بیم و امید در خاطره‌نویسی دیده می‌شود

سید قاسم یاحسینی، نویسنده در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص خاطره‌نگاری گفت: خاطره نگاری با بیم و امید همراه است. از یک طرف تا چند سال پیش شاهد شکوفایی خاطره نویسی بودیم؛ به طوری که حرف اول را می‌زد. حتی از داستان‌نویسی جلو افتاده بود. اما چند سالی است که خاطره نویسی به دلیل ازدحام دچار ضعف شد و در آن تحریف، بزرگنمایی، کوچک نمایی و جا‌به‌جایی‌های تاریخی اتفاق می‌افتد. این مسائل باعث شد تا استفاده ابزاری از خاطره نویسی در این گونه ادبی به وجود آید.

وی افزود: با یک چشم اشک ریز و یک چشم خون فشان، به ادبیات دفاع مقدس نگاه می کنم. در کنار کتاب های بسیار خوب خاطرات، اهداف غیر دفاع مقدسی نیز در این گونه ادبی وجود دارد. این مسئله مرا به شدت نگران کرده است. انبوه خاطرات از کیفیت آثار ادبی در حوزه خاطره نویسی کاست. برخی فقط برای آمار دادن اشعاری را در حوزه دفاع مقدس منتشر می کنند.
 
این نویسنده با اشاره به وضعیت اسفناک خاطره نویسی بیان کرد: وضعیت اسفناک خاطره نویسی به همراه رکود اقتصادی شدید، مجال کار کردن زمانبر و مجال اندیشیدن را از نویسندگان گرفت. برای نمونه چند خاطره ماندگار به کار مستمر روی اثر نیاز دارد اما به دلیل فشار، خاطرات در طول چند ماه نوشته می شود و این امر نیاز به نگاهی سخت افزاری و نرم افزاری دارد تا در یک مجال علمی آسیب شناسی شود.

یاحسینی ادامه داد: برای 5 تا 6 سال آینده، روزگار خوبی را برای خاطره نویسی تصور نمی کنم. هرچند در این حوزه کتاب های زیادی نوشته می شود و تولید انبوه است. مسئول کتابخانه جنگ میزان کتابهای منتشر شده در حوزه دفاع مقدس را به من گفت. آماری نگران کننده بود. حدود هزار جلد کتاب در طول سال در این حوزه نوشته می شود؛ در حالی که تعداد کتاب های حوزه خاطره نویسی تا 6 ، 7 سال پیش به 10 هزار تا نمی رسید اگرچه این آمار برای کسانی که اهل آمار هستند خوب است اما تولید علمی آن  نگران کننده است.


انتهای پیام/