مرحوم آيت‌الله حاج شيخ علي افتخاري گلپايگاني كه از شاگردان آيت‌الله العظمي حاج شيخ محمدتقي بهجت محسوب مي‌شد درباره نحوه برخورد اين عالم رباني با مردم و سلوك فردي‌شان اينگونه بيان مي‌كند.
جوان‌آنلاين: مرحوم آيت‌الله حاج شيخ علي افتخاري گلپايگاني كه از شاگردان آيت‌الله العظمي حاج شيخ محمدتقي بهجت محسوب مي‌شد درباره نحوه برخورد اين عالم رباني با مردم و سلوك فردي‌شان اينگونه بيان مي‌كند.
اهتمام آيت‌الله بهجت به مباحث امامت و مداومت او بر ادعيه و زيارات مأثوره، ساده زيستي و شهرت گريزي ايشان در كنار تأكيد بسيار بر تعقل از ويژگي‌هاي برجسته ايشان است.
ايشان تا جايي كه در توان داشت نمي‌خواست پاسخ رد به مراجعه‌كنندگان بدهند. يك روز حوالي ساعت ۵/۹ صبح به خانه‌شان رفتم. منزل ايشان كوچك بود و سه اتاق داشت. يكي از اتاق‌ها اندروني بود و ديگري اتاقي كه بخشي را به كتابخانه و بخش ديگري را به پذيرايي از مهمانان و مراجعه‌كنندگان اختصاص داده بودند.
من هر روز حدود نيم ساعتي خدمت ايشان مي‌رفتم و ايشان هم روي لطف و توجهي كه به من داشتند، كليد منزلشان را به من داده بودند كه هر وقت بخواهم، بتوانم به آنجا بروم. آن روز ديدم كه شخصي دم در ايستاده و آقا هم به خاطر گرماي تابستان با يك پيراهن نازك و عرقچين دم در آمده‌اند و دارند با او حرف مي‌زنند.
جلو رفتم و سلام كردم و ديدم آن شخص دارد از دست تنگ و فشار معيشت با آقا صحبت مي‌كند و از ايشان مي‌خواهد دعايي را به او تعليم بدهند تا از وضعيت مشقت‌بار خود خلاص شود.
آقا به ايشان فرمودند:«صبح و شب اين دعا را بخوانيد: اللهم اغنني بحلالك عن حرامك و بفضلك عن من سواك.» آن آقا گفت:«يادم نمي‌ماند. بي‌زحمت بنويسيد و بدهيد.» آقا به من فرمودند:«آقاي افتخاري! بنويسيد و به ايشان بدهيد.» من خودم مي‌خواستم «بطاعتك عن معصيتك» را هم بيفزايم كه آقا فرمودند:«اين كار را نكن.» آقا فرمودند:«بعد از آن هم صلوات بفرستيد. ان‌شاءالله اثر دارد.»
) چه قدر رحمت خداوند شامل حال کسانی است که بی تفاوت نباشند و برای رفع این همه ابتلائات و بلاهایی که مسلمانان و بر اهل ایمان وارد می شود، گریه و تضرع و ابتهال کنند! (در محضر بهجت:۱/۱۸۷)
***
۲) آیا درست است که ما راحت بنشینیم و نظاره‌گر باشیم و برادران و خواهران ایمانی ما در دست ظالمان گرفتار باشند؟! ... آيا مى‌شود رييس و مولاى ما حضرت ولى عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف محزون باشد، و ما خوشحال باشيم؟!» (در محضر بهجت، ج۲،شماره۲۶۷.)
عاجزترين مردم كسى است كه از دعا كردن عاجز باشد! («أَعْجَزُ النّاسِ، مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ.») و مؤفّق كسى است كه دعايش با شرايط، يعنى به شرط توبه و صادقانه و حقيقى و مستمرّ باشد، و در صورت تأخير در اجابت نا اميد نشود و دست از دعا و تضرّع و التماس برندارد و مأيوس نشود، زيرا يأس از رحمت خدا و استجابت، از بلايى كه براى برطرف شدن دعا مى كند، بدتر است. از آيه ى شريفه: «فَلَوْلاَآ إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَـكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ؛ پس اى كاش كه وقتى بلا و سختى ما به آنان مى رسید، تضرّع مى كردند؛ ليكن دل هاى آنان سخت گرديده است.» استفاده مى شود كه در مقابل تضرّع، قساوت قلب است!
البته تضرع و دعا، نه آن وقت كه خانه ى ما را خراب مى كنند، بلكه الآن هم كه خانه هاى برادران و خواهران دينى ما را خراب مى كنند، بايد دعا كنيم؛ زيرا خانه ى برادران دينى مثل خانه ى خود ما است. خدا كند كه به دواى درد خود در اين مواقع مُلْهَم شويم. (سایت آیت الله بهجت
امروز هرکس نماز بخواند و برای رفع ابتلائات مسلمان‌ها بعد از نماز دعا نکند، معلوم می‌شود برای رفاه حال دنیای خود هم قاصر بلکه مقصِّر است، در امر آخرت که هیچ! «مَن أصبَحَ وَ لا یَهتَمُّ بِأُمُورِ المُسلِمِینَ، فَلَیسَ بِمُسلمٍ؛ هرکس صبح کند و به امور مسلمانان اهتمام نورزد، مسلمان نیست.»
