طنز؛زنده باد عید!

در قضیه عیددیدنی دو نظریه مطرح است. نظریه اول می گوید سعی کنید قبل از این که کسی به منزل تان بیاید، شما به منزلش بروید زیرا هر چه زودتر بروید آجیل بیشتری نصیب تان می شود و عیدی بیشتری می گیرید. ولی نظریه دوم می گوید صبر کنید، بازی رفت در منزل شما باشد تا در بازی برگشت بتوانید تلافی جویانه جبران مافات کنید و با گل زده بیشتر در خانه حریف به مرحله بالاتر صعود کنید. در اینجا با هم هر دو نظریه را بررسی می کنیم و بعد از آن می توانید هر کدام که باب میل تان بود را انتخاب کنید.

وقتی مهمان می آید:

در هنگام خرید آجیل سعی کنید پسته های دربسته و فندق های ضد ضربه و بادام های تلخ بخرید و از قرار دادن هرگونه وسیله مانند چکش و گوشت کوب در اطراف مهمان اجتناب کنید و قبل از ورود مهمان ها بازرسی بدنی انجام دهید که یک وقت با خودشان پاره آجر وارد منزل نکنند. یادتان باشد میوه ها هر چقدر بزرگ تر باشند، مهمان کمتری را به سمت خود جلب می کنند. سعی کنید پرتقال هایی به اندازه هندوانه خریداری کنید تا فکر خوردنش هم به ذهن کسی خطور نکند. اصلا هندوانه و خربزه و طالبی روی میز بگذارید البته بدون اینکه پوستشان را بکنید.

بالاخره مهمان در خانه شما هم می آید. باید بدانید روش هایی مثل این که در را باز نکنید و روی در بنویسید ما خانه نیستیم و روی زنگ خانه، ضد زنگ بزنید (!) دیگر نقشه لو رفته محسوب می شود. حتی آیفون تصویری هم کمکی به شما نمی کند زیرا مهمان ها از روی دیوار به خانه می پرند و حتی اگر منزل نباشید از خودشان پذیرایی می کنند و در نبودن تان پسته های بیشتری می خورند.

 

روش های نوین برای جلوگیری از ورود مهمان این است که روی تمامی دیوارها سیم خاردار بکشید و به آن برق 220 ولت وصل کنید. اطراف خانه را مین کاری کنید. اگر بتوانید تک تیرانداز استخدام کنید که در ایام عید، مهمان های تپل تر و پرخورتر را شکار کند که دیگر چه بهتر. البته این روش صددرصد تضمینی نیست و مقدار کمی خطا دارد و بالاخره دست روی دست بسیار است، زیر بعضی از مهمان ها با تانک ضد مین به عید دیدنی می آیند.

تا مهمان آمد اول از هر چیزی بپردازید به این که چقدر پسته گران شده و همین یک مشت پسته را با زور هزارتا وام گرفتم و تا سال بعد باید قسط های وام را بدهم. دقت کنید مهمان به چه چیزی علاقه دارد. اگر سیب برداشت در مورد پارافین بگویید. اگر پرتقال برداشت در مورد رنگ های غیرمجاز که به پوست پرتقال می زنند بگویید. اگر به سمت آجیل رفت از مضرات پرخوری و خطر حمله قلبی غافل نشوید.

 

اگر مهمان تان به جدا کردن بادام ها و پسته های در اطراف آجیل مشغول بود، بهتر است مدام میوه تعارف کنید. اگر به سمت میوه رفت پشت سر هم چایی بیاورید. اگر دائم چایی می خورد در مورد مضرات مصرف قند و شکر و شیرینی تذکر دهید و اینکه باعث دیابت می شود و ممکن است دست و پایش را تا گردن قطع کنند. 

خلاصه آنقدر باید از امراض ناشی از پرخوری های عید بگویید تا مهمان بی خیال شود و دست از خوردن بردارد. رمز موفقیت در تکرار است، اگر هیچ چیز نخورد مدام از تناسب اندامش تعریف کنید و بگویید عجب اراده پولادینی دارد که آجیل نمی خورد. حواس تان باشد وقتی مهمان آمد به زور هم که شده رمز وای فای را لو ندهید وگرنه مهمان دیگر از خانه شما خارج نخواهد شد. زندانیان گوانتانامو را الگوی خود قرار دهید، زیرا به هر چیزی اعتراف کنند ولی رمز وای فای را لو نمی دهند. اصلا بهتر است در اولین فرصت مودم را خاموش کنید و بگویید اینترنت ندارید. به یاد داشته باشید اگر آجیل تان خورده شود بهتر از این است که ترافیک اینترنت تان تمام شود.

