عاقبت کاربران نقاب به چهره

به گزارش خبرنگار دریچه فناوری فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همه انسان‌ها  برای خود ارزش قائل هستند که این ارزش بر اساس عقاید و اصولی که دارند از لحاظ مقدار و کیفیتش متفاوت است. ما دوست داریم در  اجتماع از احترامی برخوردار باشیم که این از  عزت نفس یا کرامت انسانی سرچشمه می‌گیرد. در نتیجه رفتارها و گفتارهایمان که عامل‌های اصلی قضاوت دیگران در مورد ما هستند را طوری تنظیم می‌کنیم که انسانی با شخصیت در  اجتماع شناخته شویم. و بر این اساس  قبل از صحبت و رفتارمان فکر می‌کنیم ، از کارها و سخنانی که شأن ما را دچار مخاطره می‌کند پرهیز می‌کنیم و به طور کلی بسیاری از رفتارها و گفتارهایمان را کنترل می‌کنیم،   این مسئله در فضای حقیقی زندگی ما تا حد قابل قبولی جا افتاده است. نتیجه آن هم با سخنانی مثل: " انسان با شخصیتی است"، " انسان مؤدبی است "، "انسان بافرهنگی است" نمود پیدا می‌کند.

اما در فضای مجازی  داستان متفاوت است.

ما در فضای حقیقی یک هویت داریم و تمام تلاشمان را برای حفظ شأن آن هویت می‌کنیم، اما در فضای مجازی به دلیل امکان داشتن چندین هویت مجازی  و تغییر هویت، موضوعی به نام عزت نفس تحت شعاع  برخی وسوسه‌های درونی یا به اصطلاح  هواهای نفسانی قرار می‌گیرد و داشتن عزت نفس و کرامت انسانی در فضای مجازی نادیده گرفته می‌شود. غافل از اینکه  تمرین داشتن شخصیتی دیگر موجب عادت شدن و بروز آن حتی در فضای حقیقی هم می‌شود.  باید توجه داشته باشیم  که افکارمان به مرور گفتارمان، رفتارمان و عادتمان خواهد شد.

 با توجه به صحبت‌هایی که شد کاربرانی که فکر می‌کنند در فضای  مجازی  هر کار درست و نا درستی انجام دهند در زندگی حقیقی‌شان تأثیری ندارد و می‌توانند در فضای حقیقی زندگی انسان با فرهنگی جلوه کنند، سخت در اشتباه هستند. با کارهای نادرست و غیر اخلاقی و و سخنان نامناسب مانند دروغ و تهمت و ضایع کردن حقوق دیگران در اصل بخش نا مناسب شخصیتشان را جلوه و آن را تقویت می‌کنند. و روح و انسانیت خود را می‌کشند و در اصل همانی هستند و خواهند شد که در فضای مجازی نشان می‌دهند.

ماجرای تاسف بار  تجاوز و قتل ستایش کودک خوردسال در ورامین نمونه ای از این واقعیت است.

یکی از اشتباهات ما کاربران فضای مجازی این است که فضای حقیقی و مجازی زندگی خود را  از هم جدا می‌کنیم ، در حالی که فضای  مجازی زندگی  در حقیقت  قسمتی از فصای حقیقی  زندگی ماست. چون مدت زمانی که صرف فضای مجازی می‌کنیم  جزئی از زندگی حقیقی است و شخصی که داخل فضای مجازی حضور دارد هم خود حقیقیمان است.

بنابراین اگر در فضای مجازی هم همانند فضای حقیقی کرامت نفس و شخصیتی که  برای هویت حقیقی خود می‌پسندیم در هویت مجازی خود نیز قائل نباشیم در آینده نه چندان دور تاثیرات نا مناسب را در زندگی خود خواهیم دید.

انتهای پیام/