با رد اتهام از پسر جوان؛
پرونده مرگ خانم بازیگر بار دیگر بسته شد
باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می‌دهد؛
تسخیر آسمان غرب آسیا توسط سوخو 37+تصاویر
سوخو 37 مدل آزمایشی یک‌سرنشینه از جنگنده چندمنظوره سوخو است که قابلیت مانور بالایی دارد.
به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ از آنجا كه سروصدای روسها در بخش نظامی و رقابت آنان با ايالات متحده همچنان ادامه داشته و دارد، رقابت‌های داخلی بين شركت‌های بنام روسی نيز منجر شده طرح‌های مفهومی سوخو بيش از پيش دقيق و اقتصادی باشد، هرچند در حيطه كاری دو شركت سوخو و ميگ با ارايه طرح‌های مشابه با نقاط نسبتاً مشترك زياد در زمينه سوخو-27 و ميگ-29 ثابت كردند برای مقابله با طرح‌های جديد بلوك غرب متحد هم‌اند اما می‌توان رويه هركدام را بر اساس پيشينه به طور جداگانه بررسي نمود و تشخيص داد حال اين طرح يك خط شكن در گروه خود به حساب مي آيد چرا كه نخستين جنگنده روسی است كه از فناوری TVC يا كنترل و هدايت تغيير بردار رانش سه بعدی كه امكان تغيير درسه بعد خروجی‌های هردو موتور را در حالات مختلف، به طور همزمان يا غيرهمزمان و به طور جداگانه برای انجام مانورهای خاص فراهم می‌آورد، برخوردار است.
سوپر فلانكر یا خدای مانور را بايد هواپيمايی با قابليت مانوردهی فوق العاده بالا دانست هرچند اگر نگاهی به جثه سنگين و نسبتاً طويل آن بياندازيد كمی در اين مورد شك می‌كنيد اما جالب اينجاست كه سوخو 37 با شگردی خارق العاده كه فرصت يافته در نمايشگاه‌های عظيم هوايی در اقصی‌نقاط پهنه اين كشور خودنمايی كرده و موجب بهت و حيرت عموم و حتی كارشناسان شد.
مانورها و صرفاً مانوری كه تا پشت رل اين هواپيما در شبيه سازهای پرواز ننشينيد به پيچيدگی مانور كولبيت پی نخواهيد برد. در اين مانور كه عملاً در شرايط عملياتی اگر كمی بدبينانه به آن نگاه كنيم غير ممكن می‌نمايد، هواپيما يك پشتك كامل 360 درجه‌ای در هوا می‌زند و ازآنجا كه اكثر مانورهای سنگين افت شديد سرعت و رانش را به همراه دارند، آن را به سيبلی برای دشمنان تيزبين خود بدل می‌كند، هر چند مهارت خلبان نيز می‌تواند كمك زيادی برای بهبود سريع وضعيت و نامتعادلی جنگنده باشد و به كارش آيد اما برخی آن را به منزله اتمام كار اين جنگنده در همان نقطه از نبرد می‌دانند.
گويی در آن سال‌ها پنجره جديدی به روی دنيای حركات آكروباتيك گشوده شده بود. طراحان مطمئن روس، اين پرنده را؛ رويايی برای شكستن ركوردهای مرگبار می‌پنداشتند و به حيات مجدد صنعت هميشه در صحنه هوانوردي روسيه اميدوار بودند. هرچند ترميناتورها از اين وهله سربلند بيرون آمدند و مانور استثنايي سوپر-كبری را براي اولين بار به نام خود در كتاب ركوردهای هوانوردی به ثبت رسانيدند؛ حركتی كه در آن هواپيما ابتدا با سرعتی معادل 400 كيلومتر بر ساعت كار خود را آغاز می‌كرد و سپس با كشيدن دسته هواپيما به طرف عقب و كاهش تراتل باعث كششی به طرف عقب با زاويه‌ای حدود 135 درجه و سپس چرخش كامل به طور عمود و حفظ اين حالت به مدت 4 الی 6 ثانيه و سپس مجدداً با پايين آمدن دماغه و Level كردن هواپيما در سطح افق و رساندن سرعت از دست رفته به 150Km/h بدون تغيير ارتفاع و مرحله نهايی كه استفاده از سيستم تحريف جهت اعمال رانش برای تنظيم تعادل اوليه است به اجرا گذاشتند.
