معتادان به مواد مخدر بسیار عاطفی و مهربان بوده اند!

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان : خشونت والدین نسبت به فرزندان به علل مختلف اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی و... رخ می‌دهد. پدر و مادری که با مشکلات اقتصادی مواجه هستند و یا آسیب‌های اجتماعی گریبان‌گیر آن‌ها شده است و یا به نوعی با یکدیگر تفاهم ندارند نباید اجازه دهند روابط آن‌ها فرزندشان را تحت تأثیر قرار دهد؛ در واقع آنان می‌بایست با یک مدیریت صحیح حداقل‌های ضروری را برای رفاه و آسایش فرزندشان در نظر بگیرند و از حواشی یک زندگی پرتنش دوری کنند.

بعضی والدین بیش از حد معمول جهت رفع نیازهای مادی فرزندان خود کار می‌کنند و از نیازهای روحی و روانی او غافل می‌شوند به این ترتیب دیگر حوصله و رمقی برای برقراری یک ارتباط عاطفی مناسب برایشان باقی نمی ماند و در نتیجه رفتار خشونت‌آمیز آن‌ها فرزندشان را به سوی جامعه‌ای سوق می‌دهد که درگیر آسیب‌های اجتماعی از قبیل اعتیاد است.

حفظ آرامش و امنیت خانه و خانواده از وظایف مهم هر پدر و مادری به شمار می‌رود تا کودک نوجوان و جوان با خاطری آسوده در کنار والدین خود به زندگی ادامه دهند.

برقراری روابط دوستانه با فرزند از جمله راه‌هایی است که در تقویت آرامش خانواده بسیار اثرگذار است. اینکه پدر و مادر با فرزندشان ارتباط دوستانه داشته باشند و حس امنیت در باور او تزریق کنند می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در اعتماد به نفس فرزندشان داشته باشد. 

خشونت والدین نسبت به فرزند، سرخوردگی واسترس کودک را در پی دارد و کودکی که مدام با رفتارهای تنش‌زا و نسنجیده از سوی والدین خود مواجه شود به دنبال یک منبع تأمین عاطفه است که بتواند آرامش مورد نیاز را دریافت کند. پناه بردن و اعتماد به افرادی که از انعطاف کلامی خوبی برخوردار هستند از جمله پیامدهای خشونت و تندخویی والدین نسبت به فرزندان می‌باشد و چه بسا این افراد فرزندان را درگیر مشکلات دیگری چون اعتیاد و مصرف مواد مخدر می‌کنند‌.

کودکی که از سوی والدین خود مورد خشونت قرار می‌گیرد ممکن است هر آغوش گرمی را بر تندی و بداخلاقی پدر و مادر خویش ترجیح دهد.

دکتر محسن آشوری آسب‌شناس اجتماعی می‌گوید: خشونت در هر شرایطی ودر کلیه ارتباطات اجتماعی مورد نکوهش است و نتیجه معکوس را به دنبال دارد. پدر و مادر برای فرزندان خود به عنوان قهرمان زندگی به حساب می‌آیند و بهترین تکیه‌گاه آنان هستند حال وقتی کودک از سوی قهرمان مورد علاقه خود مورد بی‌مهری و خشونت قرار گیرد دچار کمبود عاطفی می‌شود و به دنبال جبران آن است. شواهد بیان‌گر این حقیقت است که افرادی که به مصرف مواد مخدر گرایش دارند افرادی بسیار عاطفی و مهربان هستند. چنین اشخاصی به طور عمده در کودکی و نوجوانی دچار خلاء عاطفی شده و برای فرار از فشارهای روانی جهت تسکین خود به مواد مخدر که به ظاهر برایشان آرام‌بخش است پناه برده‌اند؛ از طرف دیگر کودک یا نوجوانی که از سوی خانواده حمایت نشود در صدد برآوردن احتیاجات روانی خود و بنا بر حس کنجکاوی به مسائلی تمایل پیدا می‌کند تا بتواند خواسته‌هایش را برآورده و نتیجه‌ای هم برای کنجکاوی خویش بیابد. گاهی این حس ماجراجویانه کودکان را به ارتباط با گروه همسالان و گاهی برقراری روابط کودکانه آنان را به سمت افرادی سوق می‌دهد که به اشکال مختلف در خرید و فروش و مصرف مواد مخدر فعالیت می‌کنند بنابراین رفتار والدین با فرزندان باید طوری باشد که فرزند آن‌ها از لحاظ عاطفی کمبودی را حس نکند.

روابط سرد و عدم ابراز محبت والدین نسبت به یکدیگر و نسبت به کودک آینده آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به عبارتی اگر کودک خود را بدون حامی عاطفی ببیند ضربات روحی جبران‌ناپذیری را متحمل می‌شود.

پروانه، 29 ساله، می‌گوید: از وقتی یادم می‌آید پدر و مادرم میانه‌ خوبی با هم نداشتند و مدام من و دیگر خواهر و برادرهایم را مورد خشونت قرار می‌دادند. عدم تفاهم آن‌ها با یکدیگر این بهانه را به دستشان می‌داد تا ما را مورد شماتت قرار دهند. به دلیل بداخلاقی و خشونت والدینم مدت زیادی از روز را بیرون از خانه و با دوستان بزرگتر از خودم می‌گذراندم در شرایطی که فقط 13 سال سن داشتم با کسانی ارتباط برقرار می‌کردم که به مواد مخدری چون شیشه و هروئین اعتیاد داشتند. تمایل داشتم حسرت یک خانه پرمحبت و پدر و مادری مهربان را با مواردی جبران کنم که بتوانند آرامم کنند. پناه بردن به مواد مخدر و چنین افرادی برایم یک تسکین کوتاه مدت بود و سبب می‌شد آرامش نداشته‌ام را برای چند ساعت هم که شده فراموش کنم چند ماهی از اعتیادم می‌گذشت که پدر و مادرم متوجه این موضوع شدند و از جانب آن‌ها مؤاخذه شدم و به قول معروف یک کتک حسابی خوردم. برخورد نامناسب آن‌ها تنها سبب شد تا از خانه فرار کنم و در کوچه و خیابان سرگردان باشم. امروز 16 سال از آن روزها می‌گذرد و من نه اعتیادم را ترک کردم و نه مواد توانسته کمبودهای عاطفی‌ام را جبران کند.

انس و الفت پدرو مادر با فرزند و برقراری روابط صمیمانه میان آن‌ها اعتماد به نفس او را افزایش می‌دهد و در واقع یکی از رموز موفقیت افراد میزان محبتی است که فرزندان از والدین خود دریافت می‌کنند. برعکس یک رابطه صمیمانه، سردی روابط خانوادگی و بگومگوهای پی در پی والدین و خشونت حاکم در فضای خانه تنها موحب دوری فرزندان از والدین و در مواردی منجر به فرار آن‌ها می‌شود و در نهایت اعتیاد به عنوان یکی از پیامدهای خشونت والدین زندگی فرزندان را به نابودی می‌کشد.

 انتهای پیام/