روزهای خون‌بار سربازان محیط زیست/ دفتر مرگ محیط‌بانان به صفحه 119 رسید

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،خبر شهادت محیط بانان یکی پس از دیگری گوش را آزار می دهد،شلیک خودخواهی شکارچیان ناجوانمرد در طول روزهای گذشته جان سه محیط بان را ستاند،محیط بانانی که برای حفظ آرامش و مصونیت حیوانات حفاظت شده جان خود را  فدا کرده اند،آنچنان دردآور و حزن انگیز است که می طلبد بااتخاذ راهکاری اصولی این روند غیر انسانی برای همیشه برچیده یا حداقل کنترل و مهار شود.

پرویز هرمزی 54 ساله،محمد دهقانی 35 ساله،دو محیط بانی هستند که ظهر پنجشنبه سوم تیرماه در حین گشت زنی در منطقه تنگه گچ و سیاتک ( منطقه حفاظت شده ) در حین تعقیب و گریز شکارچیان متخلف به ضرب گلوله آتشین آنها از پای درآمدند،شکارچیان ناجوانمردی که قلب و سر این دو محیط بان شریف را نشانه می روند تا آنهارا قربانی امیال پست و غیر انسانی خود سازند.

خبر شهادت دو محیط بان در حالی در لابه لای سطور رسانه ها جای می گرفت که ناگهان خبر آمد محیط بان دیگری نیز با نام منوچهر شجاعی در منطقه ای از استان فارس قربانی شکارچیان غیر قانونی شده است.

نکته مشترک تمامی حوادث فوق،در یک جمله خلاصه می شود و آن پیام مسئولان،مبنی بر ضرورت پیگیری جدی حادثه،دستگیری متخلفان و پایمال نشدن خون محیط بانان است،موضوعی که محیط بانان چندان به حصول و تحقق آن،خوشبین نیستند،منطق نیز حکم می کند امید چندانی به این موارد نبندند که اگر غیر از این بود در طول سه روز،سه محیط بان این مرز و بوم اینچنین پرپر امیال غیر انسانی عده ای کور دل نمی شد.

تعدادی از محیط بانان با اشاره به حقوق ناکافی خود عنوان کرده اند:تا زمانی که مستمری و دریافتی آنها اندک و محدود است،چطور قادر هستند به پایمال نشدن خون محیط بانان و حمایت های بیشتر آنها دلخوش باشند.

یکی از محیط بانان در گفت و گو با خبرنگار یکی از جراید عنوان می کند:انتظار دریافت تجهیزات و امکانات ارائه شده به محیط بانان همسان کشورهای توسعه یافته و پیشرفته جهان را ندارند،حداقل ادواتی که در قانون و چارچوب های سازمان محیط زیست کشور برای آنها تعریف شده،به فعالان این حوزه تعلق گیرد.

شوکر،جلیقه ضد گلوله،اسپری اشک آور،دوربین گوترو،دوربین چشمی،سلاح متناسب با ماموریت،کیف حامل کمک های اولیه،مجوز حمل سلاح با تاریخ معتبر،صدور حکم ضابط قضایی،کیسه خواب،دست بند،کوله پشتی، قمقمه،لباس،چکمه،بارانی و...اقلام و ادواتی است که طبق ماده 25 آیین نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست کشور ارائه آن به تمامی محیط بانان الزامی است.

فارغ از ضعف ها و کاستی های تجهیزاتی،فقدان حمایت های قانونی نیز مزید بر علت شده تا اشتغال به این امر با مخاطرات بسیار جدی و قابل توجهی همراه شود،قصاص محیط بانان در مبارزه و مقابله با شکارچیان غیر مجاز که بعضا به کشته شدن صیادان می انجامد،مخاطره ای دیگر است که نشان از حاشیه امنیت بسیار شکننده شغل محیط بانی دارد.

