تقدیم به دختر ناز ومظلوم افغان ستایش قریشی که مظلومانه وغریبانه در دیار غربت جان سپرد تا دل میلیونها ایرانی را به درد آورد خدا قاتلش را لعنت کند دوباره نم نم بارون صدای شرشر ناودون
دل بازم بی قراره
دوباره رنگ چشاتو خیال عاشقی باتو
این دل آروم نداره نداره نداره
شبامو خواب نوازش ، دوباره هق هق و بالش
گریه یعنی ستایش
ستایش تو و چشمات ، دلم هنوز تورو میخواد
دل بازم پر زده واسه عطر نفس هات
اتاقم عطر تو داره ، دلم گرفته دوباره
کار من انتظاره
یه عکس و درد دلامو ، میریزه اشک چشامو
غم تمومی نداره نداره نداره
صدای باد و کوچه ، داره تو خونه می پیچه
قلبم آروم نمیشه
بغل گرفتمت انگار ، دوباره خوابه و تکرار
باز نبودی و من تکیه دادم به دیوار
ستایش یعنی این دیوونگی ها
شبیه حس خوب تو دل ِ ما
نگا کن تو چشای بیقرارم
چقد این لحظه هارو دوست دارم
تصور میکنم پیشم نشستی
چقد خوبه چقد خوبه که هستی
ستایش یعنی این حسی که دارم
نمی تونم تورو تنها بزارم
تقدیم به ستایش کوچولوی مظلوم که در غربت چشم از دنیا فروبست ستایش شد شقایق و سپیده گل گفت
ستایش پاره پاره شد اما نیفتاد
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر که مثل تو باشه
سرش بالای داره
وقتی تو رفتی واسه ما روز عزا بود
تو ماتمی که
گریه هایش چه بی صدا بود
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر کی مثل تو باشه
سرش بالای داره
وقتی تو رفتی نفس نداشتی
راه گریز از قفس نداشتی
مرگ تو اما آغاز ما بود
آغاز خط پرواز ما بود
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر کی مثل تو باشه
سرش بالای داره
تقدیم به ستایش کوچولوی افغان که ناجوانمردانه وبی گناه به قتل رسید بازهم این غم بزرگ را خدمت خانواده ی محترم قریشی تسلیت عرض می کنم مارا در غم خودتان شریک بدانید از مسوولین محترم عاجزانه خواهشمندیم نگذارند خون این طفل معصوم پایمال شود چرا که روزی همه می میریم وباید پاسخگو باشیم (کل من علیها فان) ستایش شد شقایق و سپیده گل گفت
ستایش پاره پاره شد اما نیفتاد
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر که مثل تو باشه
سرش بالای داره
وقتی تو رفتی واسه ما روز عزا بود
تو ماتمی که
گریه هایش چه بی صدا بود
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر کی مثل تو باشه
سرش بالای داره
وقتی تو رفتی نفس نداشتی
راه گریز از قفس نداشتی
مرگ تو اما آغاز ما بود
آغاز خط پرواز ما بود
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر کی مثل تو باشه
سرش بالای داره
دل بازم بی قراره
دوباره رنگ چشاتو خیال عاشقی باتو
این دل آروم نداره نداره نداره
شبامو خواب نوازش ، دوباره هق هق و بالش
گریه یعنی ستایش
ستایش تو و چشمات ، دلم هنوز تورو میخواد
دل بازم پر زده واسه عطر نفس هات
اتاقم عطر تو داره ، دلم گرفته دوباره
کار من انتظاره
یه عکس و درد دلامو ، میریزه اشک چشامو
غم تمومی نداره نداره نداره
صدای باد و کوچه ، داره تو خونه می پیچه
قلبم آروم نمیشه
بغل گرفتمت انگار ، دوباره خوابه و تکرار
باز نبودی و من تکیه دادم به دیوار
ستایش یعنی این دیوونگی ها
شبیه حس خوب تو دل ِ ما
نگا کن تو چشای بیقرارم
چقد این لحظه هارو دوست دارم
تصور میکنم پیشم نشستی
چقد خوبه چقد خوبه که هستی
ستایش یعنی این حسی که دارم
نمی تونم تورو تنها بزارم
ستایش پاره پاره شد اما نیفتاد
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر که مثل تو باشه
سرش بالای داره
وقتی تو رفتی واسه ما روز عزا بود
تو ماتمی که
گریه هایش چه بی صدا بود
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر کی مثل تو باشه
سرش بالای داره
وقتی تو رفتی نفس نداشتی
راه گریز از قفس نداشتی
مرگ تو اما آغاز ما بود
آغاز خط پرواز ما بود
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر کی مثل تو باشه
سرش بالای داره
ستایش پاره پاره شد اما نیفتاد
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر که مثل تو باشه
سرش بالای داره
وقتی تو رفتی واسه ما روز عزا بود
تو ماتمی که
گریه هایش چه بی صدا بود
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر کی مثل تو باشه
سرش بالای داره
وقتی تو رفتی نفس نداشتی
راه گریز از قفس نداشتی
مرگ تو اما آغاز ما بود
آغاز خط پرواز ما بود
ستایش آی ستایش
این رسم روزگاره
هر کی مثل تو باشه
سرش بالای داره
ایا اگر پدر مقتول هم بودی اینطور ژشت روشنفکری می گرفتی