مقاله کاملی بود جدا از هرگونه حاشیه ای که دوستان اعلام کردن, اطلاع رسانی دقیق بود ممنون

خیلی هم خوب

باور بفرمایید موضوع "حریم خصوصی" (privacy) همه جای دنیا موضوع خیلی خیلی مهمی به حساب می آیدو هر روز مهم تر هم می شود.
باید مراقبت از آن را از دولتها واقعا خواست!

اوووووووووووه!!!!! چه پر حرف!!!!!

من مهندس کامپیوتر و نرم افزار و ...نیستم ولی اطلاعات عمومی تقریبا
قابل قبولی از این فضا دارم مقداری هم به تجربه یاد گرفته ام مثلا یک
بار از یک قاضی انتقاد داشتم رفتم سایت قوه قضایی و جملات تندی
نوشتم برایم اخطار دادن که ip ی شما ثبت شد. و شما شناسایی
شدید. خپ که چی؟ من که نمی خواستم شناسایی نشوم اتفاقا می
خواستم یکی به دادم برسد و ازم دلجویی کند که چه کسی به تو
ظلم کرده و چرا ناراحتی؟
حالا اگر قصد این باشد که مردم را بترسانیم که در فضای امنیتی و پلیسی قرار دارید و حق ندارید از کسی انتقاد کنید و یا تند برخورد کنید
خب پس به کجا بگوییم ؟ پس آزادی بیان چه می شود؟
و اگر کاستی ها را نگوییم و رفتارهای اشتباه را نگوییم و انتقاد نکنیم
آنگاه جامعه مثل مردابی خواهد شد که گندش همه را نابود خواهد کرد
جامعه پویایی اش به این است که که مثل اقیانوس بخروشد تا گند نزند
در نگاه دیگر اگر چنین نباشد عده ای از فضای امنیتی سو استفاده
کرده و آنچه خود می پسندد انجام خواهند داد در چنین شرایطی این
مدنیت و قانون است که هر روز مهجورتر شده و به حاشیه رانده می شود
آنگاه دیکتاتوری و سلیقه ای عمل کردن افراد در دستگاهها رایج می شود.
از منظر دیگر وقتی در جامعه ای به کسی ظلم می شود و یا مشکلات
دیگری که معمولا در دوران گذر کشورها و حال و هوای توسعه ایجاد میشود
مردم نتوانند دق دل خود را به کسی بگویند مشکلات در درون و ذهن آنها
رسوب می کند و در نهایت به انفجار می انجامد که بدتر از گناه است.
خروجی هم این خواهد شد که مردم به بیرون از کشور و بیگانگان مراجعه
می نمایند و چشم و گوش به خارج مرزها می دوزند.
و هزاران مشکل دیگر که شماها بهتر از من می دانید که در این مجال نمی گنجد.
من معتقدم مسئولان مثلا سران قوا و فرماندهان رده بالای اجتماعی
روسای بانک و...
خودشان ترتیبی اتخاذ کنند که مردم از خودشان و عملکرد حوزه های زیر مجمو عه شان انتقاد کنند و یا حتی بد و بیراه بگویند
این چند ین فایده دارد که بنده فقط به اندکی از آنها اشاره میکنم
بقیه را هم خودتان بهتر از من می دانید.
1- مسئولان از عملکرد اشتباه زیر مجموعه خود آگاه می شوند و اصلاح
می کنند.
2- زیر دستان مجموعه ها جرات اعمال فرا قانونی و سلیقه ای و خلاف
قانون پیدا نمی کنند چرا که می دانند فرادستان رصد می کنند در نتیجه
حق کشی و اختلاس و دزدی و قانون گریزی و پارتی بازی و زورگویی
و... جمع خواهد شد
3- مردم به لحاظ روانی تخلیه می شوند و مسئولان را دوست می دارند
و احساس خودی می کنندگرچه مشکلشان هم حل نشود. لذا درون ریز
نخواهند داشت و عصبیت ها و رفتار های خطر ناک در جامعه کمتر
می شود. و همه اعتماد می کنند که کسی در بالا حداقل صدایشان
را می شنود.
4- همه می دانیم که در کشورهای در شرایط ما 80 درصد قانون توسط
مجریان در سطوح مختلف عالی ، میانی و پایین به دلیل عدم توسعه انسانی و مدنی زیرپا گذاشته می شود بنابراین ارتباط مردم و مسئولان
در تخفیف این مشکل راه گشا می شود.
5- مردم فکر نمی کنند که به خاطر عدم توجه مسئولان دارند له می
شوند و توجهی نمی شود بلکه احساس غرور و مهم بودن می کنند
گرچه کاذب و بی فایده باشد و مشکلی را حل نکند
6- مردم احساس تعلق به ملیت و میهن پیدا می کنند و به تبع آن احساس امنیت می کنند و کشورشان و مسئولان را دوست می دارند.
به هر حال اگر من مسئول بودم علی الخصوص مسئول رده بالا
حالا که ارتباطات تا حدی در کشور ما توسعه یافته حتما برای خود
کانالی در نظر می گرفتم که مردم در آن حرفشان را بزنند یا حتی
برام فحش بدهند و همه را هم اگر هم فرصت نمی شد می گفتم برایم
گزارش کنند و عینا با حفظ اصل مطلب هم بگویند.
و...

دوست عزیز نویسنده مقاله به نظر شما ما چه اطلاعات شخصی و یا مهمی داریم که بترسیم گوگل و ... از ما جاسوسی کنند.

به عنوان یک مهندس کامپیوتر که 12 سال است در آی تی کار می کنم به عرضتان می رساند که مقاله تان تنها و تنها جنبه سیاسی و ترسانندگی دارد و هیچ ارزش دیگری ندارد