گریه‌های امام صادق‌(ع) بر مصائب کوفیان و دوری حضرت حجت‌(عج)

حجت الاسلام والمسلمین مهدی شهرباف سخنران و کارشناس مذهبی و امور دینی در گفتگو با خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛پیرامون شهادت امام جعفر صادق (ع) گفت: امام صادق (ع) از مظلومترین حضرات معصوم (ع) هستند و از غریبی این بزرگوار همین کافی است که دشمنان ایشان قوم و خویشاوندانشان بودند و منصور حکمران آن زمان،‌با تفرقه پراکنی،‌ اقوام امام جعفر صادق (ع) را علیه ایشان می شوراند،‌ تا جایی به دستور دشمنان آن زمان،‌ خانه آن حضرت (ع) توسط یکی از خویشاوندان وی به آتش کشیده شد و وجود مبارک امام صادق (ع) به روی آتش قدم گذاشتند و جایگاه والای خودشان را در عالم هستی اثبات کردند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: صبوری و عمل امام صادق (ع) در مقابل نادان ها به نحوی بود که نقل شده است، هنگامی که ایشان در زمان شهادت خود و در بستر بودند،‌ در هر چند باری که از هوش می رفتند و دوباره باز می گشتند مبالغی را به دیگران می بخشیدند،‌ و برای بار آخر که به هوش آمدند، درخواستند مقدار پولی را به قاتل خود ببخشند،‌ در اینجا اطرافیان حضرت (ع) نفی کردند و از این کار سرباز زدند،‌ ولیکن امام جعفر صادق (ع) فرمودند: «بوی بهشت را دو امت متوجه نمی شوند، یکی عاق والدین و دیگری قاطعین رحم (کسانی که صله ارحام به جا نمی آورند.)

وی با بیان روایتی از امام ششم شیعیان درخصوص به جای آوردن نماز اظهار داشت: در زمان شهادت امام نزدیکانش را نزد خود فراخواند و گفتند: «شفاعت ما به کسی که نماز را خفیف و سبک بشمارد نمی رسد.».

حجت الاسلام شهرباف افزود: گاهی اوقات امام صادق‌(ع) برای دردهای جامعه گریه می‌کردند،‌که یکی از این حزن و اندوه‌ها زمانی بود که ایشان در شهر کوفه ساکن بودند و با دیدن مصائب شیعیان و ظلم‌هایی که به شیعیان اهل بیت‌(ع) روا می‌شد،‌ می‌گریستند.

وی در ادامه بیان کرد: یکی دیگر از مصادیق گریه حضرت‌(ع)، گریه برای مظلومیت و فضائل سالار شهیدان‌(ع) و فراق حضرت حجت (عج) بود؛‌ در جایی امام صادق (ع) بیان می‌کنند:« اگر من او (حضرت ولیعصر(عج)) را درک می‌کردم و در هر آئینه اگر ایشان را داشتم،‌خدمتگزارشان بودم.»

این کارشناس مذهبی در باب غربت اهل بیت (ع) به ویژه ائمه مدفون در بقیع توضیح داد: درباب غربت ائمه بقیع (ع) همین بس که اگر گذری به شهادت امام حسن مجتبی (ع) داشته باشیم،‌ وقتی پیکر مطهرحضرت (ع) را خواستند، وارد خانه رسول الله(ص) کنند، دستور تیرباران جسد را دادند و یا اینکه مظلومیت بقیع در پنهان بودن و مخفیانه دفن کردن جسد حضرت زهرا(س) است. در باب امام صادق(ع) نیز هم هنوز مشخص نشده بود که چه گنج پنهانی در بقیع نهفته است که دوست و دشمن در دوری ایشان سوگواری می‌کردند و در خود می پیچیدند.

حجت الاسلام شهرباف در پایان خاطرنشان کرد: امام صادق نیز نسبت به سایر ائمه معصوم فرق عمده‌ای در زمانه داشتند،‌ هنگامی که دوره امامت ایشان آغاز شد با جنگ بین دو حکومت بنی امیه و بنی عباس بود که امام باقر(ع) و ژسر بزرگوارشان توانستند با استفاده از این فضا شاگردان شیعه بسیاری را به بهترین نحو تربیت کنند.

انتهای پیام/

جنگ بین دو حکومت بنی امیه و بنی عباس فرصتی برای تربیت شاگران شیعی بود