یادداشت/
برای میانمار، چه باید کرد؟
مسلمانان جهان باید به‌طور مستمر، با اتحاد و یکپارچگی علیه دولت میانمار بسیج شده و با محکوم کردن جنایات آن، از تمام ظرفیت خود برای انعکاس صدای مظلومیت مسلمانان مظلوم میانمار در سطح جهان استفاده کنند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تاریخ حضور اسلام در میانمار به قرن اول هجری برمیگردد. در قرون بعد نیز بسیاری از بازرگانان مسلمان از مسیرهای زمینی به استان حاصلخیز و سرسبز آراکان در میانمار رسیدند. امروز جمعیت مسلمانان میانماری به حدود هشت‌میلیون رسیده که حدود دومیلیون از آنها از قوم روهینگیا هستند که هنوز در استان آراکان زندگی می‌کنند.
سوابق تاریخی نشان می‌دهد که قوانین اسلامی در استان آراکان از سال1430 میلادی اجرا می‌شد که تا سال 1784 ادامه داشت.
از آن زمان که استان آراکان توسط سلطان بوداپایا، که مذهب بودایی داشت، اشغال شد، اجرای قوانین اسلامی ملغی و قانون ملی جایگزین آن گردید. اختلافات مسلمانان آراکان با دولت میانمار از همان زمان آغاز شد.
در سال 1962 و در زمان دولت مستبد ژنرال «نوین» فشارهای سیاسی بر مسلمانان افزایش یافت. این وضعیت باعث مهاجرت بیش از نیم میلیون مسلمان به کشورهای دیگر شد.
در سال 1982 قانون حقوق شهروندی به تصویب رسید که به واسطه این قانون از میان 144 اقلیت موجود در میانمار 135 اقلیت حق شهروندی دریافت کردند و 9دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگ‌ترین این اقلیت‌ها، قوم مسلمان روهینگیا بود.
دولت میانمار در اجرای قانون اخیر، سیاست کوچ اجباری مسلمانان روهینگیایی را از منطقه آراکان اتخاذ کرد، آنان را بیگانه و بنگالی نامید و با اعمال فشارهای بی‌رحمانه که گاهی منجر به قتل‌عام مسلمانان می‌شد، اقدام به اخراج آنان کرد.
دولت کنونی میانمار از سال 2011 با حضور خانم آنگ‌سان سوچی به اصطلاح مدافع حقوق بشر قدرت را به دست گرفت، اما این وضعیت نیز مانع از تداوم جنایت علیه مسلمانان نشد. اما بحران و تنش در مناطق مرزی میانمار و بنگلادش در دوماه اخیر به شکل بی‌سابقه‌ای تشدید شد و اخبار عملیات ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینگیا و کشتارهای جمعی آنان در صدر اخبار رسانه‌های جهان قرار گرفت. در این رابطه نکات زیر می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.
1ـ امروز مسلمانان با دولتی مسئولیت‌ناپذیر مواجه هستند که نمی‌خواهد حضور آنان را در وطن خود بپذیرد. فشارهای سیاسی بین‌المللی باید در مسیری هدایت و ادامه یابد که دولت این کشور، اقدامات لازم را برای حفاظت از هزاران مسلمان روهینگیایی انجام دهد.
2ـ کشورهای مسلمان قاطعانه از سازمان ملل متحد بخواهند تا با اعزام گروه حقیقت‌یاب به میانمار و بنگلادش، از نزدیک در جریان مصائب مسلمانان قرار گرفته و اقدامات لازم را در چارچوب وظایف سازمانی خود انجام دهد.
3ـ ممانعت از رساندن کمک‌های انسانی به مسلمانان این منطقه توجیه قانونی ندارد و باید تمام تلاش‌های بین‌المللی برای رفع مانع از ارسال کمک‌های انسانی برای مردم مسلمان منطقه استوار شود.
4ـ گرچه متاسفانه امروز سازمان همکاری‌های اسلامی نسبت به جنایات اعمال‌شده علیه مردم یمن، فلسطین، بحرین و... بی‌اعتناست و به عنوان ابزاری در خدمت منافع حکام سعودی عمل می‌کند، اما بر اساس منشور سازمان موظف است از مسلمانان تحت ستم حمایت کرده و از کشورهای عضو و غیرعضو بخواهد تا حقوق دینی، مذهبی و اجتماعی مسلمانان را رعایت کند.
5 ـ در زمینه فعالیت‌های مردمی، مسلمانان جهان باید به‌طور مستمر، با اتحاد و یکپارچگی علیه دولت میانمار بسیج شده و با محکوم کردن جنایت علیه مسلمانان، از تمام ظرفیت خود برای انعکاس صدای مظلومیت مسلمانان مظلوم میانمار در سطح جهان استفاده کنند.
نکته آخر این‌که رسانه‌های جهان و بخصوص اصحاب خبر در ایران باید به‌صورت مستند و مستمر، حوادث دردناک و کشتار و کوچ اجباری ده‌ها هزار تن از مسلمانان روهینگیا را منتشر کرده و با اقدامات هوشمندانه خود در کاهش فشار بر مسلمانان و متقاعد شدن سازمان‌های بین‌المللی و نهادهای بین‌المللی اسلامی برای حمایت از آنان تاثیرگذار باشند.
منبع: روزنامه جام جم
انتهای پیام/
