ماهنامه ارتش آمریکا: افزایش چشمگیر سرعت قایق‌های تندروی ایران

به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ «ماهنامه تحقیقاتی ارتش آمریکا» در تحلیلی پیرامون نقش قایق‌های تندرو در راهبردهای نظامی ایران نوشت: بعد از عملیات «Praying Mantis» در سال 1988، نیروی دریایی ایران دکترینش را براساس نبرد غیر متعارف متمرکز کرد. این کشور با درک این که در روش‌های شناخته شده قادر به مغلوب ساختن نیروی دریایی آمریکا یا دیگر قدرت‌های دیگر در این عرصه نیست، در پی ایجاد مزاحمت و وارد آوردن خسارت کافی بر آن‌ها  جهت عقب راندنشان از خلیج فارس و بخش شمالی اقیانوس هند، مکانی که این کشور در پی نفوذ و سلطه در آنجا است، برآمد.

بر این اساس ، اینک قایق‌های تندرو در مرکز راهبردهای دریایی ایران قرار دارند و با استناد به گزارش وبگاه رسمی وزارت دفاع ایران ، سپاه پاسداران ایران به طور مطلوبی سرعت این قایق‌های کوچک را به 80 نات دریایی (92 مایل در ساعت) یعنی بیش از دو برابر سرعت ناو هواپیمابر «نیمیتس» آمریکا (35 نات برابر 64 کیلومتر در ساعت) که در منطقه از آن استفاده می‌کند ، رسانیده است.

دریادار «علی فدوی» فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعلام کرده بود که قصد دارد موشک‌های ضد کشتی کروز و توپ را بر قایق‌های تندروی جدید نصب نماید و نیروی دریایی سپاه در حال تلاش و فعالیت در مراکز تحقیقاتی‌اش برای توسعه قابلیت این قایق‌ها به سرعتی برابر با 120 نات دریایی بر آمده است.

این ماهنامه در ادامه نوشت: به خاطر کم عمق بودن نسبی، تردد زیاد  و باریک بودن خلیج فارس ، این آبراه بین‌المللی مکانی دشوار برای عملیات است و ایران احتمالا به زودی قایق‌های تندروی مجهز و ارتقا یافته‌اش را که تهدید محتمل هم علیه کشورهای ساحلی منطقه و هم تردد تجاری منطقه‌اند را آنجا مستقر نموده و امنیت شاغلان نفتی منطقه را به خطر می‌اندازد و البته محیط عملیاتی نیروهای آمریکا را نیز بغرنج می‌نماید.

 درباره ناو هواپیمابر هسته‌ای نیمیتس نیز ذکر پاره‌ای موارد از مشخصات فنی آن ضروری است. ناو نیمیتس، ناو هواپیمابر متعلق به نیروی دریایی آمریکا است و در سال 1975 به دریا انداخته شد . نیمیتس مجهز به دو راکتور هسته‌ای ساخت شرکت «وستینگهاوس» است. ارتفاع این ناو 74 متر و طول عرشه پروازی‌اش 333 متر است. از عرشه این ناو  هر 20 ثانیه، یک هواپیما می‌تواند پرواز نماید . سخت‌ترین مقررات نظامی در ناوهای هواپیمابر اجرا می‌شوند و عرشه پرواز خطرناک‌ترین قسمت خدمتی است.
 
درباره عملیات (Operation Praying Mantis) نیز باید گفت که این عملیات حمله نیروی دریایی آمریکا به 2 سکوی نفتی ایران در اواخر جنگ تحمیلی در سال 1367 بود که به تلافی برخورد یک مین دریایی رها شده از کشتی مین‌گذار ایرانی علیه ناوچه آمریکایی «ساموئل بی. رابرتس» اجرا شد. این عملیات را نیروهای آمریکا در 29 فروردین 1367 آغاز کردند و ابتدای کار هجوم به 2 سکوی نفتی ایران در دستور کار قرار گرفت. در این عملیات نیروی هوایی آمریکا نیز از ناو هواپیمابر «یو. اس. اس.انترپرایز» و دو گروه سطحی آن حمایت کرد.

در این عملیات علاوه بر غرق شدن یک کشتی آمریکایی، یک بالگرد «کبرا» آمریکا همراه با دو  خلبانان آن کشته شدند. بالگرد کبرا آمریکا در 24 کیلومتری جنوب غربی جزیره ابوموسی سقوط  کرد. جسد ۲ خلبان را غواصان نیروی دریایی آمریکا در اردیبهشت پیدا کردند. در جریان این عملیات علاوه بر برخی سکوهای نفتی ایران، ناوچه‌های «سهند» و «سبلان» آسیب‌های کلی دیدند و 45 نفر خدمه ناوچه سهند شهید و 22 نفر نیز به شدت مجروح شدند. بعد از این درگیری سنگین ، بکارگیری دکترین نبرد نامتقارن در بدنه نیروهای مسلح ایران به ویژه نیروی دریایی ارتش و سپاه شکل گرفت.


انتهای پیام/