب است.

همچنین سید محمد سادات ابراهیمی دبیر دوم کمسیون کشاورزی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران بیان کرد: بحران آب در جهان وجود دارد که به طبع آن کشور ما بی‌نصیب از این بحران نیست.

وی افزود: در استان اصفهان با وجود عدم مجوز برداشت آب، همواره باید با پیشنهاد کشت جایگزین به کشاورزان از برداشت غیر قانونی آب جلوگیری کرد در حالیکه استان خوزستان کشاورزان مجوز برداشت آب برای کشت برنج را دارند.

سادات ابراهیمی در ادامه گفت: در واقع تا زمانی که سایر محصولات کشاورزی صرفه اقتصادی نداشته باشد کشاورزان تمایلی به کشت این نوع محصولات ندارند که همواره افزایش نرخ خرید تضمینی و قیمت توافقی محصول تاثیر بسزایی در جایگزینی محصول کشاورزان دارد.

شکی نیست که بحران آب که در سالهای اخیر بیش از پیش تشدید شده است نیازمند مدیریت دقیق مسولان امراست و در این میان تغییر الگوی کشت بر مبنای تولید محصولاتی که به آب کمتری نیاز دارد می تواند درمانی بر بی آبی باشد اما نباید فراموش کنیم که بخش بزرگی از جامعه روستایی را کشاورزان تشکیل می دهند و ممنوعیت برخی محصولات می تواند زندگی  این قشر زحمت کش را تحت تاثیر بگذارد.

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار