گزیده‌ای از بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار عیدانه جمعی از مسئولان كشور
رهبر معظم انقلاب در دیدار عیدانه جمعی از مسئولان فرمود: اقتصاد مقاومتی معنایش این است كه انقلاب نشان بدهد كه هویّت درونی این كشور قادر است خود را اداره كند.
به گزارش گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران، به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، ظهر سه‌شنبه 24 فروردین 95 جمعی از مسئولان كشور در سطوح مختلف، به مناسبت آغاز سال نو با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دیدار كردند. خبر و گزارش رسمی این دیدار منتشر نشد اما با توجه به اهمیت بیانات رهبر انقلاب در این دیدار و آنكه مخاطب بیانات معظم‌له تنها حاضران در این دیدار نبودند، پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR بخش‌هایی از متن بیانات رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار و تصاویری از این دیدار را منتشر می‌كند. همچنین مخاطبین می‌توانند روایتی از این دیدار را در قالب حاشیه دیدار از اینجا مطالعه كنند.
این جلسه جزو معدود جلسه‌هایی است كه بنده تقریباً همه‌ی حضار را می‌شناسم. خیلی از این جلساتی كه تشكیل می‌شود اینجا، جمعیت‌هایی هستند، اغلب را بنده نمی‌شناسم، حالا بعضی‌ها را ممكن است به اسم [بشناسیم] لكن حضوراً نمی‌شناسم. این جلسه جزو معدود جلساتی است كه تقریباً همه دوستان و برادران و شاید خواهران -حالا خواهران را آدم درست تطبیق نمی‌كند- قاعدتاً خواهران هم جزو كسانی هستند كه از نزدیك می‌شناسیم‌شان. با بسیاری از شماها هم كار كردیم ما، یعنی در طول این سالهای متمادی همكاری داشتیم، همفكری داشتیم و كار كردیم. از این جهت، جلسه برای بنده جلسه‌ی شیرینی است و امیدواریم كه ان‌شاءالله خدای متعال به شماها توفیق بدهد و كار را به بهترین وجه ادامه بدهید.
**یك جنبه‌ِ دیگر این جلسه این است كه این جلسه مشتمل بر افكار و نگاه‌ها و گرایشهای مختلف سیاسی است. انواع و اقسام اینجا من دارم جلو چشم، یك چهل تكه‌ی قشنگی است. از همه‌جور الحمدالله هستند. این تنوّع -این را شما بدانید این نظر قطعی من است، حالا دوستانی كه با من كار كردند سالها از نزدیك می‌دانند این نظر را- این تنوّع چیز مطلوبی است، چیز نامطلوبی نیست. البته مشروط بر اینكه سادگی و ساده‌لوحی به خرج ندهیم، بچگی به خرج ندهیم و مثل بعضی از كشورهای دیگر كه آدم می‌بیند سرِ یك چیزهای كوچك، اختلاف سلیقه‌ها تبدیل می‌شود به یك دعواهای بزرگ، گاهی بنیانی، می‌افتند به جان هم. به جان هم افتادن هم از زبان شروع می‌شود، لكن به زبان ختم نمی‌شود.
***یك وقتی اینجا چند سال قبل از این، انواع روزنامه‌نگارهای مختلف، جور واجور آمده بودند اینجا، و در میانشان افرادِ [مختلف بودند] آن‌وقت تازه این تعبیر «دگراندیش» باب شده بود، من گفتم من اصلاً قبول ندارم این تعبیر را. دگراندیش، خب دگراندیش، دگراندیشی یك جرم كه نیست، خب اندیشه است؛ شما یك‌جور فكر می‌كنید، رفیقت یك‌جور دیگر فكر می‌كند در مسایل مختلف، ایرادی ندارد. منتها یك شرط دارد. غیر از این شرطی كه عرض كردیم كه چنگال به هم نزنند و اینها، شرط دیگر این است كه همه متوجه به انقلاب باشد. مسئله‌ی انقلاب جدّی گرفته بشود. این مهم است. این رودخانه‌های كوچك و بزرگ از جوانب مختلف، همه به این اقیانوس انقلاب بریزد، به نفع انقلاب تمام بشود.
***اقتصاد مقاومتی یك كلّ فراگیر است كه از عرصه علمی تا عرصه فعالیتهای فنّی، تا عرصه خدمات، تا عرصه بازرگانی و صادرات و واردات، تا عرصه آموزش در دانشگاه‌ها و دبیرستان‌ها، همه را شامل می‌شود. اگر ما جدی بگیریم، الان مثلا فرض بفرمایید گزارش می‌آید، حالا من نمی‌دانم، فلان دستگاه را یا فلان ابزار را یا فلان قطعه را كه خیلی هم مهم است و كاربرد زیادی دارد، فرض كنید فلان دستگاه فنّی ما دارد می‌سازد، خوبش هم می‌سازد، مپنا، آقای علی‌آبادی اینجا نشسته، من‌باب مثال؛ بعد همین را ما وارد كنیم. خب این بد است. این ضدِّ آن جهت‌گیری اقتصاد مقاومتی است. اقتصاد مقاومتی این چیزها را نفی می‌كند. اقتصاد مقاومتی اثباتی دارد و نفی‌ای.
اثباتش همین است كه ما یاد بگیریم كه به سمت تولید داخلی رو بیاوریم. عمده تولید است.
نبایدهایش مهمتر است. نبایدهای اقتصاد مقاومتی مهمتر است. یك كارهایی را نباید كرد.
شناسایی این نبایدها خیلی مهم است. بعد جرأت اقدام این نبایدها خیلی مهم است. در زمینه بازرگانی نمونه‌های مهمش هست، در زمینه‌های صنعتی و فنّی همین‌جور، در زمینه آموزش دانشگاه‌ها همین‌جور. اقتصاد مقاومتی معنایش این است كه انقلاب نشان بدهد كه هویّت درونی این كشور و این ملت قادر است خود را اداره كند و رشد بدهد و تعالی بدهد. این معنای اقتصاد مقاومتی [است]. این باید تحقق پیدا كند.
***شماها می‌توانید همه كمك كنید. واقعاً هركدام در بخشهای مختلف كه هستید كمك كنید، هم در زیر مجموعه‌های خودتان، هم آنها كه، هم در حوزه نفوذ خودتان. فرض كنید نماینده مجلس در مجلس، مسئول فلان نهاد در آن نهاد، مسئولان گوناگون در بخشهای مختلف، بخشهای آموزشی، بخشهای علمی و غیره. این اساس كار است. اگر این نشد، یعنی اگرچنانچه ما به این توان داخلی و درونی خودمان تكیه نكردیم و آن گنجینه را استخراج نكردیم، این معدن را، كه یك معدن عظیمی است، اگر این معدن را استخراج نكردیم یا آنچه كه استخراج شده را گذاشتیم خراب بشود و فرو بریزد، آن وقت محتاج بیرون خواهیم بود. احتیاج به بیرون هم چیز خیلی خطرناكی است. به مجرّد اینكه احساس كردند شما محتاج هستید، یك ملتی محتاج است، فشار می‌آورند، فشار را زیاد می‌كنند، لگد می‌زنند، تحقیر می‌كنند. این‌جور نیست كه شما مثلاً به فلان دولت مستكبر بگویید خیلی خب، ما دیگر با شما كاری نداریم، شما هم با ما كار نداشته باش.
قضیه این‌جوری تمام نمی‌شود. ما به شما كار نداریم، این حرف در مسائل جهانی و بین‌المللی و معارضه قدرتها و صف‌آرایی جبهه‌های قدرت اصلا معنی ندارد. باید جلویش را بگیریم. باید مانعش بشوید، وَ الّا می‌آید جلو. حرف این است.
***اینكه ما راجع به مسایل خارجی و سیاست خارجی و استكبار و نمی‌دانم از این حرفها هی مكرر می‌گوییم، تكرار می‌كنیم در حرفهای عمومی، در حرفهای خصوصی، این بخاطر این است. نه اینكه ما با ارتباط با فلان كشور -حالا كشور اروپایی، كشور آسیایی، آفریقایی- مخالفیم، نه، آنهایی كه با بنده كار كردند می‌دانند. بنده هیچ مخالفت كه ندارم بلكه از اول مشوّق این‌جور ارتباطات بودم، الان هم هستم. الان هم مسئولین دولتی را دایماً تشویق می‌كنم به افزایش ارتباطات. منتها ارتباطات با چه كسی؟ ارتباط با چه كسی؟ آن كسی كه می‌خواهیم با او ارتباط بگیریم چه انگیزه‌ای دارد؟ ما در مقابل انگیزه او چه توانی داریم، اینها باید محاسبه بشود، بدون محاسبه كه نمی‌شود. حرف این است، اقتصاد مقاومتی در واقع این است.
