به نظر من گوش باطن تفاوت زبان رو درک نمیکنه خدا خواسته ایشون بفهمن اون فرد چی گفته اگه خدا میخواست به زبون خودش بهش میگفتن ولی دلیلی وجود نداره که حتما آقا به زبون اون فرد صحبت کنه.

عزیز دل باید اوّل ببینیم که مفهوم چشم برزخی رو قبول دارید یا نه؟ اگر قبول ندارید که هیج اگرم قبول دارید که باید بدونید چشم برزخی به یک نوعی از ادراک باطنی اطلاق می شه که می تونه اندیشه رو ادراک کنه ... انسان ها با کلمه فکر نمی کنند ولی وقتی می خوان به تفکّرشون شکل بدن در قالب کلمات بیانش می کنن ... مثلا وقتی شما نیّـت می کنید یعنی فکر می کنید که برید برای خودتون چایی بریزید اون عمل رو تبدیل به کلمه نمی کنید امّا اگه کسی از شما بپرسه کجا میرید اون موقع هستید که فکر و نیّت خودتون رو تبدیل به کلمه م یکنید و به زبان می آورید .... اگه این توضیح بنده رو قبول ندارید پس باید قبول داشته باشید که انسانهای اولیه که هیچ زبانی نداشتند حتما فکر هم نمی کردند! یا بچه های کوچک که تازه به دنیا آمدند زبان ندارند امّا فکر می کنند پس انسان با کلمه فکر نمی کنه ... در این حکایت هم آیت الله با چشم برزخی مفهوم تفکر ایشون رو درک کردند ولی چون خواستند پاسخ بدند مجبور بودند که به زبانی که خودشون بلند هستند و در این دنیا یاد گرفتند حرف بزنند و تبدیل به کلمه ش بکنند... پس نیاز بود که به مترچم بگند... البته این توضیحات من در صورتی هست که اصل قضیه ی چشم برزخی رو قبول داشته باشیم اگر نه که ... توضیحات من لازم نیست ... من خودم هم به صحت و سقم کامل این حکایت اشراف نداردو مطمعن نیستم که حتما واقعیّت محض باشه ... چون بعضی ها وقتی به کسی یا چیزی اعتقاد دارند خودشون رو توجیه می کنند که یه چیز کوچک رو که شنیدند به شکل های واقعی و خاطره وار تعریف کنند و سند و دلیل و منطق بیارند و بهشت اضافه کنند و فکر می کنند که کارشون درسته ....