ناامیدی در ترانه‌ها برآمده از پوچ‌گرایی است

محمدرضا طاهری، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص ناامیدی موجود در ترانه‌های امروز گفت: این ناامیدی ها تا حدی کودکانه و برآمده از یک نوع پوچ‌گرایی است. این پوچ‌گرایی حاصل مطالعات و اندیشیدن به دردهای عمیق جامعه بشری نیست بلکه به دلیل ناآگاهی و سطحی‌گرایی است.
 
وی افزود: در فضای مجازی دیدم یکی از کسانی که در جلسات شعر شرکت می کرد، متنی نوشته است که می خواهم خودم را بکشم. وی گفت برای مردن من قرآن نخوانند. این وضعیت حاصل نگاه سطحی به همه چیز است. یک انسان بزرگ هر قدر هم تلخ بنویسد، به این نقطه نمی رسد و یاس او برآمده از تلخی های واقعی جهان است نه پوچ گرایی سطحی.
 
این شاعر با اشاره به آنکه پوچ‌گرایی در ترانه‌های امروز برآمده از مطالعه نکردن و مد زدگی است، اظهار داشت: این نوع شعرها به لحاظ ساختار، مفاهیم و تکنیک شعری ضعیف و به لحاظ نگاه حاصل نوعی زندگی سطحی هستند.

طاهری در پایان گفت: کسی که نام خود را ترانه‌سرا گذاشته است، هنگامی که هیچ حرفی برای گفتن ندارد، تلخی‌هایش  را نیز با ضعف بیان می‌کند. این مسئله حاصل نبود مطالعه و ضعف تکنیکی است. یکی از مهمترین دلایل آن را می‌توان زندگی های سطحی این روزگار دانست. مردم به مسائل مهم فکر نمی‌کنند.


انتهای پیام/