بحث مقابله با استكبار در ماهیّت و هویّت خودش غیر از اقتصاد مقاومتی، در بخش اقتصاد حالا، هیچی دیگر نیست. استقلال فرهنگی هم كه من همیشه سالها روی آن تكیه كردم هم جزو همین چیزهاست. اما حالا بحث اقتصاد است. این سالها مسأله اقتصاد برای ما مسأله اول است.
این بحث استكبارستیزی و دعوای با كسانی كه در خلاف این جهت حركت می‌كنند، نهیب زدن به آمریكا و دیگران، این درواقع آن روی سكه‌ی اقتصاد مقاومتی است. بخواهید شما اقتصاد مقاومتی تحقق پیدا كند، بدون این نمی‌شود، بدون این نمی‌شود. طرف، ابزارهای قدرتش زیاد است، توانایی‌های زیادی دارد، به هیچ وجه ما دشمن را دست كم نمی‌گیریم و می‌دانیم دشمن كه هست و چه هست و چه قدر توانایی دارد، اما از توانایی خودمان هم نمی‌توانیم غفلت كنیم، ما هم توانایی‌های زیادی داریم. ممكن است از نوع دیگری باشد اما توانایی است. دلیل توانایی اینكه اینها به خون امام بزرگوار و به خون این انقلاب تشنه بودند از روز اول. الان سی و هفت سال است این انقلاب روزبه‌روز دارد رشد می‌كند،
پس ما تواناییم كه توانستیم رشد كنیم. اگر توانایی نبود كه رشد نمی‌شد. پس این توانایی است. این بهترین دلیل بر امكان شئ، بر احتمال وقوع شئ، وقوع خود آن شئ است. واقع شده دیگر. ما الان سی و هفت سال است داریم حركت می‌كنیم، پیش می‌رویم، كار می‌كنیم، ایستادگی می‌كنیم. بنده حرفم این است. این را دنبال كنید. این هر دو روی سكه را دنبال كنید، هم در مجلس دنبال كنید هم در دولت دنبال كنید، هم در بخشهای مختلف نهادها دنبال كنید، ارتباطات دارید، آشنا هستید، می‌شناسید مسئولین را، سالها در مسئولیت بودید، با هم بودید، هم در دانشگاه‌ها به خصوص دنبال كنید، در محیط‌های فرهنگی دنبال كنید. این عرض ماست.
اگر این بشود آن وقت ان‌شاءالله عید، مباركِ به معنای واقعی خواهد بود. این كه عرض كردیم به شما كه خدا مبارك كند، درواقع همه این حرفها در این «مبارك» هست، از همه‌تان متشكرم.
انتهای پیام/
این جلسه جزو معدود جلسه‌هایی است كه بنده تقریباً همه‌ی حضار را می‌شناسم. خیلی از این جلساتی كه تشكیل می‌شود اینجا، جمعیت‌هایی هستند، اغلب را بنده نمی‌شناسم، حالا بعضی‌ها را ممكن است به اسم [بشناسیم] لكن حضوراً نمی‌شناسم. این جلسه جزو معدود جلساتی است كه تقریباً همه دوستان و برادران و شاید خواهران -حالا خواهران را آدم درست تطبیق نمی‌كند- قاعدتاً خواهران هم جزو كسانی هستند كه از نزدیك می‌شناسیم‌شان. با بسیاری از شماها هم كار كردیم ما، یعنی در طول این سالهای متمادی همكاری داشتیم، همفكری داشتیم و كار كردیم. از این جهت، جلسه برای بنده جلسه‌ی شیرینی است و امیدواریم كه ان‌شاءالله خدای متعال به شماها توفیق بدهد و كار را به بهترین وجه ادامه بدهید.
**یك جنبه‌ِ دیگر این جلسه این است كه این جلسه مشتمل بر افكار و نگاه‌ها و گرایشهای مختلف سیاسی است. انواع و اقسام اینجا من دارم جلو چشم، یك چهل تكه‌ی قشنگی است. از همه‌جور الحمدالله هستند. این تنوّع -این را شما بدانید این نظر قطعی من است، حالا دوستانی كه با من كار كردند سالها از نزدیك می‌دانند این نظر را- این تنوّع چیز مطلوبی است، چیز نامطلوبی نیست. البته مشروط بر اینكه سادگی و ساده‌لوحی به خرج ندهیم، بچگی به خرج ندهیم و مثل بعضی از كشورهای دیگر كه آدم می‌بیند سرِ یك چیزهای كوچك، اختلاف سلیقه‌ها تبدیل می‌شود به یك دعواهای بزرگ، گاهی بنیانی، می‌افتند به جان هم. به جان هم افتادن هم از زبان شروع می‌شود، لكن به زبان ختم نمی‌شود.
