روزها میگذره و دوباره فراموش میشه این روزهای تلنگری.... همه دنبال دلمشغولی زندگی روزمره میرن.... ولی باز هم چشمهای منتظر وجود داره... بازهم استخوانهای بی پلاک آورده میشه.... ولی پدر من نمیاد... حتی استخوانش
سلام ودرود خدابرمردان واقعی وبهشتی .امیدواریم مدیون خونشان نشویم.جوانان امروز بدانند ما به این سادگی ها به اینجا نرسیدیم.خداکنه ماروهم ببخشند و هم شفاعتمون رو پیش سید الشهدا بکنند.
شهدا دست ما هم بگیرید
دلای شکسته بی شمارن
چه سخته مادری چشمش به درباشه
چه سخته ازعزیزش بی خبریاشه.
فقط دارم اشک میریزم..............شهدا تواین روزای عیدسلاممونوبه اربابمون برسونید
چیزی بجز شرمندگی نداریم برای گفتن.
اجرتون با ابا عبدالله الحسین
درود بر شرافتشان درود