وقتی به عیددیدنی می روید:

در هنگام رفتن به عیددیدنی تا حد امکان سعی کنید با ترکیب کامل بروید. تمامی مصدومان و محرومان و بازیکنان خارجی را هم باید برد. یک تیم خوب تیمی است که نیمکت ذخیره کاملی داشته باشد. حتی اگر می توانید دو سه تا بچه از در و همسایه کرایه کنید و با خود ببرید. آنقدر رفت و آمدها کم شده که به طور حتم میزبان نمی فهمد بچه هایی که با خود آورده اید بچه شما نیستند. 

قبل از اینکه به عیددیدنی بروید مقداری شربت اشتها آور میل کنید تا اشتهای تان برای خوردن میوه و آجیل چند برابر شود. سعی کنید لباس هایی بپوشید که جیب های بزرگ تری داشته باشند و آجیل بیشتری در خود جای دهد که اگر مقابل میزبان روی تان نشد چیزی بخورید در نبودش دلی از عزا در بیاورید. تا عیدی نگرفته اید از جای تان تکان نخورید. اگر میزبان برای پرداخت عیدی مقاومت کرد، دست به گروگانگیری بزنید و ظرف آجیل شان را با خود بیاورید.

توجه داشته باشید وقتی مهمان هستید خوردن آجیل هایی که پوست ندارد از اهم واجبات است. سعی کنید اول از هر چیزی بادام هندی ها را جدا کنید، بعد سراغ بادام های معمولی بروید ولی اگر پسته موجود بود مجازید برای لحظاتی بادام ها را فراموش کنید به شرطی که پوست پسته را در همان ظرف آجیل مخفی کنید. یادتان باشد هیچ آدم عاقلی شکمش را با نخود پر نمی کند. هر چند فندق به نظر میوه ای هرز و غیرقابل خوردن به نظر می رسد و فقط برای پر کردن ظرف آجیل استفاده می شود ولی از حق نگذریم که کیلویی هفتاد هشتاد هزار تومان است. پس برای خوردنش سستی نکنید.

از آنجایی که امکان دارد آجیل در بسته جلوی تان بگذارند با خودتان چکش ببرید. در تمام مدت خوردن باید بگویید، نه میل ندرام. نه نمی خورم. نه رژیم هستم. این کلمات جادویی کاری می کنند که میزبان مدام از شما پذیرایی کند. سعی کنید در طول مهمانی با بچه های میزبان بازی کنید و هر چند دقیقه داد و فریاد بزنید و گریه کنید و بگویید که بچه میزبان عروسکش را به شما نمی دهد تا بازی کنید.

 

اینطوری فکر می کنند هنوز بزرگ نشده اید و تصمیم می گیرند به شما عیدی بدهند. البته موقع عیدی گرفتن سعی کنید مظلوم نمایی کنید و خودتان را به شکل گربه شرک در آورید تا میزبان هر چه بیشتر دلش برای شما بسوزد و عیدی بیشتری به شما بدهد.

این نکته را آویزه گوش تان کنید که هر چیزی بر سر سفره هفت سین در دسترس باشد، قابل خوردن است. زا میوه و آجیل و شیرینی گرفته تا سمنو و سنجد و سماق. البته یادتان باشی ماهی قرمز هر چند زیبا به نظر می رسد ولی خوردنی نیست. بهتر است طوری برنامه ریزی کنید که سر نهار یا شام به خانه میزبان برسید تا از آن جهت هم مورد پذیرایی قرار بگیرید.

وقتی جایی مهمان هستید قبل از این که کفش های تان را در بیاورید رمز وای فای را از میزبان گرفته و شروع به دانلود جدیدترین فیلم ها کنید. دانلود کردن از خوردن آجیل و گرفتن عیدی هم مهم تر است. پس به هیچ وجه از آن نگذرید. اقوامی که اینترنت پر سرعت ندارند حق شان است آجیل شان را تمام کنید و حتی شده با زورگیری عیدی بیشتری از آنها طلب کنید. فقط مراقب باشید کار به خون و خونریزی کشیده نشود.

منبع:روزنامه قانون