روستای «دویدوخ» در استان خراسان شمالی، خواستگاه یکی از انواع نفیس‌ترین فرش‌های ایرانی است که نام و آوازه آن در آسیا و اروپا پیچیده و هنر دست زنان این خطه را به وسیله‌ی یک فرش تنیده در بطن قاب چوبی، به آن سوی مرز‌ها رفته است. در سالیان گذشته که هنوز تحریم و کرونایی وجود نداشت توریست‌های خارجی برای خرید به صورت مستقیم به دویدوخ می‌رفتند، اما هنر این روستا برای مردم ایران ناشناخته است و با نام این فرش غریبه بوده و یا نمونه‌هایی از آن را ندیده اند.
هنر و تولید انواع صنایع دستی به نوعی با پوست و خون مردم چهارمحال و بختیاری آمیخته شده است و فرش تنها یک گزینه و البته مهمترین مورد در بین مدل‌های مختلف صنایع دستی این استان می‌باشد.