ضرورت اتقان در بیان معارف الهی

به گزارش تکیه حسینی باشگاه خبرنگاران جوان؛ فرمودند که در باب روضه مطالب سست بیان می‌شود من عرض می‌کنم فقط بحث روضه نیست؛ در بیان معارف الهی، معارف اهل بیت حدیثی که نقل می‌کنیم، داستانی که نقل می‌کنیم نسبتی که به امام می‌دهیم،‌معرفتی که می‌خواهیم پایبند آن باشیم؛ در همه این‌ها ما باید اتقان را رعایت کنیم. علمای ما این همه در فقه سر یک مسئله جزئی کوچک کم اهمیت به وثاقت فلان راوی تکیه می‌کنند، اهمیت می‌دهند،‌ بحث می‌کنند رد و قبول می‌کنند، این راوی مورد قبول است یا نیست؛ برای اینکه بالاخره سند روایت را تنقیح کنند و در بیاورند، بگویند این سند، سند درستی است؛ که اگر سند درستی بود به این روایت بشود اعتماد کرد؛ تا اگر اعتماد کردیم، یک حکم فرعی درجه سه در باب طهارت یا در باب بقیه احکام عبادی به دست بیاید.

آنجا ما این همه اهمیت می‌دهیم؛ چطور در باب معارف و در باب دلبستگی‌های فکری و عاطفی؛ به هر حدیثی، به هر روایتی، به هر حرفی و به هر گفته‌ای اعتماد کنیم؟ این، قابل قبول نیست.

اتقان در نقل، اتقان در بیان و اتقان در مستندات آنچه می‌خواهیم به عنوان خوراک فکری به مردم بدهیم، لازم است، این یک شرط اساسی است. برای این باید فکری کرد؛ کار آسانی هم نیست؛ عرض کردم این کار بسیار مشکل است؛ با یک نشست و برخاست و تذکر و تشکیل یک نهاد درست نمی‌شود؛ یک همت و اراده جدی از نخبگان روحانی و فضلای روحانی می‌خواهد که بر این موضوع اصرار بورزند، پایبند باشند و دنبال کنند و از آنچه در مقابل به انسان برمی‌گردد پاک نکنند.

ما چند سال پیش اینجا راجع به قمه‌زنی –امری که «بین‌الغی» است- مطالبی گفتیم؛ بزرگانی صحبت کردند، نجابت کردند،‌ قبول کردند و مردم زیادی هم پذیرفتند؛ یک وقت دیدیم از گوشه‌هایی سر و صدا بلند شد که آقا شما با امام حسین (ع) مخالفید! معنای «سفینه‌النجاه و مصباح‌الهدی» این است که ما عملی را که بلاشک شرعا محل اشکال است و به عنوان ثانوی هم حرام مسلم و بین است،‌انجام دهیم؟!

باید این روشنگری‌ها را بکنیم تا نسل جوان ما به اسلام بیشتر علاقمند شود. گرایش جوان‌ها را به اسلام می‌بینید. این گرایش، گرایش عاطفی است. این گرایش بسیار ارزشمند است؛ اما مثل موجی است که ممکن است بیاید و برگردد. ما اگر بخواهیم این موج همچنان استمرار داشته باشد باید پایه‌های فکری جوان‌ها را محکم کنیم. ما این همه منبع داریم همین دعای ابوحمزه و یا دعای امام حسین (ع) در روز عرفه اینها را جوان های می‌خوانند اما معنایش را نمی‌فهمند.

«الهی هب لی قلبا یدنیه منک شوقه»

چقدر از این گونه مناجات‌ها و از این گونه مبانی و از این حرف‌های عمیق در دعاهایی مثل مناجات شعبانیه و صحیفه سجادیه وجود دارد که احتیاج هست ما اینها را برای جوا‌ن‌ها بیان و تبیین و روشن کنیم. تا بفهمند و با علاقه و عاطفه و شوقی که دارند، بخوانند.

انتهای پیام/