با سلام.من هم با بخشهایی از کامنت شما موافقم. در جنگهای قادسیه و نهاوند هم سپاه ایران علارقم برتری که از نظر تجهیزات نظامی و تجربه جنگ با دشمنان بزرگ داشت ولی به خاطر غرور زیادی که بین ایرانیان بود و از طرفی به خاطر خوشگرانی و تن پروری سربازان و نظامیان و اهل شمشیر و رزم در آن زمان جنگ را به یک عده بیابانگرد باختند.در صورتی که خود را پیروز میدان میدانستند.این در حالی بود که سپاه اعراب به فرماندهی عمر را هم نمیتوان سپاه اسلام به ان معنی و مفهومی دانست که سپاه اسلام در صدر اسلام به رهبری خود پیامبر داشت.پس این موضوع که اعراب در زمان حمله به ایران مانند جنگهایی که خود پیامبر(ص) در آن حضور داشتند فقط به خاطر دین و اسلام و خدا میجنگیدن هم قابل پذیرش نیست. پس به راحتی میتوان نتیجه گرفت که یکی از دلایل مهم و تاثیر گذار شکست ایرانیان از اعراب در آن زمان همین موضوع غرور و تن پروری سربازان و خارج شدن ازاستانداردهای نظامی آن زمان بود.البته دلایل دیگری هم نقش داشتند.به امید فرج و ظهور قطب عالم امکان حضرت صاحب الزمان(ع)