درود به این جانباز عزیز که حرف دل خیلیهاروزد من نه جانبازم نه کاره ای فقط ی بچه روستایی ام که بواسطه کاری همسرم درسرایداری مدرسه ای ساکنم بعد ازفوت پدرم وحضرت امام بواسطه وجود پربرکت رهبر عزیزمان هیچ وقت فکریتیم بودن را احساس نمیکردم وتابهحال دوبار عمل قلب انجام دادم که به لطف خداوند بهبودی کامل حاصل شده ولی پس ازشنیدن سخنان رهبری عزیز دوباره هم ناراحتی قلبی هم فکر یتیمی پس از ۴۵سالگی وجودمو آزرده میکند لطفا به هرطریق ممکن به ایشان بفرمایید درسته همه رفتنی هستیم ولی....جانم فدای رهبر
آقا جان سلام.آقا جان جواني19ساله هستم‘سن شما و من فاصله ي زيادي دارد.دربسياري از مسائل ذهن شما و من افكار متفاوتي دارد.شما ساده زيست اما من متفاوت.موهايم سيخ سيخ‘ شلوارم تنگ ‘صورتم بدونه ريش‘دكمه بلاي پيراهنم باز و........ اما اما اما يك چيز را مطمئنم.اينكه رهبرم هستي آقاجان.حرفِ رفتن نزن آقا.آقاجان شماخوب مي دانيد اميد يعني چي.آقاجان اميد مايي.آقا جان بعد از خدا و امام زمان ع شما ستون نگهدارنده اين كشور هستيد.آقا جان كشورم مثل يك خودرو است خودرويي كه لياقت فرمان گرفتنش رافقط شما داريد.آقا جان حرف رفتن نزنيد چون دراين رابطه قلب ما ظعيفه ظعيفه.آقا جان باوجودشماست كه قلبمان قويِ قويِ.سلامتيت صلوات
خدایا دارم میمیرم
اقای ما مولای ما سید علی
نائب المهدیِ ما سید علیست
قلب یک انسان سالم درد میگیرد چه برسد به جانباز عزیز 70%.
ارتش دنیا نتواند که جوابم دهد...