یک روزی وقتی تلوزیون رو روشن کردم از دیدن نیما نهاوندیان که یکی از بچه های سال پایینی دانشگاهمون بود متعجب شدم. از اینکه میدیدم از هم دانشگاهی ها یکی تونسته به این مرحله برسه و پیشرفت کنه خوشحال شدم . اما چند روزه که تو شوک فوت آقای نهاوندیان هستم .حیف از جوانی و حیف از آروزهایی که داشت .
روحش شاد و یادش گرامی .
روحش شاد و یادش گرامی .
الفاتحه مع الصلواه
حادثه خبر نمیکنه .
روحش شاد ..........
خدايش رحمتش كند و به خانواده داغدارش صبر عنايت كند
مجري تلويزيوني محترم و قويي بود