***یك وقتی اینجا چند سال قبل از این، انواع روزنامه‌نگارهای مختلف، جور واجور آمده بودند اینجا، و در میانشان افرادِ [مختلف بودند] آن‌وقت تازه این تعبیر «دگراندیش» باب شده بود، من گفتم من اصلاً قبول ندارم این تعبیر را. دگراندیش، خب دگراندیش، دگراندیشی یك جرم كه نیست، خب اندیشه است؛ شما یك‌جور فكر می‌كنید، رفیقت یك‌جور دیگر فكر می‌كند در مسایل مختلف، ایرادی ندارد. منتها یك شرط دارد. غیر از این شرطی كه عرض كردیم كه چنگال به هم نزنند و اینها، شرط دیگر این است كه همه متوجه به انقلاب باشد. مسئله‌ی انقلاب جدّی گرفته بشود. این مهم است. این رودخانه‌های كوچك و بزرگ از جوانب مختلف، همه به این اقیانوس انقلاب بریزد، به نفع انقلاب تمام بشود.
***اقتصاد مقاومتی یك كلّ فراگیر است كه از عرصه علمی تا عرصه فعالیتهای فنّی، تا عرصه خدمات، تا عرصه بازرگانی و صادرات و واردات، تا عرصه آموزش در دانشگاه‌ها و دبیرستان‌ها، همه را شامل می‌شود. اگر ما جدی بگیریم، الان مثلا فرض بفرمایید گزارش می‌آید، حالا من نمی‌دانم، فلان دستگاه را یا فلان ابزار را یا فلان قطعه را كه خیلی هم مهم است و كاربرد زیادی دارد، فرض كنید فلان دستگاه فنّی ما دارد می‌سازد، خوبش هم می‌سازد، مپنا، آقای علی‌آبادی اینجا نشسته، من‌باب مثال؛ بعد همین را ما وارد كنیم. خب این بد است. این ضدِّ آن جهت‌گیری اقتصاد مقاومتی است. اقتصاد مقاومتی این چیزها را نفی می‌كند. اقتصاد مقاومتی اثباتی دارد و نفی‌ای.
اثباتش همین است كه ما یاد بگیریم كه به سمت تولید داخلی رو بیاوریم. عمده تولید است.
نبایدهایش مهمتر است. نبایدهای اقتصاد مقاومتی مهمتر است. یك كارهایی را نباید كرد.
شناسایی این نبایدها خیلی مهم است. بعد جرأت اقدام این نبایدها خیلی مهم است. در زمینه بازرگانی نمونه‌های مهمش هست، در زمینه‌های صنعتی و فنّی همین‌جور، در زمینه آموزش دانشگاه‌ها همین‌جور. اقتصاد مقاومتی معنایش این است كه انقلاب نشان بدهد كه هویّت درونی این كشور و این ملت قادر است خود را اداره كند و رشد بدهد و تعالی بدهد. این معنای اقتصاد مقاومتی [است]. این باید تحقق پیدا كند.
***شماها می‌توانید همه كمك كنید. واقعاً هركدام در بخشهای مختلف كه هستید كمك كنید، هم در زیر مجموعه‌های خودتان، هم آنها كه، هم در حوزه نفوذ خودتان. فرض كنید نماینده مجلس در مجلس، مسئول فلان نهاد در آن نهاد، مسئولان گوناگون در بخشهای مختلف، بخشهای آموزشی، بخشهای علمی و غیره. این اساس كار است. اگر این نشد، یعنی اگرچنانچه ما به این توان داخلی و درونی خودمان تكیه نكردیم و آن گنجینه را استخراج نكردیم، این معدن را، كه یك معدن عظیمی است، اگر این معدن را استخراج نكردیم یا آنچه كه استخراج شده را گذاشتیم خراب بشود و فرو بریزد، آن وقت محتاج بیرون خواهیم بود. احتیاج به بیرون هم چیز خیلی خطرناكی است. به مجرّد اینكه احساس كردند شما محتاج هستید، یك ملتی محتاج است، فشار می‌آورند، فشار را زیاد می‌كنند، لگد می‌زنند، تحقیر می‌كنند. این‌جور نیست كه شما مثلاً به فلان دولت مستكبر بگویید خیلی خب، ما دیگر با شما كاری نداریم، شما هم با ما كار نداشته باش.
