سلام دوست عزیز . من خودم دانشجوی پرستاری ورودی 92 هستم . رشته خیلی خوبیه نسبت به آزمایشگاه از لحاظ کار هم مشکلی نداره خداروشکر فقط حقوقش نسبت به سختی کارش کمه اما اگه بخوای میتونی راحت ادامه تحصلیل بدی در مقطع ارشد و دکتری پست های مدیریتی بگیری یا تو دانشگاه تدریس کنی ... اگه درست خیلی خوب باشه میتونی به رشته مورد علاقت(پزشکی) هم بری

اوه اوه..نظامیا دیگه بحثشون جداست...واقعا نمیدونم چی بگم

ما هرگز منکر زحمت زحمت کشان نیستیم و دعاگوی شما بوده و هستییم

ایرانی لیاقت هیچی رو نداره..بار و بندیل ببند و برو داداش...خلق خدا فرقی نداره..هر چا خدمت کنی تفاوتی نداره..جایی که پایمالت میکنن بمونی گناه کردی..بروووو..

سلام دوست عزیز رشته بسیار بسیار خوبیه من بهت توصیه میکنم حتما تو این رشته تحصیل کن شرایط ادامه تحصیلیش هم تو ایران فراهمه تا دکتری همه در کشورهای همسایه ... اما باید باقدرت بخونی وکم نیاری منم برات آرزوی توفیقات روزافزون رو دارم و امیدوارم اول از همه چیز به اخلاق پرستاری پایبند باشی بعد بشی یک پرستار...

اگر علم ،عشق ،عرفان،انسانیت ،می خواهی برو پرستاری
چون رشته ایست باگستردگی و در حال حاضر
multidisciplinaryیا میان رشته ایی محسوب می شود از تخصصی ترین علوم بالینی گرفته مانند مغز و اعصاب تا علوم اجتماعی و روان شناسی
حیطه کاری بسیار گسترده ایی دارد دوست داشتی بیمارستانی کار می کنی اگه نخواستی کلینیکی و یا در بطن و سطح اجتماع
البته بدان باید خیلی درس بخوانی تا یک پرستار ماهر و قابلی بشی
و بعد از 4 سال تازه می شی پرستاری که یک پله بالا امده و تا فتح قله های موفقیت راه بسیار طولانی است
اصلا فکر نکن می توانیچند سال در را روی خودت ببندی و کتاب بخونی وقتی امدی بیرون شدی masterبلکه باید کار کنی و تئوری و نظریه هایی را که یاد گرفتی بکار ببندی و تجربه بدست اوری باید قدرت تحمل کار سنگین و خستگی را داشته باشی توان بدنی و روحی و
روانی در شغل ما مهم است نباید انتظار تشکر را داشته باشی اگر همراهی بد و بیراه گفت نباید ذره ایی در ارائه خدماتت خدشه ایی وارد کنی باید بدانی مدیون و مسئول جان انسان هایی باید بدانی که از زندگی و لحظه های خوشت روزهای تعطیلت شب هایت و...بزنی
درضمن پزشکان احترام و قدر پرستار باسواد و جدی را می دانند و حد اقل به لحاظ احترام
احترامت را خواهند داشت و این خودت هستی که عزت و کرامت خودت را تعیین می کنی
مثلا وقتی من کشیک میرم پزشک شب خوشحال می شود و می گویید خدارا شکر شما شیفت هستی
من ارزش کارم را در زلزله بم فهمیدم درست زمانی که تصمیم به تغییر رشته داشتم و با بهترین رتبه دانشگاهی ایستادم
هرگز برای مرفه بی درد کار نکردم
شهر به شهر و روستا به روستا رفته ام
همیشه در پی این بودم چی بخوانم و چه کنم که به درد فقیر ترین افراد جامعه مقیم کشور جهان سومی باشد
10 سال است که مطالعه و کار می کنم ولی هر گز نه خسته شدم و ته خودم را متخصص و علامه این رشته می دانم
نماز شب یعنی این
بجای اینکه شب در خانه ات با ارامش تسبیح دست بگیری و الهی العفو بگی نیمه های شب برسر بالین بیماران خدارا شکر کن
من خدارا نیمه های شب یافتم ولی نه بر سر جانماز
و روز با جدیت درس بخوان تا متخصص شوی
عرفان بی چراغ ظلماتی بیش نیست

توی ایران به پرستار از نظر مزایا کمتر توجه میشه دوست من علی الخصوص تو مقطع کارشناسی... اگه ارشد و دکتری بخونی و بری دانشگاه تدریس کنی یا پست مدیریتی تو بیمارستانی جایی بگیری شاید وضعت بهتر بشه