مردم اسکندریه به این بنا ساختمان اشباح و خانه ی جنیان می گویند. در سال ۱۹۶۱ یک مرد یونانی این ساختمان را بنا نهاد، اما از همان روزهای نخست زندگی در این ساختمان با مصائب و مشكلات زيادی مواجه شد و سرانجام در غروب یکی از روزهای گرم تابستان در حالی که او به همراه خانواده اش در سواحل اسکندریه قایق سواری می کردند، غرق شدند.
قبرستانی خاموش و مرموز در جنوب شرقی ترین نقطه ایران، استان سیستان و بلوچستان، شهر چابهار، روستای تیس. روستایی باستانی با قدمتی حداقل 2300 ساله که در آن اعتقادات و باورهای مردم بلوچ با راز آمیزی و سکوت ژرفناک طبیعت آن و آثار باستانی بر جای مانده پیوند خورده است و گورستان جن که بلوچ ها به آن «جن سنط» می‌گویند یکی از این رازهاست.
شاید هم باور مردم محلی درست باشد که ' این گورها متعلق به جن ها ست. آنها مردگان خود را در حصار این سنگ ها دفن کرده اند، شب که می رسد، جنها بر سر گور از دست رفتگان خود حاضر می شوند و به مویه و مرثیه سرایی مشغول می گردند. هر کس که شبانگاه گذرش بر این گورستان بیفتد، مورد نفرین جن ها قرار می گیرد و با عذابی سخت بعد از چند روز می میرد.'