اگر آمار بالا به تفکیک رشته صورت گیرد، خواهید دید که بیشترین بیکاری مربوط به رشتههایی است که شامل کارآموزی و طرح نیستند که فارغالتحصیل، با نیازهای محیط کار آشنا شود و برعکس محیط کار شناخت بهتری از نیرو داشته باشد. در حال حاضر برای آقایون که تا کارت پایان خدمت نداشته باشند، کار بی کار! در حین تحصیلم که طبق قانون مجاز به جذب در جایی نیستند! بعد از خدمتم که برای کار اقدام میکنن ازشون سؤال میشه که چند سال سابقه داری؟!! خوب میشه بفرمایید کِی به این فرد اجازه کار دادید که توقع سابقه کار دارید؟!!
من فوق لیسانس دارم سال گذشته مثلا تلاش کردم برم به یکی از مراکز فنی حرفه ای یه چیزی یاد بگیرم اما اینقدر این مراکز در نواحی دورافتاده قرار دارند که حساب سرانگشتی که کردم دیدم برای 160 ساعت اموزش باید بالای 2 میلیون خرج رفت امد کنم برای همینم بیخیال شدم بدبختی اینه که بعضی رشته ها میشه مجازی مهارت اموزی بشه اما اوناهم ناقص انجام میشه و
مشکل اصلی دانشگاه آزادهست هیچ حساب و قاعده ای نداره
هرسال هزاران نفر رو میگیره وباکمترین بهره وری مفید و بالاترین هزینه فارغ التحصیل که به خانواده دانشجو متحمل میکنه عملا شده قوز بالا قوز
مسئله بيكاري بخشي از آن مربوط ميشود به روابط ما با دنيا تا وقتيكه روابط حسنه وخوب نشود و آنها به ما اعتماد نكنند وضع همين است و هيچ رئيس جمهوري نمي تواند آنرا حل كندچون تكنولوژي دست آنها است و ديگر شعار است هيچ فارغ التحصيلي قبول نميكند كه با داشين مدرك برود در روستا كشاورزي كند و زعفران و خرما بكارد اگر ميليارد ها سود داشته باشد خيلي از اينها دنبال ميز و صندلي هستند و بخشي از آنها توانايي عملي كار كردن را دارند بايد از صنايع كوچك حمايت بشود كه نمونه هاي آن در چين است استفاده كرد بايد از چين كپي برداري كنيم هر چند چين جعميت زيادي دارد و با كمترين مزد توليد ميكنند و اين براي انها يك مزيت است ولي خيلي از چيزها ميتوان ساخت كه به اطراف فرستاد كه چين بازارهاي آنرا ندارد البته كالاي درجه يك و ارزانتر درجه دو را ميتوان در برنامه قرار داد با حمايت دولت تا پا بگيرند بعد ميتوان آنها را ول كرد تا سر پاي خود بايستند
باسلام :عزیزان من وقتی سیستم آموزش کشور ازپایه غلط است وبراساس مدرک ونمره بنا شده چه انتظاری دارید 1- گرایش به رشته های خاص به دلیل فاصله درآمدی2-عدم گسترش آموزشگاههای فنی وحرفه ای3-پذیرش بسیاری از رشته ها که بیش از حد ظرفیت کار کشورایران است4-گسترش بی رویه دانشگاهها بخصوص آزاد وغیر اتفاعی5-کیفیت پایین دانشگاهها ومدرسین6-عدم ارتباط دانشگاه با صنعت7- عدم ارسال نیروی کار به خارج کشور بدلیل روابط بدمان با کشورهای بخصوص همسایه،وغیره
مااشا... عالیمقامان و فرزندانشان و دامادهایشان برادر هایشان پسر و دختر برادر و خواهرانشان عمه هایشان خاله و داییهایشان ....... اینقدر گرسنه هستن //تا اینا بخوان سیر بشن //چهار سال یا هشت سال تمام شده میرن //یه گرسنه دیگه میاد// چیزی به مردم نمیرسه....
معضل بیکاری و نیز هدف گذاری سازمان علوم کشور هم برمیگردد به انحراف فرهنگی ایجاد شده در جامعه ایرانی ما !
بله در اینکه امروزه در جهان بخصوص توسعه یافته حتی دون پایه ترین مشاغل هم به تخصص و تحصیلات دانشگاهی مربوطه نیاز دارند؛ تردید نیست و میبینیم؛ اما متأسفانه جوانان و خانواده های ما درک و باورشان از تحصیلات دانشگاهی و گرفتن مدرک چیز دیگر است! و به ذم خود تصورشان شغلی آبرومند را پشت میز نشینی و مدیریت میدانند!
پس این وظیفه دولت است که از بدو ورود به دبستان و در ادامه تحصیل نسلها را برای بازار کار و البته اولویتهای کاری کشور مهیا کنند.
و آنوقت است که حتی سرایدار و گارسون ما نیز یک متخصص و بدنبال آن کمک برای توسعه بهتر کشور است ... ... ...
احسنت کاملا موافقم . ولی تغییر در دیدگاههای مردم کاری طولانی مدت میطلبد
ناشناس
۱۰:۲۷ ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۶
سلام، با ایجاد و تاسیس دانشگاههای مختلف در جایجای کشور و تبدیل آنها به یک بنگاه اقتصادی، متاسفانه دختران و پسران این مرز و بوم را نیز از یادگیری هنرهای دستی که نسل در نسل در خانواده جریان داشته مانند فرش را از بین بردهایم. یکی از راههای ایجاد اشتغال همین صنایع دستی است ولی جالبه که حتی فرزندان جوان ما صنایع دستی استان خود را هم نمی شناسند . . .
کسانی که سال ها زحت کشیدن در دانشگاه های دولتی و درس خوندن قبول شدن
هیچ
مدرک ما با ان ها یکسان هست
این چه وضعشه
ازمون بزارید
برای تمامی رشته ها
تازه میخوان کنکور هم حذف کنن ما همین جوریش این همه بیکار داریم بسه
لا اقل کنکور حذف نکنید کنکور سنجشی برای محک دانش اموزان زحمت کشیده و نکشیده
هرسال هزاران نفر رو میگیره وباکمترین بهره وری مفید و بالاترین هزینه فارغ التحصیل که به خانواده دانشجو متحمل میکنه عملا شده قوز بالا قوز
بله در اینکه امروزه در جهان بخصوص توسعه یافته حتی دون پایه ترین مشاغل هم به تخصص و تحصیلات دانشگاهی مربوطه نیاز دارند؛ تردید نیست و میبینیم؛ اما متأسفانه جوانان و خانواده های ما درک و باورشان از تحصیلات دانشگاهی و گرفتن مدرک چیز دیگر است! و به ذم خود تصورشان شغلی آبرومند را پشت میز نشینی و مدیریت میدانند!
پس این وظیفه دولت است که از بدو ورود به دبستان و در ادامه تحصیل نسلها را برای بازار کار و البته اولویتهای کاری کشور مهیا کنند.
و آنوقت است که حتی سرایدار و گارسون ما نیز یک متخصص و بدنبال آن کمک برای توسعه بهتر کشور است ... ... ...