هر چند در مورد هواپيمايی كه تنها چند فروند پيش نمونه از آن تهيه شده و فعلاً توليد آن تعليق و يا درواقع متوقف شده است و دليل آن نيز عدم اختصاص بودجه لازم به پروژه آزمايشي Su-37 بوده و حتی دو فروند نيز با وجود تفاوت نه چندانی كه با Su-35 خود دارد در طرح اصلی اين هواپيما ادغام شده است و از اين حيث نمی‌توان آينده‌ای برای آن متصور بود، جنگنده‌ای كه نخستين پرواز خود را در دوم آوريل 1996 انجام داده و از توان بالايی در زمينه پيشرانش برخوردار است، به طوری كه برای توليد و تامين نيروی جلوبرندگی خود از دو موتور توربوفن AL-37FU ساخت شركت Lyulka كه در واقع نوع ارتقا يافته AL-31F به كار رفته در مدل پايه Su-27 است، هركدام با رانشی معادل 30855 پوند بهره میبرد و از سيستم Avionic و الكترونيكی پيشرفته‌ای برخوردار است به طوری كه رادار چندحالته آن با قابليت ترك و نظارت همزمان بر 15 هدف و شليك انتخابی با توجه به سيستم راداری موشك مجهز به قفل روی هدف به طور مستقل در حالت فعال يا غيرفعال به آسودگی می‌تواند به هدايت و مشايعت موشك‌های هوا به هوای خود نظير R-77 پرداخته و شاهد نابودی آن باشد.
اسطوره ی مانور وارد می‌شود
سوخو-۳۷ مدل آزمایشی یک‌سرنشینه از جنگنده چندمنظوره سوخو است که قابلیت مانور بالایی دارد. گونه گسترش‌یافته از سوخو-۲۷ (فلانکر) و تغییریافته نسل اول سوخو-۳۵ (با نام پیشین تی۱۰ام) است. این مدل دارای اویونیک و سیستم کنترل آتش بهتری است و شکل آن به خاطر اضافه شدن دهانه‌های فشاری خروجی موتور برجسته شده‌است.
در حین آزمایش پرواز آن، کنترل‌های فعال در هنگام مانورهای تن‌به‌تن هوایی قابل دسترسی نیستند. همچنین آزمایش‌ها نشان داده‌اند که دهانه‌های فشاری خروجی موتور باعث مانور تن‌به‌تن هوایی بهتر آن می‌شوند. اولین سوخو-۳۷ از تبدیل یازدهمین سوخو-۳۵ بوجود آمد که پرواز اولیه‌اش را در آوریل ۱۹۹۶ در ژوکوسکی انجام داد. نمونه دیگری از آن در ۱۹۹۸ ساخته شد. این هواپیما کارآیی خود را در نمایش‌های هوایی بسیاری که اجرا کرده نشان داده و موفق به انجام مانورهایی شده‌است که پیشتر از این غیرممکن به نظر می‌رسیدند (از جمله پشتک ۳۶۰ درجه‌ای که با نام‌های کولبیت یا چاکرای فرولوف شناخته می‌شود). با وجود مزیت‌های تاکتیکی بسیار زیاد، این گونه به تولید انبوه نرسید و تنها به عنوان ارایه‌کننده تکنولوژی‌های جدید برای نسخه‌های جدید خانواده هواپیماهای سوخو-۲۷ مانند سوخو-۳۰ و سوخو-۳۵بی‌ام باقی‌ماند.