با چنین اوصافی این سئوال به ذهن متبادر می شود،در شرایطی که خلا تجهیزاتی و فقدان حمایت های قانونی از محیط بانان در حال ماموریت و گشت زنی قدرت مانور فعالان این عرصه را تنگتر و تنگتر کرده ،چگونه می توان انتظار داشت ماموران محیط بان در برابر شلیک های ناجوانمردانه و غیر انسانی شکارچیان مقاومت ورزند؟

* محیط بانان در نهایت غربت و  مظلومیت،حافظ سرمایه های ملی کشور هستند

حمید رضا خیل دار،رئیس یگان حفاظت سازمان محیط زیست کشور در بیان مظلومیت محیط بانان عنوان می کند:این قشر زحمت کش در نهایت غربت و معصومیت از سرمایه های ملی این کشور و مرز و بوم(در عرصه محیط زیست)حفاظت می کنند.

* ریشه درگیری های منجر به فوت و شهادت محیط بانان چیست و کجاست؟

اما براستی چه عاملی باعث بروز چنین درگیری هایی میان محیط بانان و شکارچیان و تزاید آن در طول سنوات اخیر شده است.

با نگاهی اجمالی به روشنی در می یابیم که در دهه های گذشته بسان دوران کنونی شاهد فوت و شهادت محیط بانان نبودیم و به تعبیری در طول سالیان اخیر، شلیک های ناجوانمردانه به قلب محیط بانان با افزایش هر چه بیشتری همراه شده است.

خیل دار عامل اصلی بروز چنین وقایع و حوادث ناگواری را در کمبود نیروی انسانی در حوزه محیط بانی و فقدان بودجه و اعتباراتی مستقل و متمرکز برای یگان حفاظت از محیط زیست برای تامین امکانات و تجهیزات مورد نیاز عنوان می کند.

*نظارت بر 17 میلیون هکتار با قریب به 2700 محیط بان!

آنچنان که رئیس یگان حفاظت از سازمان محیط زیست کشور عنوان داشته در حال حاضر 2 هزار و 700 محیط بان، مسئولیت حفاظت و حراست از 17 میلیون هکتار از اراضی کشور را بر عهده دارند،عدد و رقمی که به روشنی و بسیار ملموس موید عمق کمبودها در این حوزه است.

به واقع با یک احتساب کلی باید گفت بصورت میانگین در هر 6 تا 14 هزار هکتار از اراضی کشور،یک محیط بان فعال است و این در شرایطی است که هر هزار هکتار مستلزم حضور و فعالیت حفاظتی یک محیط بان است.

خیل دار عنوان می کند:یگان حفاظت،نیازمند 11 هزار نیروی محیط بان است که با استخدام فقط 7 هزار و 600 نیرو موافقت شده که از این میزان تامین اعتبار جذب 5 هزار نیرو نیز تخصیص نیافته است.

* لزوم تهیه جلیقه نجات برای محیط بانان

آنچنان که عنوان شد بر اساس ماده 25 آیین نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست کشور،تهیه و ارائه  اقلامی برای ارتقای کیفی محیط بانی و افزایش ضریب حفاظت از جان این دلاورمردان عرصه طبیعت از ضروریات اجتناب ناپذیر است،اما با همه این اوصاف و تمامی کمبودهای اشاره شده،امیدآن می رود به عنوان تصمیمی اولویت دار که حصول آن در کوتاه مدت نیز غیرممکن نخواهدبود،مسئولان دستگاه های ذیربط و عوامل فرادستی،نسبت به تامین جلیقه ضد گلوله برای این سرمایه های ارزشمند کشوری اقدامات لازم،عملیاتی شود،در غیر این صورت دیری نخواهد پایید که بعداز مدتی،مجددا شاهد اخبار ناگواری در خصوص از دست دادن این سرمایه های ارزنده در حوزه انسانی کشور خواهیم بود و البته در کنار آن نباید از نظر دورداشت لزوم و ضرورت تامین پشتوانه های حقوقی و مالی و قانونی برای حفظ هر چه مطلوب تر سرمایه های ملی و انسانی کشور که یقینا با ورود دستگاه های ذیربط اجرایی و قانون گذاری قابل حصول خواهد بود.

انتهای پیام/