جقد عمر زیبایی و طراوت این بدن که این همه براش زحمت میکشیم کوتاهه،چقدر زندگی کوتاه و بی ارزشه،و زود تموم میشه،کاش همه این موضوع رو درک میکردن و واسه این زندگی زودگذر کم تر به هم ظلم میکردن
مرگ حق است این جسم فانی و فرتوت میشود آنچه مد نظر است عمل صالح هستش.بعد از مرگ روح احضار مشود و جسم خوراک باکتری سوسک غیره می شود .نکیر منکر شروع به بز خواستت میکنن...هر آنچه اعمالت باش گوشه کفنت مینویسن گردن گیرت میکنن..تا قیامت....سخت لحظات بر انسان هستش .حتی زمانی که میمیرید روحتون به درگاه خدا میره برا چند دقیقه ولی چه بر سر شما میگذر خدا داند ..همین که قبل از خاک سپاری تابوتو چند بار زمین میزارن بلند میکنن...برا میت وقت خیلییی زیاد هستش...خداوندان شاالله ازفشار قبر عذاب قبر مارو نجات بده.آمین با رب العالمین
از کحا میدونی ک حالا حالاها زنده ایی ای بنده ی خدا...؟؟اگر ب جوانی و سن کمت میبالی بدون چه بسیار بودن جوانان سینه ستبری ک در یک لحظه با یه اتفاق با یه حادثه ازین دنیای کاملا فانی رفتن...انشالله خدا عمر باعزت بهت بده ولی از همین حالا تا میتونی بفکر عقوبت خودت باش...سعی کن بنده گناهکارش نباشی...میدونم شاید بگی برو بفکر خودت باش اره من از همه بدتر گناهکار تر فقط چون گفتی حالاحالاها هستی خواستم فقط بگم تنها چیزی ک هیچ جوره نمیشه ازش مطمئن بود زمان مرگه...از امام علی(ع)پرسیدن:بزرگترین اسرار چیه؟گفتن مرگ...یعنی حتی پیامبرو امامشم نمیدونستن مرگ و لحظه مرگ چیه کی و چگونه اتفاق میوفته!!!مراقب خودت باش.یاحق...
امیر
۱۲:۱۸ ۰۱ شهريور ۱۳۹۶
همه ی ما میمیریم. هیچ راه فراری نیست. بدن همه ما هم مثل اجسادی که تو این تصاویر هست میگنده و از هم متلاشی میشه. ۵۰ سال بعدش هم دیگه هیچ نام و نشانی از ما نمیمونه و کسی دیگه به فکر ما نیست. حتی شاید بعد از چند دهه محل قبر ما را هم تبدیل کنند به فضای سبز، خیابان، یک مرکز تجاری و... پس به چیه خودمون اینقدر می نازیم. چرا اینقدر با کبر و غرور روی زمین راه میریم؟ چرا اینقدر فخر میفروشیم؟ چرا فکر میکنیم اگر امکاناتی هم در اختیارمون هست، اون امکانات ابدیه؟ متاسفانه وقتی میمیریم تازه میفهمیم همه ی اون چیزهای مادی که ارزش میدونستیم توهمی بیش نبوده. فقط خدا به ما رحم کنه
اصلا ترسناک نیست وقتی ادم می میرد که دیگه چیزی حالیش نیست بدنش را بسوزانند یا تکه تکه کنند دیگه مرده.این حقیقت زندگی هر موجود زنده ای است.اصل کار روح است که پر میکشد. ما انسان ها همه روح هستیم که داخل این جسم دمیده شدیم.و پس از مرگ این جسم بیرون می اییم و زندگی جدیدی در دنیای دیگر اغاز میکنیم.