قضیه این‌جوری تمام نمی‌شود. ما به شما كار نداریم، این حرف در مسائل جهانی و بین‌المللی و معارضه قدرتها و صف‌آرایی جبهه‌های قدرت اصلا معنی ندارد. باید جلویش را بگیریم. باید مانعش بشوید، وَ الّا می‌آید جلو. حرف این است.
***اینكه ما راجع به مسایل خارجی و سیاست خارجی و استكبار و نمی‌دانم از این حرفها هی مكرر می‌گوییم، تكرار می‌كنیم در حرفهای عمومی، در حرفهای خصوصی، این بخاطر این است. نه اینكه ما با ارتباط با فلان كشور -حالا كشور اروپایی، كشور آسیایی، آفریقایی- مخالفیم، نه، آنهایی كه با بنده كار كردند می‌دانند. بنده هیچ مخالفت كه ندارم بلكه از اول مشوّق این‌جور ارتباطات بودم، الان هم هستم. الان هم مسئولین دولتی را دایماً تشویق می‌كنم به افزایش ارتباطات. منتها ارتباطات با چه كسی؟ ارتباط با چه كسی؟ آن كسی كه می‌خواهیم با او ارتباط بگیریم چه انگیزه‌ای دارد؟ ما در مقابل انگیزه او چه توانی داریم، اینها باید محاسبه بشود، بدون محاسبه كه نمی‌شود. حرف این است، اقتصاد مقاومتی در واقع این است.
بحث مقابله با استكبار در ماهیّت و هویّت خودش غیر از اقتصاد مقاومتی، در بخش اقتصاد حالا، هیچی دیگر نیست. استقلال فرهنگی هم كه من همیشه سالها روی آن تكیه كردم هم جزو همین چیزهاست. اما حالا بحث اقتصاد است. این سالها مسأله اقتصاد برای ما مسأله اول است.
این بحث استكبارستیزی و دعوای با كسانی كه در خلاف این جهت حركت می‌كنند، نهیب زدن به آمریكا و دیگران، این درواقع آن روی سكه‌ی اقتصاد مقاومتی است. بخواهید شما اقتصاد مقاومتی تحقق پیدا كند، بدون این نمی‌شود، بدون این نمی‌شود. طرف، ابزارهای قدرتش زیاد است، توانایی‌های زیادی دارد، به هیچ وجه ما دشمن را دست كم نمی‌گیریم و می‌دانیم دشمن كه هست و چه هست و چه قدر توانایی دارد، اما از توانایی خودمان هم نمی‌توانیم غفلت كنیم، ما هم توانایی‌های زیادی داریم. ممكن است از نوع دیگری باشد اما توانایی است. دلیل توانایی اینكه اینها به خون امام بزرگوار و به خون این انقلاب تشنه بودند از روز اول. الان سی و هفت سال است این انقلاب روزبه‌روز دارد رشد می‌كند،
پس ما تواناییم كه توانستیم رشد كنیم. اگر توانایی نبود كه رشد نمی‌شد. پس این توانایی است. این بهترین دلیل بر امكان شئ، بر احتمال وقوع شئ، وقوع خود آن شئ است. واقع شده دیگر. ما الان سی و هفت سال است داریم حركت می‌كنیم، پیش می‌رویم، كار می‌كنیم، ایستادگی می‌كنیم. بنده حرفم این است. این را دنبال كنید. این هر دو روی سكه را دنبال كنید، هم در مجلس دنبال كنید هم در دولت دنبال كنید، هم در بخشهای مختلف نهادها دنبال كنید، ارتباطات دارید، آشنا هستید، می‌شناسید مسئولین را، سالها در مسئولیت بودید، با هم بودید، هم در دانشگاه‌ها به خصوص دنبال كنید، در محیط‌های فرهنگی دنبال كنید. این عرض ماست.
اگر این بشود آن وقت ان‌شاءالله عید، مباركِ به معنای واقعی خواهد بود. این كه عرض كردیم به شما كه خدا مبارك كند، درواقع همه این حرفها در این «مبارك» هست، از همه‌تان متشكرم.
انتهای پیام/