لغات مشکل
قاصر: کسی که ناخواسته اشتباه کرده
مقصّر: کسی که آگاهانه اشتباه کرده (در کسب علم کوتاهی کرده)
منبع
خطاب من به اوناييه كه ميگن خودكشى مد شده اقاخانم يقين داشته باش اگه فقط به خاطر مد بود اولين نفرى كه خودشو ميكشت شما بودى واقعا انسان اين خبرهارودرمورد هم وطناش ميخونه اشك توچشاش جم ميشه
مگه هرکی مشکل داره باید خودکشی کنه؟ الان یعنی هرکی خودکشی نمیکنه داره تو محله گل و بلبل زندگی می کنه؟؟..خودکشی گناه کبیره س، هیچ کس حق نداره به خودش آسیب بزنه، حتی اگه مشکلاتش زیاد باشه
جوان‌آنلاين: مرحوم آيت‌الله حاج شيخ علي افتخاري گلپايگاني كه از شاگردان آيت‌الله العظمي حاج شيخ محمدتقي بهجت محسوب مي‌شد درباره نحوه برخورد اين عالم رباني با مردم و سلوك فردي‌شان اينگونه بيان مي‌كند.
اهتمام آيت‌الله بهجت به مباحث امامت و مداومت او بر ادعيه و زيارات مأثوره، ساده زيستي و شهرت گريزي ايشان در كنار تأكيد بسيار بر تعقل از ويژگي‌هاي برجسته ايشان است.
ايشان تا جايي كه در توان داشت نمي‌خواست پاسخ رد به مراجعه‌كنندگان بدهند. يك روز حوالي ساعت ۵/۹ صبح به خانه‌شان رفتم. منزل ايشان كوچك بود و سه اتاق داشت. يكي از اتاق‌ها اندروني بود و ديگري اتاقي كه بخشي را به كتابخانه و بخش ديگري را به پذيرايي از مهمانان و مراجعه‌كنندگان اختصاص داده بودند.
من هر روز حدود نيم ساعتي خدمت ايشان مي‌رفتم و ايشان هم روي لطف و توجهي كه به من داشتند، كليد منزلشان را به من داده بودند كه هر وقت بخواهم، بتوانم به آنجا بروم. آن روز ديدم كه شخصي دم در ايستاده و آقا هم به خاطر گرماي تابستان با يك پيراهن نازك و عرقچين دم در آمده‌اند و دارند با او حرف مي‌زنند.
جلو رفتم و سلام كردم و ديدم آن شخص دارد از دست تنگ و فشار معيشت با آقا صحبت مي‌كند و از ايشان مي‌خواهد دعايي را به او تعليم بدهند تا از وضعيت مشقت‌بار خود خلاص شود.
آقا به ايشان فرمودند:«صبح و شب اين دعا را بخوانيد: اللهم اغنني بحلالك عن حرامك و بفضلك عن من سواك.» آن آقا گفت:«يادم نمي‌ماند. بي‌زحمت بنويسيد و بدهيد.» آقا به من فرمودند:«آقاي افتخاري! بنويسيد و به ايشان بدهيد.» من خودم مي‌خواستم «بطاعتك عن معصيتك» را هم بيفزايم كه آقا فرمودند:«اين كار را نكن.» آقا فرمودند:«بعد از آن هم صلوات بفرستيد. ان‌شاءالله اثر دارد.»
***
۲) آیا درست است که ما راحت بنشینیم و نظاره‌گر باشیم و برادران و خواهران ایمانی ما در دست ظالمان گرفتار باشند؟! ... آيا مى‌شود رييس و مولاى ما حضرت ولى عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف محزون باشد، و ما خوشحال باشيم؟!» (در محضر بهجت، ج۲،شماره۲۶۷.)
عاجزترين مردم كسى است كه از دعا كردن عاجز باشد! («أَعْجَزُ النّاسِ، مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ.») و مؤفّق كسى است كه دعايش با شرايط، يعنى به شرط توبه و صادقانه و حقيقى و مستمرّ باشد، و در صورت تأخير در اجابت نا اميد نشود و دست از دعا و تضرّع و التماس برندارد و مأيوس نشود، زيرا يأس از رحمت خدا و استجابت، از بلايى كه براى برطرف شدن دعا مى كند، بدتر است. از آيه ى شريفه: «فَلَوْلاَآ إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ وَلَـكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ؛ پس اى كاش كه وقتى بلا و سختى ما به آنان مى رسید، تضرّع مى كردند؛ ليكن دل هاى آنان سخت گرديده است.» استفاده مى شود كه در مقابل تضرّع، قساوت قلب است!
البته تضرع و دعا، نه آن وقت كه خانه ى ما را خراب مى كنند، بلكه الآن هم كه خانه هاى برادران و خواهران دينى ما را خراب مى كنند، بايد دعا كنيم؛ زيرا خانه ى برادران دينى مثل خانه ى خود ما است. خدا كند كه به دواى درد خود در اين مواقع مُلْهَم شويم. (سایت آیت الله بهجت
لغات مشکل
قاصر: کسی که ناخواسته اشتباه کرده
مقصّر: کسی که آگاهانه اشتباه کرده (در کسب علم کوتاهی کرده)
منبع
کتاب در محضر بهجت، ج3، ص221، نکتۀ 1668
فکر میکنن که کلاس داره خدکشی هم خخخخخخخخخ