روزشمار پیروزی انقلاب اسلامی/ ۱۵ بهمن ۱۳۵۷

حضرت امام خمینی طی یک سخنرانی، جوانان را به ادامه تظاهرات و اعتصابات فرا خواندند.
شورای انقلاب (به دنبال جلسه روز گذشته) درمورد پیشنهاد نخست وزیری دولت موقت به مهندس مهدی بازرگان، برای گرفتن جواب از وی تشکیل جلسه داد و مقرر شد معارفه وی فردا ۱۶ بهمن برگزار شود.
حضرت امام، طی حکمی مهندس بازرگان را مأمور تشکیل دولت موقت کردند.
شاپور بختیار باز هم تلاش کرد تا با امام خمینی ملاقات کند، اما امام قاطعانه اعلام کرد که تا استعفا ندهد او را نخواهد پذیرفت.
بختیار که تمام پایگاه هایش را از دست داده و در دفتر کار خود هم پایگاهی نداشت، همچنان با انجام مصاحبه‌های مختلف سعی در به رخ کشیدن قدرت خود داشت.
شاپور بختیار در مصاحبه مطبوعاتی گفت: «در‌های مذاکره با آیت الله خمینی همچنان باز است ... جمهوری اسلامی برای من مجهول است. من در برخی از اصول، نه با شاه و نه با آیت الله خمینی، سازش نمی‌کنم. اجازه تشکیل دولت موقت را به آیت الله خمینی نمی‌دهم و کسانی را که جنگ داخلی راه بیندازند، تیرباران می‌کنم.» وی همچنین گفت: «همه نظرات آیت‌الله خمینی را در لباس قانون تحقق می‌بخشم.»
امام خمینی در پاسخ به تهدید‌های دولت فرمودند: «من باید نصحیت کنم که دولت غاصب کاری نکند که مجبور شویم مردم را به جهاد دعوت کنیم. ما از ارتش می‌خواهیم هر چه زودتر به ملت متصل شوند. آن‌ها فرزندان ما هستند، ما به آن‌ها محبت داریم...»
امام همچنین در سخنرانی‌ها و دیدار با مردم، درباره اصول سیاست هایشان فرمودند: «تمام اتباع خارجی در ایران به صورت آزاد زندگی خواهند کرد. ما برای اقلیت‌های مذهبی احترام قائل هستیم. نظر من راجع به رادیو و تلویزیون و مطبوعات این است که در خدمت ملت باشند. دولت‌ها حق هیچ نظارت ندارند ...»
تلگرامی از سوی آیت‌اله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی در پی بازگشت امام خمینی به میهن، برای ایشان ارسال شد.
آیت‌اله سید محمدرضا گلپایگانی، اعلامیه‌ای در حمایت انقلاب اسلامی، خطاب به نمایندگان مجلس، هیئت دولت و امرای ارتش، منتشر کرد.
آیت‌اله سید محمدباقر صدر با ارسال نامه‌ای برای امام خمینی از عراق، از مبارزات ملت ایران حمایت کرد.
دولت بختیار، برداشت از سپرده‌های بانکی مردم را محدود کرد.
کارکنان نخست وزیری در پشتیبانی از مبارزات ملت ایران، اعتصاب کردند.
گروهی از نمایندگان مستعفی مجلس با امام خمینی دیدار کردند.
وزرای خارجه آمریکا و انگلیس، در مورد اوضاع ایران به گفتگو نشستند.
بغداد با اعزام هیئتی به عربستان، به بررسی وضعیت ایران و منطقه پرداخت.
ژنرال هایزر، فرستاده ویژه آمریکا به ایران، با اتمام مأموریت حساس خود برای حمایت نظامیان از بختیار، عازم آمریکا شد. وی به این علت ایران را ترک کرد که اقامتش، به احساسات ضد آمریکایی در ایران دامن می‌زد.
چندین پایگاه هوایی در سراسر کشور، علیه رژیم شاه شورش کردند. همافران نیروی هوایی بهبهان در طرفداری از امام خمینی، دست به راهپیمایی زدند. عده زیادی از افسران پایگاه هوایی همدان هم بازداشت شدند.
روحانیون و خانواده‌های همافران و درجه‌داران بازداشتی خواستار آزادی آنان شدند.
۸۰۰ نفر از کارکنان سازمان جغرافیایی ارتش کشور و خانواده‌هایشان به دیدار امام خمینی رفتند.
جواد شهرستانی شهردار تهران از سوی دولت بختیار، ممنوع الخروج شد.
دو تن از وزرای سابق به نام‌های عبدالمجید مجیدی و هوشنگ نهاوندی به دلیل سوءاستفاده و فساد، توسط فرمانداری نظامی بازداشت شدند.
خسرو قشقایی از رهبران ایل قشقایی پس از بیست و پنج سال تبعید در آمریکا، به ایران بازگشت.