اولین تحقیقات بر دهانه‌های فشاری خروجی موتور در سوخو به ۱۹۸۳ برمی‌گردد. واحد طراحی این کارخانه کار بر روی اضافه دو بعدی خروجی موتور را (که غربی‌ها آن‌را بهترین راه کنترل نیروی پرتابه می‌دانستند) شروع کرد. طراح اصلی، میخاییل سیمونوف، بر این باور بود که اضافه سه‌بعدی نامتقارن خروجی موتور از نوع دوبعدی آن مناسب‌تر است. بنا به خواست سوخو، هر دوی این دنباله‌های خروجی موتور بدست انستیتوی تحقیق هوانوردی سیبری (SibNIA) ساخته شد.
در همین زمان، سوخو در حال کار بر روی تی۱۰ام (بعدها با نام سوخو-۳۵ شناخته شد) بود که به‌روزآوری عمده‌ای از سوخو-۲۷ بود. تی۱۰ام دارای تغییرات آیرودینامیکی زیاد، چابکی بالا، اویونیک و جنگ‌افزار بهتر و نیز سیستم توربوفن بهتری بود. نمونه اولیه سوخو-۲۷ام (تی۱۰اس۷۰) پرواز اولیه‌اش را در ۲۸ ژوئن ۱۹۸۸ انجام داد. در این نمونه تفاوت‌هایی نسبت به سوخو-۲۷ پدید آمد از جمله کانارد، موتورهای تقویت‌شده، رادار جدید و سیستم کنترل پرواز هواگرد دیجیتالی سیمی. اولین نمونه سوخو-۳۵ نیز تغییراتی از جمله کابین خلبان شیشه‌ای و باله عمودی تغییریافته داشت. در ساخت سوخو-۳۵ از کامپوزیت‌هایی از جمله آلومینیوم-لیتیوم استفاده شده‌است.
سامانه کنترل آتش سوخو37 نیز بهبود یافته است. از دیگر موارد تغییر می‌توان به فاززاترن ان-۰۱۱ام ژواک-ام اشاره کرد. این رادار قادر به پویش °۱۸۰ افقی و °۵۵ به سمت بالا و پایین است. همچنین توانایی رهگیری ۲۰ هدف هوایی و راهنمایی ۸ موشک هوا به هوا را داراست. در دم هواپیما نیز راداری از همین نوع قرار داد که دید °۱۲۰ افقی را داراست. سوخو-۳۷ دارای بسته پشتیانی از جنگ الکترونیک است. سوخو-۳۷ قادر به حمل موشک هوا به هوا و موشک هوا به زمین است، که قادر به هدف قرار دادن ۱۲ هدف به طور همزمان است. این هواپیما توانایی بکارگیری گستره وسیعی از تسلیحات را دارد.. سوخو-۳۷ می‌تواند 8 تن تسلیحات حمل نماید که یک توپ ۳۰ میلیمتری را نیز شامل می‌شود.
به جای تسلیحات آنالوگ سنتی، کابین خلبان دارای چهار ال‌سی‌دی تی-شکل از شرکت تیلز گروپ است. این نمایشگرها وظیفه نمایش داده‌ها، مسیریابی، وضعیت سامانه و انتخاب تسلیحات و نیز اطلاعات وضعیت تاکتیکی را برعهده دارند. خلبان بر صندلیِ کی-۳۶دی‌ام می‌نشیند که قادر است با شیب °۳۰ خلبان را به بالا پرتاب نماید تا یک پرتاب با نیروی مطمئن داشته باشد. فرمان کنترلی دو - بخشی، خلبان را قادر می‌سازد تا در زمان درگیری با سرعت بالا و با چرخش زیاد، بتواند تماسش با فرمان را حفظ نماید.
رنگ‌آمیزی این هواپیما در بیشتر مواقع به شکل خاکی و قهوه‌ایی است. این هواپیما دارای کد «۷۱۱ آبی» بود که بعداً به «۷۱۱ سفید تغییر» کرد. سوخو-۳۷ اولین پروازش را در فرودگاه رامنسکویه در تاریخ ۲ آوریل ۱۹۹۶ انجام داد که خلبانی آن‌را یوگونی ایوانوویچ فرولوف برعهده داشت. ۱۲ روز پس از آن، ایگو وتینستف نیز به فرولوف پیوست و این دو به نوبت خلبانی هواپیما را برعهده می‌گرفتند.
