زندگی نامه شهید عباس کریمی/ شهادت برای من یك فیض بزرگی است

به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛روستای قهرود از توابع شهرستان کاشان در سال 1336 پذیرای کودکی شد که پدرش جهت سالم ماندن او به آستان با کرامت حضرت عباس نذر کرد و مادر، اسم او را عباس نهاد.
او در محیط ساده و باصفای روستا و در خانواده مذهبی رشد کرد. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی در زادگاهش برای ادامه تحصیل راهی تهران شد. در آغاز سال سوم دبیرستان مجدد به کاشان بازگشت و موفق به اخذ دیپلم در رشته نساجی گردید. دوران سربازی خود را در پادگان عباس‌آباد که در آن زمان فرماندهی حکومت نظامی تهران بود، گذراند. عباس کریمی از طریق ارتباط با برخی دوستان روحانی مبارز، با پخش اعلامیه و نوارهای سخنرانی امام(ره) فعالیت خود علیه رژیم پهلوی را آغاز کرد و در همین دوران توسط ساواک دستگیر و مورد شکنجه قرار گرفت.

تا اینکه در پی فرمان امام خمینی (ره) او نیز از پادگان گریخت و در جمع مردم به مبارزات خود ادامه داد. هنگام ورود امام (ره) در کمیته استقبال، مسئولیت حفاظت و حراست از ایشان را به عهده گرفته در تصرف و خلع سلاح پادگان عباس‌آباد در 21 و 22 بهمن نقش مؤثری داشت. با پیروزی انقلاب اسلامی در راه‌اندازی سپاه پاسداران کاشان پیشقدم شد و در اوایل سال 1358 به عضویت این نهاد مقدس درآمد. در فاصله کوتاهی مأمور به حفاظت از بیت امام (ره) در قم گردید و هنوز این مأموریت به پایان نرسیده بود که مسأله اغتشاش در ایرانشهر مطرح شد و در پی آن غائله کردستان او را با چهر ه واقعی جنگ آشنا کرد.

عباس کریمی با استعفا از مسئولیتش در سپاه کاشان راهی کردستان شد و پس از مدتی سمت مسئول اطلاعات و عملیات پیرانشهر منصوب گردید. حاج عباس که لیاقت نظامی خود را به فرماندهان از جمله حاج احمد متوسلیان نشان داده بود پس از شکل‌گیری تیپ 27 محمد رسول الله (ص) راهی جنوب شد و به سمت عنوان مسئول اطلاعات- عملیات تیپ انتخاب گردید. او در عملیات ظفرآفرین فتح‌المبین از ناحیه پا به شدت مجروح گشت و در خرداد ماه سال 1361 زمانیکه حملات اسرائیل به لبنان اوج گرفت، همراه سایر دوستان برای حمایت به کشورهای سوریه و لبنان عزیمت کرد و پس از بازگشت به وطن در مهرماه همان سال به سنت نبوی جامه عمل پوشاند و ازدواج کرد که حاصل آن یادگاری به نام داوود است.

در تمامی صحنه‌های نبرد، سربازی لایق بود و پس از عملیات خیبر (شهادت حاج همت) به فرماندهی لشگر 27 محمد رسول الله منصوب شد. سرانجام در روز 24/12/1363 بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سرش با آب دجله وضو ساخت و نماز عشق را به قد قامت شهادت ایستاد.

آن چه می خوانید تنها وصیت‌نامه به دست آمده از شهید حاج عباس كریمی است : بسم‌الله القاصم الجبارین چرا در راه خدا جهاد نمی‌كنید در صورتی كه جمعی ناتوان از مرد و زن و كودك شما در چنگال ظلم كافرانند. «و ما لكم لا تقاتلون فی سبیل‌الله و المستضعفین من الرجال و النساء والولدان و قاتلو هم حتی لاتكون فتنه و یكون الدین لله». بكشید كافران را تا بر كنده شود ریشه فساد، و دین منحصر به دین خدا شود. هیچ قطره‌ای در مقیاس حقیقت در نزد خدا از قطره خونی كه در راه خدا ریخته شود، بهتر نیست و من می‌خواهم كه با این قطره خون به عشقم برسم كه خداست. شهید كسی است كه حقیقت و هدف الهی را درك كرد و برای حقیقت پایداری كرد و جان داد.

شهادت در اسلام نه مرگی است كه دشمن به مجاهد تحمیل می‌كند بلكه انتخابی است كه وی با تمام آگاهی و شعور و شناختش به آن دست می‌یازد. «و لا تقولوا لمن یقتل فی سبیل‌الله اموات احیاء ولكن لا تشعرون» و آن كسی كه در راه خدا كشته شده مرده نپندارید بلكه او زنده ابدی است ولیكن همه شما این حقیقت را در نخواهید یافت. (بقره 154)

شهادت برای من یك فیض بزرگی است من لیاقت یك شهید را ندارم و امیدوارم كه آنها كه قبل و بعد از من به درجه شهادت نائل آمده‌اند من را در آن دنیا شفاعت نمایند. ان شاء الله و از قول من به تمام اقوام و خویشاوندان خصوصا پدر و مادر و خواهرم و همسرم و برادرانم بگویید بعد از من برای من گریه و زاری نكنند و در عوض به همه دوستان و آشنایان با چهره‌ای خندان تبریك بگویند و به آنها بگویند جان او هدیه‌ای برای اسلام عزیز و امام امت و امت امام بود و در رابطه با شهادت من و بقیه برادرانم كه اگر لیاقت شركت در جبهه‌های حق علیه باطل را داشتند خانواده من صبر را پیشه كنید و صبر نه این كه در مقابل باطل و ناحق تسلیم شدن بلكه استواری و ایستادگی در برابر ناملایمات تسلیم شدن بلكه استواری و ایستادگی در برابر ناملایمات در برابر سختی‌ها، در مقابل گرفتاری‌ها و مبارزه سرسخت با مشكلات زندگی مبارزه با هوای نقس، اجرای كلیه دستورات امام است مبارزه با منافقین داخلی كه خود نیز یك نوع جبهه داخلی است.

لذا طبق فرمایشات قرآن كریم: «واقتلو هم حیث ثقفتموهم و اخرجوهم من حیث اخرجوكم و الفتنة اشد من القتل» هر جا مشركان را دریافتند به قتل رسانید و از شهرهایشان برانید جنان كه آنان شما را از وطن آواره كردند و فتنه‌گری كه آنان كنند سخت‌تر از جنگ و فسادش بیشتر است. و در رابطه با رزمندگان اسلام باید بگویم كه همیشه با توكل به خدا و ائمه معصومین و اجرای دستورات رهبر عزیز و عالی قدرمان بر دشمنان بتازید تا آنها را از صفحه روزگار بردارید و هیچ وقت بر پیروزی‌هایتان مغرور نشوید چون در مرحله اول این شما نیستید كه می‌جنگید و این شما نیستید كه شلیك می‌كنید بلكه طبق آیه قرآن مجید «و ما رمیت اذ رمیت ولكن‌ الله رمی» و شما باید مجاهد فی‌سبیل‌الله باشید آن كسی كه جهاد كند «كلمة الله هی العلیاء» تا این كه اراده خدا بالا بیاید و حاكم بر اراده‌ها شود این همان راه خداست. سلام و دعای همیشگی‌تان را فراموش نكنید. خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار از عمر ما بگاه و بر عمر او بیفزای. خدایا خدایا رزمندگان ما را نصرت و یاری فرما عباس كریمی 27/1/61

انتهای پیام/

وصیت نامه شهید عباس کریمی