خیلی سخته شوهرم اینجوریه ولی خودم خیلی پرشروشورم به هر زبانی بهش گفتم که مازنها نیاز داریم براش کتاب خوندم ....ولی اون میگه اینا حرف مفته نمی تونم تاجای مانباشید درک نمی کنید
مثل شوهر منه .الان چهار ساله ازدواج کردیم تا حالا اسمم و صدا نکرده با اینکه بسیار زیبا و کدبانو هستم کوچکترین احساسی را خرج من نمیکنه هر وقت باهاش حرف میزنم اصلا نگاه صورتم نمیکنه الان دچار افسردگی شدم از دستش
وقتي یه زن در زندگی مشترکش هیچ محبتی نبینی غیر قابل تحمله کار این خانوم قابل درکه اگه بخواد اینجوری ادامه بده حتما افسرده میشه میره اسایشگاه یا محبتو یه جا دیگه پیدا میکنه
بهترین کار صبر و بردباری شماست . حتماً جواب میده. و نتیجه صبر شیرینی و پیروزیه و اجرش هم با خداست. صبر صبر و باز هم صبر . مثل پدر و مادر هامون خداییش چقدر با صبر و حوصله بودن. خیلی وقتها عشق عملی ماندگارتر از زبونیه.
با مشاور خوب در میان بزار راه حلش رو بهت می گه نگران نباش بعضی مردا اینطورن ولی خودت هم مقصری خانم بهش یاد بده ...من از همسرم یاد گرفتم باور کن الان عاشقشم .
ﯾﮑـــــﯽ ﮐﻪ ﺁﺩﻣﻮ ﺻﺪﺍ ﮐﻨﻪ ،
ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﮐﻮﭼــﯿﮑﺶ ﺻﺪﺍ ﮐﻨﻪ .. .
ﯾﻪ ﺟــــــﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺁﺩﻡ ﺭﻭ ﺧﻮﺏ ﮐﻨﻪ ؛
ﯾﻪ ﺟـــــﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﻫﯿﭽــــﮑﺲ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻠﺪ ﻧﺒــﺎﺷﻪ …
ﯾﮑــــــﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺁﺩﻡ ﺭﻭ ﺑﻠﺪ ﺑﺎﺷﻪ !