۷۱۱ آبی، در بهار ۱۹۹۶ در زاکوسکی رونمایی شد. آغاز به کار عمومیِ این هواپیما در سپتامبر و در نمایشگاه هوایی فرانبورگ صورت گرفت. خلبان نیز یِوگِنی فرولوف بود. بحث‌های زیادی در مورد هواپیما انجام شد که مهتمرین آن پیرامون عملیات کبرا پوگاچف بود. در این عملیات، هواپیما با زاویه ۱۸۰ درجه به سمت بالا رفت که با چرخش دم همراه بود. پس از این عملیات چندثانیه‌ایی، یک عملیات کولبیت ۳۶۰ درجه نیز اجرا شد. در همان سال این هواپیما وارد نمایش هوایی پاریس شد تا پنج نمایش را به اجرا گذارد. این نمایش‌ها در روز پنجم و آخر نمایشگاه برگزار شدند.
مشخصات عمومی
خدمه: یک
طول: ۲۱/۹۳۵ متر (۷۲ فوت و ۹ اینچ)
پهنای بال: ۱۴/۶۹۸ متر ()
ارتفاع: ۵/۹۳۲ متر (۲۱ فوت و ۱ اینچ)
بال: مساحت ۶۲ متر مربع (۶۶۷ فوت مربع)
وزن خالی: ۱۸۵۰۰ کیلوگرم (۴۰۷۹۰ پوند)
بیشینه وزن برخاست: ۳۵۰۰۰ کیلوگرم (۷۷۱۶۰ پوند)
پیشرانه: ۲× ساتورن آال-۳۱ توربوفن, ۷۶۰۰ کاجی‌اف (16,750 lbf) هرکدام
عملکرد
سرعت بیشینه: ۲/۳۵ ماخ
برد: ۳۳۰۰ کیلومتر (1833 nmi)
سقف پروازی: ۱۸۰۰۰ متر (59,055 ft)
بیشینه جی-فورس: +۱۰/-۳ جی
جنگ‌افزار
توپ ۱۵۰ تایی ۱*۳۰ میلیمتری جی‌اس‌اچ-۳۰
دارای ۱۲ محل برای تا ۸۰۰۰ کیلوگرم (۱۷۶۳۶ پوند) در بدنه و بال‌ها
جنگنده سوخو 37 جزو نسل مابین 5 و 4 است. اين نسل از جنگنده‌ها که شامل تايفون و رافال و اف-18 E و سوخو 34 و 35 و 37 و ... می‌شود. این جنگنده‌ها تمام توانايی‌های جنگنده‌های نسل 4 را دارا می‌باشند و علاوه بر آن بسياری از توانايی‌های جنگنده‌های نسل 5 مانند F-22 و F-35 و Su 47 و ... را دارند. سوخو 37 نیز جز جنگنده‌هايی است که توانايی عملکرد در دو نسل 4 و 5 را دارا میباشد؛ ولی بايد اذعان کرد که اين جنگنده با وجود تمام تواناييهای منحصر بفرد يک قدم عقب‌تر از جنگنده‌های نسل 5 است و دليل اصلی آن؛ غير پنهانکار بودن آن هست.
گزارش از حمیدرضا قربانی
انتهای پیام/
راجب به تولیدات داخلی مطلب ارائه بدید.
تشکر
طراحی خروجی موتورها میباشد،البته قدرت مانور بالای
جنگنده روس همین فاکتوره موتورهای بزرگ و خروجی
واضح هست که در مقابله هوایی با موشکها و جنگنده های
غربی مثل اف22 نقطه ضعف خواهد بود
لطفا اخبار تامکت های AM همون هایی که قرار بود مدرنیزه بشن هم بگین
با تشکر