بر اثر بروز توفان‌های شن در منطقه سیستان آلودگی هوای سیستان به 3 برابر حد بحران رسید

به گزارش باشگاه خبر نگاران ،  مرتضی امیری اظهار داشت: منطقه سیستان به دلیل شرایط خاص اقلیمی و جغرافیایی در مسیر بادهای موسمی قرار دارد و این امر به دنبال خشکسالی دریاچه هامون در سال‌های اخیر شرایط بحرانی در منطقه ایجاد کرده است.
وی افزود: در حالی که مقیاس ریز گردها از 150 تا 250 پی‌پی‌ام در مرز هشدار و از 250 تا 625 در مرز اضطرار است وقوع توفان‌های اخیر شرایط منطقه سیستان را به حدی بحرانی کرد که این رقم به یک هزار و 846 پی.‌پی.‌ام رسید که سه برابر حد بحران است.
رئیس حفاظت محیط زیست زابل بیان کرد: حیات سیستان در گرو جاری بودن هیرمند و زنده بودن هامون است و هامون به مثابه قلبی است که تا کوچک‌ترین خللی در آن ایجاد می‌شود سایر بخش‌های دیگر را نیز با بحران مواجهه می‌سازد.
امیری تأکید کرد: اجرای مدیریت یکپارچه در داخل دریاچه هامون به منظور حفظ منابع آن و تأمین نیروی انسانی برای حفظ و نگهداری از آن و همچنین حمایت دولت از تمامی کسانی که حیات آنان بسته به هامون است امری اجتناب ناپذیر در حفظ این اکوسیستم حیاتی در منطقه می‌باشد. وی یادآور شد: حمایت دامداران و افرادی که از محل صنایع دستی و سایر فعالیت‌های مربوطه با این دریاچه به امرار معاش می‌پرداختند از سوی دولت امری ضروری بوده تا حداقل حیات باقی مانده که اکنون با مشقت حفظ می‌شود، بقا یابد.
رئیس حفاظت محیط زیست زابل با بیان اینکه اعمال مدیریت خردمندانه، خسارت‌های احتمالی به دریاچه هامون را تا حد زیادی کاهش می‌دهد افزود: منشأ همه گرفتاری‌های ناشی از ریز گردها و توفان‌های شن به خشکسالی و خشک شدن بستر رودخانه هیرمند منتهی می‌شود.
امیری اضافه کرد: در سال‌های اخیر توسط منابع طبیعی، کمربند سبزی که در منطقه ایجاد شده باید با آبرسانی صحیح و علمی از محل ذخایر طبیعی چاه‌نیمه‌ها به صورت دائمی حفظ شود.
وی گفت: باید با انتخاب حداقل 10 هزار هکتار از قسمت‌هایی از تالاب هامون به عنوان پایلوت در شرایط اضطراری با هدایت اصولی آب، اکوسیستم موجود در این منطقه را حفظ کرد.
رئیس حفاظت محیط زیست زابل تصریح کرد: تأمین نیروی انسانی برای حفظ تالاب هامون و اکوسیستم آن در شرایط موجود به حدی برای منطقه مهم است که نه تنها از بین بردن ذخایر تالاب را جلوگیری می‌کند بلکه با توجه به اینکه پوشش گیاهی و اکوسیستم این تالاب دچار استرس و خشکسالی است می‌تواند از آتش سوزی‌های احتمالی در منطقه هم جلوگیری کند.
امیری عنوان کرد: در چند ماه گذشته با بروز آتش‌سوزی که در منطقه حادث شد چندین هزار هکتار از حداقل پوشش گیاهی موجود و باقی مانده دچار حریق شده و در آتش از بین رفت.
وی تأکید کرد: ورودی آبی که از مسیر افغانستان به داخل هامون پوزک و صابوری ایران می‌ریزد با توجه به رسوباتی که انداخته باید لایروبی شود تا آب مسیر طبیعی خود را درون تالاب طی کند.
رئیس حفاظت محیط زیست زابل بیان داشت: دستکاری‌های خارج از منطق انسان‌ها هم می‌تواند به کاهش و یا افزایش استرس تالاب منجر شود و حفر کانالی که اخیراً توسط هنگ مرزی زابل از نوار نورمحمد خان تا چاه‌نیمه خورمه احداث شده سبب کاسته شدن ورود آب به داخل کشور و در نتیجه وجود بادهای موسمی در منطقه سیستان، خاکریزهایی که با ارتفاع چهار متر ایجاد شده‌اند توسط این باد به سمت دریاچه و منطقه سیستان هدایت می‌شوند.
امیری هشدار داد: هر گونه تغییرات بدون تحقیق، بررسی و کار کارشناسی در داخل اکوسیستم تالاب هامون با توجه به شکنندگی و حساسیت زنجیره بهم پیوسته آن می‌تواند خطرات و لطمات جبران ناپذیری را برای منطقه به وجود آورد./س