تلاوت مجلسی آیات1-28 سوره دخان کریم منصوری

به گزارش خبرنگارقرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛تلاوت مجلسی آیات1-28 سوره دخان کریم منصوری قابل دریافت است.

تلاوت مجلسی آیات1-28 سوره دخان کریم منصوری

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

حم
حاء ميم (۱)

وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ
سوگند به كتاب روشنگر (۲)

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ
[كه] ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم [زيرا] كه ما هشداردهنده بوديم (۳)

فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
در آن [شب] هر [گونه] كارى [به نحوى] استوار فيصله مى‏ يابد (۴)

أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ
[اين] كارى است [كه] از جانب ما [صورت مى‏ گيرد] ما فرستنده [پيامبران] بوديم (۵)

رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
[و اين] رحمتى از پروردگار توست كه او شنواى داناست (۶)

رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است اگر يقين داريد (۷)

لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
خدايى جز او نيست او زندگى مى ‏بخشد و مى‏ ميراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست (۸)

بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ
ولى نه آنها به شك و شبهه خويش سرگرمند (۹)

فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ
پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمى ‏آورد (۱۰)

يَغْشَى النَّاسَ هَذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ
كه مردم را فرو مى‏ گيرد اين است عذاب پر درد (۱۱)

رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ
[مى‏ گويند] پروردگارا اين عذاب را از ما دفع كن كه ما ايمان داريم (۱۲)

أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرَى وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ
آنان را كجا [جاى] پند[گرفتن] باشد و حال آنكه به يقين براى آنان پيامبرى روشنگر آمده است (۱۳)

ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ
پس از او روى برتافتند و گفتند تعليم‏ يافته‏ اى ديوانه است (۱۴)

إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ
ما اين عذاب را اندكى از شما برمى داريم [ولى شما] در حقيقت باز از سر مى‏ گيريد (۱۵)

يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ
روزى كه دست به حمله مى‏ زنيم همان حمله بزرگ [آنگاه] ما انتقام‏ كشنده‏ ايم (۱۶)

وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ
و به يقين پيش از آنان قوم فرعون را بيازموديم و پيامبرى بزرگوار برايشان آمد (۱۷)

أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ
كه [به آنان گفت] بندگان خدا را به من بسپاريد زيرا كه من شما را فرستاده‏ اى امينم (۱۸)

وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّي آتِيكُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ
و بر خدا برترى مجوييد كه من براى شما حجتى آشكار آورده‏ ام (۱۹)

وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَنْ تَرْجُمُونِ
و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى برم از اينكه مرا سنگباران كنيد (۲۰)

وَإِنْ لَمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ
و اگر به من ايمان نمى ‏آوريد پس از من كناره گيريد (۲۱)

فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ مُجْرِمُونَ
پس پروردگار خود را خواند كه اينها مردمى گناهكارند (۲۲)

فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ
[فرمود] بندگانم را شبانه ببر زيرا شما مورد تعقيب واقع خواهيد شد (۲۳)

وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنَّهُمْ جُنْدٌ مُغْرَقُونَ
و دريا را هنگامى كه آرام است پشت‏ سر بگذار كه آنان سپاهى غرق‏ شدنى‏ اند (۲۴)

كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
[وه] چه باغها و چشمه ‏سارانى [كه آنها بعد از خود] بر جاى نهادند (۲۵)

وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ
و كشتزارها و جايگاه ‏هاى نيكو (۲۶)

وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ
و نعمتى كه از آن برخوردار بودند (۲۷)

كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ
[آرى] اين چنين [بود] و آنها را به مردمى ديگر ميراث داديم (۲۸)

انتهای پیام/